نکات آرتروز برای افرادی که نمی دانند!!

نکات آرتروز برای افرادی که نمی دانند!!

استئوآرتریت شایع ترین شکل آرتریت است و میلیون ها نفر را در سراسر جهان تحت تاثیر قرار می دهد. استئوآرتریت زمانی رخ می دهد که غضروف بالا و پایین استخوان شما از بین می رود. اگرچه آرتروز می تواند هر مفصلی در بدن را درگیر کند، اما اغلب بازوها، گردن، پشت، زانو و لگن را درگیر می کند. با گذشت زمان، آرتروز شدیدتر می شود و هیچ درمانی برای آن وجود ندارد، اما درمان آرتروز می تواند روند پیشرفت بیماری و درد ناشی از این بیماری را کاهش دهد و همچنین عملکرد مفاصل را بهبود بخشد.

علل آرتروز

عوامل متعددی وجود دارد که می تواند خطر ابتلا به آرتروز را افزایش دهد، از جمله:

سن افزایش می یابد. خطر ابتلا به آرتروز با افزایش سن افزایش می یابد. زنان بیشتر از مردان در معرض خطر هستند. برخی از افراد با مشکلات استخوانی متولد می شوند که خطر ابتلا به آرتروز را افزایش می دهد آسیب به مفاصل. هنگامی که مفاصل در حین ورزش یا حوادث دیگر آسیب می بینند، خطر ابتلا به مفصل آسیب دیده همراه با آرتروز افزایش می یابد.چاقی. حمل وزن بیشتر با بدن فشار زیادی به مفاصل وارد می کند مشاغل خاص. اگر وظیفه شما فشار مداوم به مفاصل است، خطر ابتلا به آرتروز سایر بیماری ها افزایش می یابد. دیابت، کم کاری تیروئید، نقرس یا بیماری پاژه خطر ابتلا به آرتروز را افزایش می دهد.

عوارض آرتروز

استئوآرتریت یک بیماری مزمن است که با گذشت زمان بدتر می شود. درد و خشکی مفاصل می تواند آنقدر شدید باشد که انجام کارهای روزانه را دشوار یا غیرممکن کند. در موارد شدید آرتروز، پزشکان می توانند جراحی تعویض مفصل را بهبود بخشند.

درمان آرتروز

اگرچه هنوز درمان کاملی برای آرتروز کشف نشده است، برخی از درمان‌ها می‌توانند درد را کاهش داده و انعطاف‌پذیری و تحرک مفاصل را بازگردانند، از جمله:

درمان دارویی:

برای درمان آرتروز می توان از داروهای زیر استفاده کرد:

استامینوفن. استامینوفن می تواند درد را کاهش دهد، اما تاثیری بر التهاب یا تورم ندارد. مصرف بیش از حد استامینوفن می تواند به کبد آسیب برساند داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs). این داروها می توانند تا حدودی درد و التهاب را کاهش دهند، از جمله این داروها می توان به ایبوپروفن، ناپروکسن و … اشاره کرد. این داروها می توانند باعث مشکلات معده، مشکلات قلبی، وزوز گوش، مشکلات قلبی، خونریزی و مشکلات کبدی و کلیوی شوند. مصرف این داروها در افراد مسن می تواند خطرناک تر باشد. در موارد شدید، ممکن است مواد مخدر تجویز شود.

آرتروز چیست و علائم اصلی آن چیست؟

استئوآرتریت بیماری غضروف مفصلی است که در آن استخوان در اثر ساییدگی غضروف به تدریج واکنش نشان می دهد و با درد شدید به ویژه در مفاصل ستون فقرات، ران ها، زانوها و انگشتان ایجاد می شود. این بیماری با علائمی مانند درد، خشکی محدود و کوتاه مدت مفاصل و حتی تغییر شکل استخوان ها ظاهر می شود. استئوآرتریت گاهی اوقات در یک طرف بدن دیده می شود و اغلب به یک مفصل یا یک نوع مفصل محدود می شود.

آیا ابتلا به آرتروز با افزایش سن طبیعی و قطعی است؟ آیا این بدان معناست که همه ما با رسیدن به سن پیری لزوماً به آرتروز مبتلا خواهیم شد؟

نه. استئوآرتریت را نباید بدیهی انگاشت. همه افراد باید اولین علائم آرتروز مانند درد و تشدید مفاصل در حین حرکت، تورم، احساس در مفاصل، خشکی کوتاه مدت مفاصل بعد از بیدار شدن از خواب کمتر از ده دقیقه، بدشکلی مفاصل و درد مفاصل را قبل از خواب ببینند. متخصص. خوشبختانه با پیشرفت های علمی جدید می توان با آرتروز مقابله کرد و سرعت آن را کاهش داد. مهم است که آرتروز را زود و زود تشخیص دهید. علاوه بر این، آرتروز تنها به سن افراد مربوط نمی شود، بلکه بیش از هر چیز به عوامل ژنتیکی، سبک زندگی و شغل بستگی دارد.

بنابراین، این بیماری واقعا برای افراد مسن نیست؟

بدون شک، آرتروز با افزایش سن و بعد از 40 یا 50 سالگی بیشتر دیده می شود. اما این مشکل در جوانان نادر است. این به نوجوان 18 ساله اجازه می دهد تا به آرتروز گردن مبتلا شود. مشکل این است که آرتروز در بیماران مسن سریعتر پیشرفت می کند. اما در جوانی، احتمال ترمیم غضروف آسیب دیده زیاد است. در حالی که بدن افراد مسن قدرت کافی برای ترمیم و بازسازی بافت های آسیب دیده را ندارد.

به جز افراد مسن چه افراد دیگری بیشتر در معرض این بیماری هستند؟

زنان بیشتر از مردان در معرض ابتلا به آرتروز هستند. به نظر می رسد افرادی که دارای اضافه وزن و چاق هستند نیز در معرض خطر بیشتری قرار دارند. زیرا هر کیلوگرم اضافه وزن، فشار فیزیکی زیادی به زانو وارد می کند. استئوآرتریت در افرادی که سابقه خانوادگی این بیماری را دارند و همچنین در ورزشکاران حرفه ای شایع تر است.

اعتقاد بر این است که ورزش برای افراد مبتلا به آرتروز مضر است. آیا آرتروز مانعی برای ورزش است؟

نه. استراحت مفصل بیمار فقط در زمان التهاب، یعنی با درد شدید و تجمع مایع در کپسول مفصلی که مدت زیادی طول نمی کشد، ضروری است. به محض رفع التهاب، بیمار باید بدون اینکه به خود فشار بیاورد به فعالیت بدنی ادامه دهد. حرکت مفاصل باعث انتقال مواد مغذی لازم به غضروف و تسریع در ترمیم بافت می شود.

بنابراین، فعالیت بدنی منظم حتی با مقدار کمی درد برای بیمار مفید خواهد بود. این کار باعث حفظ و تقویت عضلات و رباط های نزدیک مفصل آسیب دیده می شود. البته منظورمان ورزش هایی مثل فوتبال نیست. بهتر است برای تشخیص ورزش مناسب با وضعیت بدنی و پیشرفت بیماری خود با یک متخصص پزشکی ورزشی مشورت کنید، اما به طور کلی بر اساس مفصل درگیر در ورزش هایی مانند پیاده روی، شنا، تای چی و یوگا برای افراد مبتلا به این بیماری مفید است. آرتروز.

چگونه می توان از آرتروز پیشگیری کرد؟

بهترین روش پیشگیری است. علل دقیق آرتروز در حال حاضر به خوبی شناخته نشده است، اما ما به خوبی از عواملی مانند سن، مشکلات ژنتیکی، اضافه وزن، کم تحرکی و بی خانمانی، آسیب های قدیمی مفصل، سکته ها و فشارهای مکرر و مکرر، ورزش های شدید و غیره آگاه هستیم. این بیماری نقش مهمی دارد.

در نتیجه، برخی از عوامل خطر بیماری ممکن است به تأخیر افتاده یا سرکوب شوند. اگرچه ایجاد حاشیه کاملاً ایمن امکان پذیر نیست، اما می توان این کار را به عنوان مثال با کاهش وزن، حفظ تناسب اندام، فعالیت بدنی منظم و مناسب، جلوگیری از ورزش های سنگین غیرحرفه ای که فشار زیادی بر روی مفاصل ایجاد می کند و باعث ساییدگی غضروف می شود، انجام داد. جلوگیری از آرتروز

روش های درمان و کاهش آرتروز چیست؟

راه های موثری برای مقابله و کاهش درد ناشی از آرتروز وجود دارد. داروهای اصلی شامل مسکن ها و داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی است. مصرف مسکن به ویژه پاراستامول (استامینوفن) در تسکین دردهای آترواسکلروتیک موثر است. پماد و ژل نیز وجود دارد

که به صورت محلی قابل استفاده است. این پمادها درد ناشی از تاندون ها و رباط های نزدیک مفاصل را تسکین می دهند. در برخی موارد از تزریق موضعی کورتون برای یک سال محدود استفاده می شود.استفاده از کمپرس گرم در ناحیه دردناک به تسکین و کاهش درد کمک می کند. در صورت بروز علائم دردناک، داروهای ضد آرتریت برای محافظت از غضروف تجویز می شود. در صورتی که شدت آسیب غضروف به حدی باشد که امیدی به ترمیم آن نباشد

یا تغییر شکل قابل توجه مفصل به خصوص مفصل زانو و ران همراه با درد شدید باعث آرامش بیمار می شود که در این صورت با در نظر گرفتن شرایط بیمار ممکن است جراحی توسط جراح ارتوپد ضروری باشد. به خاطر داشته باشید که تاکنون هیچ تحقیق علمی اثرات موثر مصرف داروهای مکمل یا عوامل غضروف ساز را ثابت نکرده است. اما برخی از افراد پس از مصرف این مکمل ها ابراز رضایت و بهبودی کرده اند.

مجموعه: مجله اینترنتی تشویقی