تفاوت بین امضای دیجیتال و امضای دست نویس چیست؟

امضای دیجیتال توسط مردم به عنوان یکی از مطمئن ترین، بهترین و موثرترین راه ها برای گرفتن امضا پذیرفته شده است، هرچند با توجه به توسعه تجارت آنلاین و گسترش محصولات و خدمات فروشگاه های فیزیکی آنلاین، ظهور امضای الکترونیکی و آن گسترش چیز عجیبی نیست
برخی تصور می کنند که امضای دیجیتال همان امضای الکترونیکی است. اما بد نیست بدانید که این دو کاملاً متفاوت هستند، در واقع به یک کپی اسکن شده از امضای دستی، امضای الکترونیکی می گویند، در حالی که امضای دیجیتال یک الگوریتم رمزنگاری است که برای اثبات هویت افراد و اعتبار امضا استفاده می شود. . پیام یا سند دیجیتال

امضای دیجیتال چیست؟

به طور معمول، امضای دیجیتال برای تراکنش های مالی، برنامه های انتشاراتی، نرم افزارها و سایر موارد مشابه استفاده می شود.
در بسیاری از کشورها امضای دیجیتال از نظر قانونی لازم و ضروری تلقی می شود و در صورت مفقود شدن یا سرقت باید آن را باطل کرد و در کشورهای مختلف از امضای دیجیتال برای معاملات و تبادل پول و … استفاده می شود. کمک زیادی به فرآیند فعالیت تجاری و کاهش هزینه های عملیاتی می کند.
امضای دیجیتال نوعی رمزنگاری نامتقارن است.
هنگامی که پیامی از طریق یک کانال ناامن ارسال می شود، امضای دیجیتالی که به درستی اجرا شده است می تواند دلیلی باشد که شخص دریافت کننده پیام ادعای فرستنده را باور کند یا به عبارت دیگر گیرنده می تواند از طریق امضای دیجیتال این اعتماد را داشته باشد. مطمئن شوید که همان شخصی که نامه را ارسال کرده است نامه را امضا کرده باشد و نامه جعلی نباشد.

همانطور که گفتیم امضای دیجیتال بر اساس یک نوع الگوریتم رمزگذاری برای جلوگیری از جعل است، این نوع امضا دارای الگوریتم های مختلفی است که با محاسبات پیچیده ریاضی ساخته می شود، لطفا توجه داشته باشید که در صورت معتبر بودن امضا، شخص دریافت کننده پیام می تواند آن را مشاهده کند. پیام ارسال شده بدون جعل و بدون تغییر در حین ارسال.
به طور خلاصه، الگوریتم رمزگذاری فرآیند رمزگذاری تمام داده‌هایی است که یک رایانه به رایانه دیگری ارسال می‌کند، به گونه‌ای که فقط رایانه دیگر بتواند آن را رمزگشایی کند، در حالی که احراز هویت فرآیندی است برای بررسی اینکه آیا اطلاعات از منبع معتبر دریافت شده است یا خیر. . ، این دو فرآیند دست به دست هم می دهند تا امضای دیجیتال این فرآیند را تکمیل کند، در واقع امضای دیجیتال کلید احراز هویت یک پیام است.
در عین حال، در دنیای واقعی، گیرنده پیام باید مطمئن شود که پیام متعلق به فرستنده است و نمی تواند منشأ پیام را انکار کند. این نیاز در کاربردهای تجاری بسیار مهم است، زیرا احتمال اختلاف بر سر داده های رد و بدل شده بسیار زیاد خواهد بود.

امضای دیجیتال در مقابل امضای دستی!

در واقع، امضای دیجیتال شبیه به امضای دستی است، با این تفاوت که در فرآیندهای تجارت الکترونیکی با مفهومی دقیق تر و ایمن تر انجام می شود، اگرچه بزرگترین تفاوت این دو امضا در ثابت بودن امضای دستی است. لازم است که شکل آنها همیشه یکسان باشد و تغییر نکند، اما امضای دیجیتال به پیام بستگی دارد و آن امضا برای هر پیام می تواند متفاوت باشد.

تفاوت بین امضای دیجیتال و امضای الکترونیکی

ممکن است این سوال برای شما پیش بیاید که چگونه می توانیم امضای دیجیتال داشته باشیم؟ چه زمانی می توانیم از این امضا استفاده کنیم؟ در پاسخ به این سوالات بهتر است موضوع را بهتر درک کنیم; پس بهتر است این موضوع را با یک مثال ساده توضیح دهیم.

تصور کنید به همکارتان پیامک می‌دهید: «پیک دو سند من پیش روی شماست» و سپس قسمت پایین را امضا می‌کنید. همکار شما پس از دریافت پیام و مشاهده امضای شما مدارک را به پیک تحویل می دهد. این حالت بین دو همکار بر اساس اعتماد دو نفر و به رسمیت شناختن امضای آنها است. این اتفاق می تواند به صورت آنلاین نیز رخ دهد. بنابراین باید روشی برای ایجاد اعتماد وجود داشته باشد تا دو نفر ایمن شوند، این اعتماد با تبادل کلید عمومی بین دو نفر انجام می شود.

در واقع دو نفر ابتدا باید کلید عمومی خود را به یکدیگر بدهند و با کلید خصوصی خود پیام ها را امضا کرده و پیام را برای گیرنده ارسال کنند. این امضا با استفاده از کلید عمومی فرستنده بررسی می شود و صحت آن را تایید می کند.در امضای دیجیتال پیام ارسال شده مستقیماً بدون دستکاری به دست گیرنده می رسد. اما در امضای سنتی، دستکاری و جعل متن درخواستی فرستنده آسان است.

مزایای امضای دیجیتال

امضای دیجیتال از طریق رمزنگاری کلید عمومی ابزار بسیار مهم و مفیدی برای دستیابی به امنیت اطلاعات تلقی می شود، این نوع امضا علاوه بر امکان عدم انکار پیام، اعتبار پیام و یکپارچگی داده ها را نیز تضمین می کند. نگاهی دقیق تر به مزایای امضای دیجیتال در مقایسه با امضای دستی بیندازید.

احراز هویت پیام

هنگامی که یک تأیید کننده یک امضای دیجیتال را با استفاده از کلید عمومی فرستنده تأیید و تأیید می کند، اطمینان حاصل می کند که امضا فقط توسط فرستنده ای که کلید خصوصی مخفی مربوطه را دارد ایجاد شده است و نه توسط شخص دیگری.

حفاظت از حریم خصوصی

امضای دیجیتال این امکان را دارد که تمامی اطلاعاتی که در یک پیام یا مبادله انجام می شود در طول مسیر به طور تصادفی یا عمدی تغییر یا دستکاری نشوند، بنابراین وجود امضای دیجیتال به عنوان راه حل و روشی امن و راحت برای تمامی مبادلات تلقی می شود. . .

یکپارچگی داده

با توجه به استفاده از الگوریتم های هش در رمزگذاری، به محض ایجاد تغییر جزئی در محتوای پیام های ارسالی، خروجی امضا کاملا متفاوت خواهد بود که به یکپارچگی داده ها کمک می کند و طرفین معامله را تضمین می کند. که هیچ تغییری در اطلاعات ایجاد نشده است.

محرمانه بودن داده ها

اطلاعات موجود در پیام ها و تبادلات محرمانه است. داده ها فقط توسط گیرنده و فرستنده قابل درک و خواندن است، بنابراین کاملاً محرمانه است و هیچ کس دیگری به این اطلاعات دسترسی نخواهد داشت.

عدم رد امضا

با امضای دیجیتال، فقط امضاکننده از کلید امضا آگاه است، بنابراین این شخص فقط توانایی ایجاد یک امضای منحصر به فرد در پیام های داده شده را دارد. در نتیجه گیرنده می تواند داده ها و امضای دیجیتال را در صورت بروز اختلاف و مشکل در آینده به شخص ثالث به عنوان شاهد ارائه دهد.

استفاده از امضای دیجیتال چیست؟

امضای دیجیتال مبتنی بر روش رمزگذاری با استفاده از کلیدهای عمومی و خصوصی است. این امضا به طور گسترده در کشورهای مختلف مورد استفاده قرار می گیرد، بنابراین از آن برای فعالیت های مختلفی مانند صدور ایمیل، انتقال مالی، امضای اسناد الزام آور و غیره استفاده می کنند.

فرض کنید می خواهید کار بانکی، انتقال پول یا فروش سهام انجام دهید، باید هویت داشته باشید که از طریق امضای دیجیتال انجام می شود. اگر این ارسال ها و فعالیت ها از طریق امضای دیجیتال انجام شود، دیگر امکان سرقت یا هک وجود ندارد و این پیام ها به صورت دقیق، ایمن و به دور از هرگونه دستکاری ارسال می شوند. در دنیای امروز، هکرها قادر به شناسایی اطلاعات و حساب های بانکی کاربران و سرقت آنها هستند، اما به دلیل رمزگذاری، شناسایی انسانی و امنیت امضای دیجیتال، این مشکلات به وجود نمی آید. بنابراین این روش راه حل مناسبی برای مقابله با تمامی خطرات احتمالی هکرها، سودجویان و کلاهبرداران است.

نتیجه: همانطور که در بالا توضیح داده شد، امضای دیجیتال یک کلید خصوصی است که برای هر فرد تعریف شده است و هر فرد با استفاده از آن می تواند اطمینان حاصل کند که پس از ارسال داده، اطلاعات به درستی به مقصد می رسد. اگر شخصی بخواهد این داده ها را دستکاری کند، کلید عمومی این توانایی را دارد که تشخیص دهد شخص ثالث داده ها را دیده است و در نتیجه آن را رد کند.