معرفی دو گونه کورکور ،به نام کورکور حنایی و سیاه + فیلم

مشخصات کورکور حنایی :

کورکور حنایی 61 سانتی متر طول دارد. نر و ماده همشکل اما ماده حدود 5 درصد بزرگتر از نر است. دم زیبا و در انتها دو شاخه و به شکل «V» است.

پرنده ای است شکاری با بدنی کشیده که با توجه به دم دراز و دو شاخ و نحوه گرفتن بالهایش در هنگام پرواز از سایر پرندگان شکاری تشخیص داده می شود.

رنگ بندی کلی بدنش قهوه ای مایل به بلوطی است که سر نخودی رنگ و روشن ترش به وضوح در آن خود نمایی می کند. سطح پشتی، کمر و بال هایش قهوه ای مایل به بلوطی است که خالهای قهوه ای تیره و سفیدی روی آن دیده می شود.

سطح شکمی و سینه اش حنایی رنگ و سرخ تر از پرهای زیر گلویش است و هرچه از سینه به سمت سر پیش می رود به رنگ نخودی مایل به خاکستری متمایل تر می شود، به طوریکه اغلب گونه ها و گلویش سفید و یا خاکستری کمرنگ است.

پرهای دمش از رو حنایی رنگ و از زیر سفید با خطهای عرضی سیاه است.شاهپر های بالش در قسمت انتهایی سیاه است. پرنده ماده و نر از نظر ظاهری شبیه به هم ، ولی نر ها اندکی کوچکترند.

معمولا از پستاندارن کوچک تغذیه می کند و رفتارهای لاشه خوار بودن از خود بروز می دهد و تقریبا همه چیز خوارتر از سایر شکارچی هاست.

در پرواز رنگ حنایی شکم و شانه هایش دیده می شود و روشنی سر، دم دراز و دو گوش با پر های انتهایی تیره نشانه خوبی برای تشخیص این پرنده است.

دو لکه هلالی شکل سفید منظم و قرینه در بالهایش به وضوح در پرواز خود نمایی می کند که از جلو به یک لکه سیاه منتهی می شود. رنگ چشم، پاها و منقارش زرد رنگ است که انتهای منقارش به سیاهی می گراید.

صدای کور کور حنایی :

صدای این پرنده بیشتر هنگام تولید مثل و به صورت سوتهای «وی ی یی» یا «اووووو..وی ی یی » شنیده می شود.

فیلمی از جذاب از کور کور حنایی :

مشخصات کورکور سیاه :

کور کور سیاه 56 سانتیمتر طول دارد و جثه اش متوسط است. شبیه کورکور حنایی است با این تفاوت که شکاف دمش کمتر است و در پرواز به شکل منحنی مانند دیده می شود. نر و ماده همشکل اند اما پرنده ی ماده اندکی بزرگتر است. پرو بال قهوه ای چرکی، پوشپرهای فوقانی بال کمرنگ، شکم خرمایی، سر اندکی خاکستری، منقار سیاه؛ که قاعده اش زرد رنگ است.

کورکور بال سیاه شکاری که به وسیله اندازه کوچک، رنگ سفید و روشن و سیاهی روی شانه هایش از سایر کورکور ها قابل تشخیص است. رنگ کلی بدنش روشن است. سطح پشتی، کمر و بال هایش خاکستری رنگ است که این رنگ به طور کمرنگ تر تا پشت گردن و روی سرش ادامه دارد.

جلوی پیشانی و گونه هایش سفید است و یک خط ابرویی سیاه روی چشمانش دیده می شود. لکه سیاه ، بزرگ و مشخصی روی شانه هایش وجود دارد. دمش به غیر از دو پر وسطی خاکستری رنگش ، سفید است و معمولا در هنگام نشسته بالهایش را زیر دم قرار می دهد.

سطح شکمی این پرنده سفید است و شاهپر های اولیه و ثانویه بالش تیره تر هستند. سرش بزرگ و جغد مانند است و معمولا بر روی سفیدی شکم و خاکستری کمرش، طیفی از رنگ نخودی به چشم می خورد. پرنده نابالغ قهوه ای رنگ تر است و روی سر و کمرش پرهای قهوه ای با خالهای سفید رنگی وجود دارد.

پرنده نر و ماده از لحاظ ظاهری شبیه یکدیگرند ولی ماده ها اندکی بزرگترند. از پرندگان و پستانداران کوچک ، مخصوصا خرگوش ها تغذیه می کند و برای شکار مانند دلیجه بالای سر شکارش به طور ثابت بال می زند و به یکباره بر روی طعمه اش فرود می آید.

در پرواز به غیر از شاهپرهای اولیه و ثانویه اش که سیاه و تیره تر دیده می شوند ، سفیدی سایر قسمتهای بدنش به طور محسوسی مشاهده می شود.به وسیله اندازه کوچک و نوع پروازش از نر سنقر سفید و خاکستری تشخیص داده می شود. رنگ چشمهایش قرمز و رنگ پاهایش زرد است . رنگ منقارش زرد است که در انتها به سیاهی می گراید.

صدای کور کور سیاه :

صدای نر و ماده ی این پرنده شبیه اند و به صورت یک بخشی و جیغ مانند شبیه «پی – پی – پی» و درهنگام تهدید یا ترس شبیه « ویو یو یو یو» یا شبیه کاکایی ها« یی یی رر….» شنیده می شود.

فیلمی از کور کور سیاه :

نامهای دیگر کورکور حنایی و سیاه :

تغذیه کورکور :

از پستانداران کوچک و گاهی از پرنده های ضعیف و بیمار جهت تغذیه استفاده می کند. تمایل به لاشه خواری دارد و گاهی از لاشه سایر جانوران تغذیه می کند

زیستگاه کورکور ها :

معمولا در تپه‌های پر درخت ولی گاهی نیز در زمین‌های کم ارتفاع و فضاهای باز با درخت‌های پراکنده دیده می شود، در نواحی قطبی و مدیترانه ای در جنگلهای استپی با آب و هوای خشک و مرطوب، علفزارها و مراتع به سر برده و در شاخ های درختان مرتفع آشیانه می سازد و گاهی نیز از آشیانه های قبلی یا قدیمی پرندگان دیگر استفاده می کند.

کورکور حنایی از جمله پرندگانی ست که زمستان‌ها به تعداد خیلی کم در ناحیه دریای خزر دیده می شود ، احتمالا معدودی از آنها در شمال آذربایجان و جنگل‌های ناحیه خزر زادوولد می کنند و به‌طور کلی به صورت نامنظم در ایران دیده می شود .

کور کور سیاه پرنده‌ای است مهاجر و از جمله پرندگانی بوده که روزگاری نسبتا فراوان دیده می شده ، اما و در حال حاضر وضعیت این پرنده نامشخص است ، هر چند که در مناطق خاصی از شمال کشور و در ناحیه پست خزری نیز تعدادی قابل توجه ای از آنها به چشم می خورند .

حفاظت :

مهمترين عامل تهديد اين پرندگان تخريب زيستگاه ها از جمله بريدن درختان، بوته كني و نابود كردن جنگل ها است همچنين شكارچيان بومي نيز همواره تهديدي جدي براي آنها به شمار مي آيند.

بیشتر بخوانید :

معرفی گونه ای خاص از سنقر به نام سنقر گندم زار + تصاویر

معرفی دو گونه سنقر به نام سنقر خاکستری و سفید

معرفی گونه ای سنقر به نام سنقر تالابی + عکس