عنصری که به طور طبیعی در آب، خاک و هوا یافت می شود فلوراید است.
استفاده صحیح از فلوراید باعث مقاوم شدن دندان ها و جلوگیری از پوسیدگی می شود.
اگر فلوراید به مقدار کافی در آب آشامیدنی شهر وجود داشته باشد، می تواند پوسیدگی دندان را تا حدود 60 درصد کاهش دهد. راه دیگر برای دریافت فلوراید استفاده از خمیردندان، دهانشویه و ژل های حاوی فلوراید است. هر دو فلوراید و سیستمیک (فلوراید در غذا و آب آشامیدنی) و فلوراید موضعی (فلوراید روی دندان) در تقویت دندان ها و جلوگیری از پوسیدگی موثر هستند.
مقادیری فلوراید در غذای مصرفی وجود دارد که بسته به نوع فلوراید مصرفی متفاوت است. غذاهای دریایی نسبت به سایر غذاها حاوی فلوراید بیشتری هستند. فلوراید چای بیشتر از آب آشامیدنی است. فلوراید در برخی از ترکیبات دارویی نیز یافت می شود.به طور کلی، میزان فلورایدی که وارد بدن می شود به این بستگی دارد که در چه مناطقی زندگی می کنیم و چه نوع آب و غذایی مصرف می کنیم.Veraid در برابر پوسیدگی دندان به 3 روش مختلف عمل می کند:
الف) ساختار دندان را تقویت می کند.
ب) ضایعات اولیه پوسیدگی را بدون ایجاد پوسیدگی رمینرال و تقویت می کند.
ج) دارای فعالیت ضد میکروبی است.
یکی دیگر از مزایای فلوراید تاثیر آن بر ریشه دندان بزرگسالان است. بسیاری از افراد در دوران پیری
آنها دچار تحلیل لثه می شوند و سطح ریشه دندان هایشان در دهان ظاهر می شود و خطر پوسیدگی وجود دارد.
تنظیم.
مطالعات نشان داده اند که کاربرد موضعی فلوراید از سطوح ریشه لخت در برابر پوسیدگی محافظت می کند. می توان آن را به روش های مختلف به دندان داد:
1- آب آشامیدنی
2- از غذاهایی مانند چای و غذاهای دریایی استفاده کنید
3- قرص و شربت فلوراید
4- دهانشویه، خمیر، ژل (استفاده روزانه در منزل)
5- ژل های موضعی که دندانپزشک روی دندان می گذارد.
6- دهانشویه های توصیه شده در مدرسه به صورت هفتگی.
به کودکان بالای 2 سال توصیه می شود از خمیردندان حاوی فلوراید به مقدار کم (به اندازه یک نخود) استفاده کنند و استفاده از دهان شویه فلوراید فقط برای کودکان بالای 6 سال توصیه می شود.
استفاده هفتگی و منظم از دهانشویه فلوراید سدیم 2 درصد که در مدارس ابتدایی کشور توزیع می شود، 30 تا 40 درصد از شیوع پوسیدگی را کاهش می دهد.
خمیردندان و مسواک به دلیل سهولت استفاده و صرفه جویی در مصرف، مهمترین و در برخی موارد تنها سلاح برای نظافت و حفظ بهداشت دهان و دندان هستند.
به هیچ وجه نباید مواد دیگری مانند نمک جایگزین خمیردندان شود زیرا فلوراید طبیعی و حالت طبیعی دهان را از بین می برد و به بافت های حفره دهان آسیب می رساند.
مواد تشکیل دهنده اصلی خمیردندان مواد ساینده هستند و برای برخی از خمیردندان ها به دلیل وجود مواد ساینده می تواند مضر باشد، اما علاوه بر مواد ساینده، خمیردندان حاوی مواد افزودنی زیادی است.
نقاط پایانی
فلوراید یک عامل ضد پوسیدگی است و سطح مینای دندان را بازسازی می کند. علاوه بر این، فلوئور سطوحی را که در آن پوسیدگی شروع شده یا مستعد پوسیدگی است، ترمیم می کند.
علاوه بر فلوراید، از کلسیم، فسفر یا ترکیبی از هر دو برای تهیه خمیر دندان استفاده می کند که جایگزین کلسیم و فسفر حذف شده از سطح مینای دندان می شود و همچنین باعث افزایش بزاق و کاهش پوسیدگی می شود.
مصرف کنندگان بهتر است هر از چند گاهی نوع خمیر دندان و همچنین سایر لوازم آرایشی را تغییر دهند.
مزایای استفاده از خمیردندان واقعی بیشتر از معایب آن است، توصیه می شود: متأسفانه ما ایرانی ها به دلیل فرهنگ خود عادت داریم بعد از مسواک زدن دهان خود را با آب فراوان بشوییم، در صورتی که بعد از استفاده از دهانشویه به مقدار مشخصی لازم نیست از دهان شویه استفاده کنیم. خمیر دندان آب زیادی دارد و بهتر است فقط مواد اضافی از دهان خارج شود زیرا خمیردندان دارای مواد محافظ برای دهان و دندان است و برای نگه داشتن در دهان مفید است.
در بسیاری از موارد، نخ دندان مکمل مسواک و خمیردندان است و به خصوص برای افرادی که دندان های سفت یا نامنظم دارند، برای حفظ بهداشت دهان و دندان باید از آن استفاده کرد.
خمیردندان، دندان، سلامت، سلامت دندان، نقش خمیردندان، فلوراید، عنصر فلوراید، دهانشویه، مسواک، پوسیدگی
مجموعه: دلگرم کننده