موج اول حمله مغول به ایران، که در دورهٔ سلجوقیان اتفاق افتاد، پیامدهای گستردهای داشت. این حمله در سال ۶۵۵ هجری قمری (۱۲۵۷ میلادی) آغاز شد و به رهبری گنکیز خان، فرمانروای مغولان، به ایران حمله شد. برخورد مغولان با ایران، به ویژه شهرهای خوارزم و نیشابور، باعث ایجاد ویرانیهای بزرگی شد. برخی از پیامدهای این حمله عبارت بودند از:
۱. کشتار عام: مغولان با ورود به شهرها و نبرد با نیروهای محلی، به طور وحشیانهای عمل کردند و کشتار عام جمعیتهای بسیاری انجام دادند.
۲. ویرانی شهرها: شهرهای ایران مانند نیشابور و خوارزم با ورود مغولان تخریب و ویران شدند و زیانهای بسیاری به بار آوردند.
۳. تحولات سیاسی: حمله مغولان به ایران موجب تغییرات سیاسی عمدهای شد، به خصوص با تأسیس دولت مغولیان در این مناطق.
۴. تحولات فرهنگی: ورود مغولان به ایران و تأسیس دولت آنها، تحولات فرهنگی عمدهای را نیز در این مناطق به همراه داشت.
این پیامدها نشاندهندهٔ تأثیرات گسترده و عمیق حمله مغولان به ایران در موج اول آن بود.