درد شایع ترین علت در بیماران مبتلا به مشکلات است ستون فقرات کمری جراح را مجبور می‌کند که تحت تیغ تیغ قرار گیرد. بسیاری از این بیماران پس از جراحی زندگی بدون درد را تجربه می کنند، اما در برخی از این بیماران درد بلافاصله پس از جراحی یا پس از چند هفته تا چند ماه دوباره شروع می شود … این درد در آن ناحیه است. کمر و می تواند با درجه ای از سفتی و خلق و خوی همراه باشد گزگز و گزگز در پاها پخش شود و شبیه درد قبل از عمل باشد یا حتی یک الگوی جدید ایجاد کند دلگرم کننده درمان های مناسب را دنبال کنید مداخلات کم تهاجمی در ستون فقرات آن ها ملاقات می کنند.
برخی از این مداخلات عبارتند از:
الف- اقدامات درمانی دیسک
- با کمک گرما (IDET)
- با و به کمک دریل های مخصوص (DeCompressor)
- با کمک پرتو لیزر (PLDD)
- با کمک امواج رادیویی (RF)
ب- مداخلات سایر اجزای ستون فقرات
تزریق ویژه ستون فقرات در نواحی خاص برای کاهش التهاب و سرکوب پیام‌های درد غیرضروری (اپیدورال، مفصل فاست، مفصل ساکروایلیاک) سرکوب پیام‌های درد غیرضروری با کمک امواج رادیویی (RF)
اندازه گیری های نظارت شده توسط امواج رادیویی (RF)
با این روش با استفاده از سوزن های مخصوص و استفاده از امواج رادیویی، کاهش حجم قسمت بیرون زده دیسک، فشار بر اعصاب را کاهش داده و درد و علائم بیمار را کاهش می دهد.
همجوشی کمری با حداقل تهاجم
جراحی استاندارد فیوژن کمر را می توان از پشت کمر، روی شکم یا از پهلو انجام داد. فیوژن کم تهاجمی می تواند به همین روش انجام شود.نوع رایج فیوژن ستون فقرات با حداقل تهاجم، همجوشی ستون فقرات کمری (TLIF) است. با استفاده از این تکنیک، جراح می تواند کمی به ستون فقرات نزدیک شود که نیاز به حرکت عصب نخاعی را کاهش می دهد.
در همجوشی ستون فقرات کمری با حداقل تهاجم، بیمار به سمت پایین قرار می‌گیرد و جراح یک کشنده را در دو طرف ستون فقرات قرار می‌دهد. با این روش نیازی به بریدن استخوان ها و رباط های خط میانی نیست. جراح می تواند لامینا و دیسک را با دو کشنده برداشته، پیوند استخوان را وارد کرده و با یک پیچ (پیچ) در ناحیه عمل شده تقویت کند.
نزدیک شدن خفیف ستون فقرات از پهلو، دید کاملی را برای جراح فراهم نمی کند و اغلب برداشتن کامل دیسک دشوار است. این می تواند بهبودی پس از جراحی فیوژن را دشوارتر کند. گاهی اوقات جراح برای افزایش شانس بهبودی علاوه بر استخوان خود بیمار از پیوندهای استخوانی اضافی نیز استفاده می کند.
در جراحی همجوشی ستون فقرات کم تهاجمی، یک جمع کننده در هر طرف ستون فقرات قرار می گیرد.یک ابزار کوچک از طریق کشنده وارد ستون فقرات می شود تا فتق دیسک را از بین ببرد.پیچ هایی که برای نگه داشتن فیوژن از طریق هر دو کشنده استفاده می شود، قرار داده می شود.
همجوشی ستون فقرات کم تهاجمی معمولاً در کنار هم انجام می شود.دو تکنیک جراحی وجود دارد که از روش جانبی استفاده می کنند: همجوشی جانبی ستون فقرات جانبی (KSLIF) و فیوژن جانبی مستقیم ستون فقرات (DLIF). این عمل های همجوشی جانبی به عضلات کمر آسیب نمی رساند و اعصاب کانال نخاعی را تحت فشار و کشش قرار نمی دهد.
ستون فقرات از 33 مهره تشکیل شده است:
- هفت مهره گردنی
- دوازده مهره پشتی
- پنج مهره کمری
- پنج مهره خاجی که به یکدیگر متصل می شوند و استخوان خاجی را تشکیل می دهند.
- چهار استخوان دم که با هم دنبالچه یا دنبالچه را تشکیل می دهند.
ستون فقرات کمری شامل پنج مهره استخوانی است که قسمت بالایی ستون فقرات را به لگن متصل می کند. بین این پنج مهره دیسک های کمر قرار دارند. هر دیسک از دو قسمت تشکیل شده است، یک قسمت داخلی (هسته) که حالت ژله ای و نرم و لایه بیرونی دارد که قسمت وسط را مانند حلقه می پوشاند. لایه بیرونی فیبری و الاستیک است آنولوس فیبروزوس) خواص ساختاری دیسک به دیسک اجازه می دهد تا فشار وارده بر ستون فقرات را به طور انعطاف پذیر خنثی کند.
در دو طرف هر مهره دو سوراخ وجود دارد که سوراخ نامیده می شود. رشته های عصبی نازکی که از نخاع جدا می شوند تا پاها را عصب دهی کنند از طریق این سوراخ ها از ستون فقرات خارج می شوند. هنگامی که دیسک های کمر آسیب می بینند، در موارد خفیف تغییر شکل می دهند و در موارد شدید، بخشی از لایه بیرونی آنها می شکند. مواد نرم داخل آنها خارج می شود در تماس با این ماده و فشار دیسک بر روی دهانه عصب در سوراخ باعث ایجاد کمردرد و سیاتیک می شوند که می تواند با درجاتی از بی حسی و گزگز در پاها همراه باشد.
بدن انسان قدرت ترمیم بالایی دارد و فرآیند ترمیم و بازسازی بلافاصله پس از آسیب شروع می شود. التهاب و واسطه های التهابی در محل بیرون زدگی دیسک از این روند جلوگیری می کند، به خصوص اینکه بیرون زدگی دیسک داخل به طور بالقوه باعث التهاب، تورم و فشار مضاعف بر روی ریشه عصبی می شود.تزریق اپیدورال بخشی از درمان است.در بیمارانی که روش های ساده تری دارند مانند رفتار پزشکی – استراحت – فیزیوتراپی – آب درمانی جواب درستی ندادند. انجام این تزریقات روشی درمانی است که به بدن بیمار این فرصت را می دهد تا خود را ترمیم کند تا حتی از جراحی باز نیز جلوگیری شود.
روش انجام این تزریق نقش مستقیمی در ایجاد اثر درمانی و پایداری این درمان دارد.سوزن)اپیدورال بزرگ در خط وسط ستون فقرات (اینترلامینار) بدون استفاده از فلوروسکوپ انجام شد و هنوز هم در برخی از مراکز درمانی قابل انجام است و با تکنیک تبدیل جدید جایگزین شده است. محققان دریافتند که تأثیر روش‌های قدیمی تزریق اپیدورال بر درمان بیماران بسیار کم است و شرط رسیدن به اثر درمانی با روش تبدیل تحت فلوروسکوپی است. مهارت پزشک در به کارگیری این تکنیک دقیق باعث افزایش موفقیت عمل و کاهش عوارض می شود.
در روش تبدیل از سوزن های نازکی استفاده می شود که به بافت عصبی آسیب نمی رساند. بیمار به صورت سرپایی در اتاق عمل بستری می شود. این کار نیازی به بیهوشی ندارد و با بی حسی موضعی انجام می شود. با توجه به تکنیک و تجهیزات مورد استفاده، این کار دردناک نیست و بیماران تجربه ناخوشایندی از آن ندارند.
فلوروسکوپ نوعی دستگاه ضبط است که لحظه به لحظه تصویری از فرآیند تزریق به ما می دهد. دقت میلی متری این تصاویر دقت کار را تضمین می کند و از آسیب به بافت ستون فقرات جلوگیری می کند، مراحل تزریق ترانسفورماسیون پانزده تا بیست دقیقه طول می کشد و بیمار می تواند یک ساعت پس از عمل ترخیص شود و به تنهایی به خانه برود.
داروهای مورد استفاده در انجام این تزریقات پس از 24 تا 48 ساعت اثر درمانی نشان می دهد و به تدریج حال عمومی بیمار بهبود می یابد. با حذف التهاب و فشار از عصب درگیر، مکانیسم ترمیم داخلی دیسک‌ها و فضاهایی که قبلاً در معرض دید قرار گرفته بودند را به حالت عادی نزدیک می‌کند. بیماران در چند روز اول پس از تزریق به طور نسبی استراحت می کنند و سپس با تمرینات خاصی شروع می کنند. تا 12 هفته پس از تزریق، وضعیت بهبود می یابد و در صورت رعایت شرایط توصیه شده، بهبودی طولانی مدت حاصل می شود.
کاربردهای دیگر تزریق نخاعی برای درمان بیماران مبتلا به تنگی نخاع است. در این بیماران تورم بافت نرم داخل کانال نخاعی همراه با تغییر شکل دیسک کمر و تغییرات استخوانی باعث تنگ شدن کانال و فشار بر رشته های عصبی می شود. تزریق برخی از ترکیبات دارو می تواند فشار را کاهش داده و با رقیق کردن بافت نرم متورم داخل کانال، علائم فشار روی اعصاب را تسکین دهد. از آنجایی که این روش بدون بیهوشی انجام می شود، در بیماران مبتلا به تنگی کانال نخاعی که اکثرا در سنین بالا هستند، ممکن است روش درمانی به جای جراحی مناسب باشد.
در تمام این بیماران تزریق به کانال نخاعی باید در اتاق عمل با کمک فلوروسکوپ و شرایط کاملاً استریل انجام شود. همجوشی نخاعی با حداقل تهاجم و انواع عمل های رفع فشار (مانند دیسککتومی و لامینکتومی) با استفاده از ابزار خاصی به نام جمع کننده لوله انجام می شود. در این نوع عمل، یک برش کوچک ایجاد می شود و پس از عبور از پوست و بافت های نرم، یک جمع کننده لوله ای به ستون فقرات وارد می شود. به این ترتیب که از سطح پوست به قسمت کوچکی از ستون فقرات که با تونل مشکل دارد.
جمع کننده لوله های عضلانی را باز نگه می دارد و در طول عملیات در جای خود باقی می ماند. جراح از ابزار کوچکی استفاده می کند که در مرکز جمع کننده قرار می گیرد تا به ستون فقرات دسترسی پیدا کند. تمام دیسک ها و استخوان ها از طریق یک کشنده و هر وسیله ای که برای همجوشی لازم است جدا می شوند.مثل پیچ و میله) از طریق کشنده وارد شوید. برخی از جراحی ها به بیش از یک کشنده نیاز دارند.جراح برای پیدا کردن برش و قرار دادن کشنده از راهنمای فلوروسکوپی استفاده می کند. در این روش، اشعه ایکس از ستون فقرات بیمار در حین عمل به صورت زنده بر روی مانیتور نمایش داده می شود. جراح همچنین از یک میکروسکوپ جراحی برای بزرگنمایی تصویر به دست آمده از طریق کشنده استفاده می کند.
میکروسکوپ جراحی تصویر و بزرگنمایی بی نظیری را در طی جراحی کم تهاجمی ستون فقرات ارائه می دهد.در پایان عمل، جمع کننده لوله ای برداشته شده و ماهیچه ها به موقعیت اولیه خود باز می گردند. این روش از صدماتی که در جراحی باز شایع تر است جلوگیری می کند (سمت چپ) شکل مقطع دیسک بین مهره های سالم را نشان می دهد. (راست) اسکن MRI از مقطع آناتومی اطراف دیسک بین مهره ای. مستطیل قرمز نشان می دهد که کشنده از ماهیچه ها عبور می کند و چین ها موقعیت ابزار کوچک جراحی را نشان می دهد. از کمر به پایین احساس نمی شود).
فواید
- برش های کوچکتر، به جای یک اسکار بزرگ، چندین جای زخم کوچک باقی می ماند
- دستمال های کوچکتر را ببرید
- آسیب کمتر به عضلات اطراف
- امکان خونریزی کمتر، بهبودی سریعتر، بستری کوتاهتر در بیمارستان و درد کمتر
- بازگشت سریعتر به فعالیت های روزانه
کمبود
- امکان تمدید عملیات
- بیمار معمولاً در معرض پرتوهای زیادی قرار می گیرد
- برای هر موردی مناسب نیست
- در موارد همجوشی، ناحیه کوچکتری از استخوان درگیر فیوژن می شود
- در مورد نشت مایع نخاعی، تعمیر نشتی مشکل است
- نیاز به مهارت جراح برای قرار دادن و استفاده از رترکتور (که در چند جلسه به دست می آید)
بهبود
جراحی های کم تهاجمی مدت اقامت در بیمارستان را کوتاه می کند. مدت زمان دقیق بستری به بیمار و نوع جراحی بستگی دارد اما به طور کلی بیماران 2 تا 3 روز پس از جراحی ترخیص می شوند درد بعد از عمل کمتر از جراحی باز معمولی است. با این حال، بیمار باید انتظار کمی ناراحتی را داشته باشد، اگرچه پیشرفت‌ها در کنترل درد، کنترل و کاهش درد را برای پزشک آسان‌تر کرده است.
پزشک فیزیوتراپی را برای کمک به بازیابی قدرت و بهبود سریعتر بیمار توصیه می کند. البته این بستگی به نوع عمل و وضعیت جسمانی کلی بیمار دارد. با انجام برخی تمرینات، بیمار قدرت کافی برای بازگشت به کار و فعالیت های روزانه به دست می آورد.بعد از عمل فیوژن، یکپارچگی استخوان چندین ماه طول می کشد، اگرچه سطح راحتی بیمار اغلب بسیار سریعتر بهبود می یابد.
در طول دوره بهبودی، ستون فقرات جوش داده شده باید در موقعیت صحیح قرار گیرد. بیمار یاد می گیرد که چگونه حرکت کند، حرکت کند، بنشیند، بایستد و راه برود، چه مدت طول می کشد تا بیمار به فعالیت های روزانه خود پس از جراحی کم تهاجمی ستون فقرات بازگردد، بستگی به شرایط بیمار و نوع جراحی دارد. . پزشک وضعیت بیمار را پس از عمل ارزیابی می کند تا مطمئن شود که روند بهبودی طبق انتظار پیش می رود.
لطفا اگر سوال یا راهنمایی برای مقاله دارید مداخلات کم تهاجمی در ستون فقرات
این را در نظر داشته باشید، آن را با ما و سایر کاربران در بخش نظرات به اشتراک بگذارید.
———————————————— —————————-
یک مجله اینترنتی دلگرم کننده
مرجان امینی