اینکه با هم حرم ساختیم یعنی چی؟
این تمثیل زمانی به کار می رود که دو یا چند نفر با یکدیگر توافق کنند که کاری را انجام دهند، اما زمانی که یکی از شرکا در جهل باشد و از آن سوء استفاده کند، موفق می شود همان برنامه و تاکتیک را نسبت به همرزم یا دوستان خود اجرا کند. . .
در اینجا از ضرب المثل و اصطلاح فوق استفاده می شود تا دوست و شریک و مخاطب قصد را باطل نکند و قداست و عهد و ادای مسئولیت را در نظر بگیرد.
ریشه تاریخی ضرب المثل حرمی است که با هم ساختیم
ریشه این ضرب المثل از داستانی است که با سوء استفاده از صفای باطن و اعتقادات مذهبی افراد ساده لوح وجود دارد.
روزی روزگاری عده ای از ماهیگیران تصمیم گرفتند با فریب و ریا امرار معاش کنند و از این رو یاد می گیرند و زندگی بی دغدغه و موفقی را برای خود فراهم می کنند.
پس از مشورت بسیار، پلاکی تهیه کردند و نام یکی از فرزندان امام (ع) را بر روی آن حک کردند و پلاک جعلی را در محل مناسبی نزدیک گذر عمومی اهالی پاکدل دفن کردند.
سپس بر آن قبر دروغین جمع شدند و زانوی غم در آغوش گرفتند، به یاد مصیبت های زندگی، به خاطر امامزاده شان گریه کردند و به قول معروف حالا گریه نکن!
در حالی که رهگذران ساده لوح کم کم جمع می شدند و جمعیت زیادی ایجاد می کردند، کلاهبرداران با تعریف خواب های عجیب خود به آنها توضیح می دادند که هاتف سبز پوشیده است! در عالم رویا آنها را به این مشهد مقدس و شریف برسان! او تابلوی مبارکی را که در قلب این کشور مدفون است رهبری و تبلیغ کرد.
اهالی روستای پاک تینتا فریب فریب و فریب آنها را به کاوش در زمین پرداختند تا اینکه پلاکی به دست آمد و ادعای آنها ثابت شد.
شکی نیست که این چند نفر از قوم خدا هستند و فضیلت و توانایی آنها ایجاب می کند که کنترل قبر را در دست بگیرند.
طبیعی است زیرا این خبر به همه جا رسید و موضوع کشف و ظهور امامزاده جدید دهان به دهان منتقل شد.
خلاصه کار و بار این امامزاده! طولی نکشید که بازار امامزاده های اطراف فرو ریخت و هر سوگند و سوگند بزرگ، حتی اعدام بر آن حرم شریف! و بقیه منفی است! بود .
زائران و مسافران به دیدار یکدیگر رفتند. سال هاست که این رویه ادامه دارد و شیادان بی انصاف در حال جمع آوری مال و مکیدن خون دهقانان و کشاورزان بی سواد متعصب هستند.
بعد از اینکه گفتند نیزه در انبان نمی ماند، روزی شیاد از همکار و معاون مالی خود پول دزدید.
صاحب مال به حدس و قیاس به او بدگمان شد و به دنبال مال شد. کلاهبردار منکر سرقت شد و حتی حاضر شد در آن حرم شریف بی گناهی خود را ثابت کند! و مقبره مانیف! او قسم می خورد که مالش را ندزدیده است.
صاحب مال چون بی ادبی و بی شرمی شریک خود را دید، چنان عاجز شد و بر خلاف مصلحت در ملأ عام و در حضور زیارت کنندگان فریاد زد: «ای مولای من چه سوگند؟ امامزاده ای است که با هم ساخته ایم و با آن کلاه ما آن را بر سر دیگران گذاشتیم، نه اینکه تو کلاه مرا سر بگذاری!
گفتن و افشای اسرارشان هم همینطور بود… و بعد این جمله امامزادی که با هم ساختیم ضرب المثل شد.
بیشتر بخوانید:
ضرب المثل در بقالی کجا رفت؟
خر ما دم نداشت یعنی چی؟
ضرب المثل هاله از کجا آمده است؟
داستان ضرب المثل از ریشه عرب چیست؟