مالاریا چیست و چگونه درمان می شود؟
با دلگرم کننده به روز باشید مالاریا بیشتر بدانید.
مالاریا چیست، علائم و درمان مالاریا
بیماری ناشی از یک انگل مالاریا به نام مالاریا می تواند طیف وسیعی از علائم را داشته باشد که می تواند به عنوان دوره کمون یا یک بیماری بسیار خفیف و شدید یا حتی مرگ طبقه بندی شود، اما مالاریا به طور کلی به عنوان یک بیماری طبقه بندی می شود. آنها به دو نوع خفیف و شدید طبقه بندی می شوند و به طور کلی مالاریا یک بیماری قابل درمان است که نیاز به تشخیص به موقع و درمان به موقع دارد.
زمانی که ذره موثر ( پلاسمودیوم پشه آنوفل تا زمانی که اولین علائم بیماری ظاهر شود معرفی می شود که به آن دوره کمون می گویند دوره کمون مالاریا معمولا بین 7 تا 30 روز طول می کشد.
کوتاه ترین دوره کمونیسم در پلاسمودیوم فالسیپاروم پاروم“و طولانی ترین دوره کمون در مالاریا” مالاریاداروهای ضد انعقاد در برابر مالاریا برای پیشگیری یا به تاخیر انداختن مالاریا برای مسافرانی که به منطقه مالاریا در منزل خود سفر کرده اند، با تاخیر چند هفته تا چند ماه استفاده می شود.
طبقه بندی و طبقه بندی حملات مالاریا بین 6 تا 10 روز شامل موارد زیر است:
- مرحله سرد (احساس سرما و لرز)
- فاز داغ (تب، سردرد، حالت تهوع، تشنج در کودکان)
- در نهایت مرحله تعریق (تعریق، بازگشت بدن به دمای طبیعی، خستگی)
علائم مالاریا (پاراکسیسم)
علامت معمول این بیماری، درجه حرارت بالا است که به مدت 5 تا 8 ساعت همراه با سایر علائم مرتبط (لرز، تعریق) طول می کشد و سپس هر 2 یا 3 روز یکبار عود می کند.
هر یک از این حملات به شدت قدرت بیمار را تحلیل می برد و فعالیت بیمار را در زمان بیماری به شدت کاهش می دهد. حملات اولیه مالاریا حاد حداقل 2 هفته یا بیشتر طول می کشد و در نتیجه عفونت های مکرر با پیشرفت بیماری، کم خونی و بزرگ شدن طحال رخ می دهد که در اکثر بیماران ظرف یک یا دو هفته پس از حمله اولیه قابل احساس است.
اگر انگل توسط فالسیپارم ایجاد شود، می تواند منجر به موارد زیر شود: گلومرولونفریت، بزرگ شدن شدید انگل، پدیده جدایی مویرگی (جداسازی)، سرگیجه، تشنج، افت فشار خون، ادم ریوی، علائم گوارشی (مانند استفراغ، درد شکم، اسهال، خونریزی روده) سندرم نفروتیک، فروپاشی گردش خون، سیانوز و مرگ.
دوره کمون معمولا از 9 تا 30 روز متغیر است و می تواند چندین ماه طول بکشد. گونه های پلاسمودیوم ویواک دارای دوره کمون طولانی بیش از 10 ماه در مناطق جغرافیایی خاص هستند.
1 یا 2 روز قبل از شروع علائم، تعداد کمی انگل در جریان خون ظاهر می شود و سپس با افزایش تعداد انگل ها، علائم مختلفی ظاهر می شود که عبارتند از: سردرد، خستگی، درد مبهم در عضلات، استخوان ها و مفاصل، لرز و تب از آنجایی که علائم مشابه بیماری های ویروسی مانند سرماخوردگی و آنفولانزا (آنفولانزا) به خصوص در مناطق غیر بومی است، تشخیص بر اساس این بیماری ها است. علائم مالاریا در چند روز آینده که تعداد انگل های خون کافی باشد ظاهر می شود.
اکثر بیماران ترکیبی از علائم رایج زیر را دارند:
- تب
- سرماخوردگی
- عرق کردن
- سردرد
- استفراغ
- درد جسمی
- به طور کلی
در کشورهایی که مالاریا نادر است، علائم را می توان به آنفولانزا، سرماخوردگی یا بیماری های عفونی نسبت داد (به خصوص اگر مشکوک به مالاریا نباشد).
اما در کشورهایی که مالاریا شایع است، حتی بدون آزمایش های تشخیصی نیز می توان آن را تشخیص داد. علائم فیزیکی مالاریا ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- افزایش دما
- تعریق
- ضعیف شدن بدن
- بزرگ شدن طحال
علاوه بر این، عوارض دیگری مانند:
- زرد ملایم
- جگر بزرگ
- کاهش تعداد تنفس
تشخیص مالاریا به شواهد وجود انگل در بررسی انتشار خون در زیر میکروسکوپ بستگی دارد.تشخیص از طریق کم خونی قابل تشخیص است. ضعف، کاهش پلاکت خون، افزایش بیلی روبین، افزایش انتقال آمینو اتفاق خواهد افتاد.
(مالاریای شدید) مالاریا شدید
مالاریا شدید زمانی رخ می دهد که پلاسمودیوم فالسیپاروم اندام یا اندام را تحت تأثیر قرار دهد یا خون یا متابولیسم بیمار را مختل کند. مالاریا شدید شامل موارد زیر است:
- مالاریا که همراه با رفتارهای غیرعادی، تشنج یا سایر اختلالات عصبی بر مغز تأثیر می گذارد
- کم خونی شدید ناشی از همولیز (تخریب سلول های خونی)
- هموگلوبینور (هموگلوبین موجود در اوره) به دلیل همولیز
- ادم ریوی (ADRS) یا سندرم دیسترس تنفسی
- کاهش تعداد انگل ها در پاسخ به درمان
- لخته شدن غیر طبیعی خون و ترومبوسیتوپنی
- ایست قلبی و سوء ظن
علائم دیگری که باید به آنها توجه کرد عبارتند از:
- نارسایی حاد کلیه (نارسایی کلیه)
- هایپرپارازیتمی، که در آن بیش از 5 درصد گلبول های قرمز به انگل مالاریا آلوده هستند
- اسیدوز متابولیک (اسیدیته بالای مایعات و بافت های بدن) معمولاً با یا هیپوگلیسمی (هیپوگلیسمی) همراه است.
- هیپوگلیسمی همچنین ممکن است در زنان باردار مبتلا به مالاریا خفیف یا پس از درمان با گنه ایجاد شود.
مالاریا شدید اغلب در افرادی رخ می دهد که نسبت به مالاریا مصون نیستند یا ایمنی آنها نسبت به مالاریا کاهش یافته است. مالاریا شدید در همه افراد در مناطقی که انتقال مالاریا کم یا کم است، به خصوص در زنان باردار دیده می شود. بیماران مبتلا به مالاریا شدید باید فورا تحت درمان قرار گیرند.
درمان مالاریا
مالاریا یک بیماری شدید است که می تواند کشنده باشد (مخصوصاً زمانی که ناشی از مالاریا شبه پارووم باشد) و طبق توصیه های WHO برای مناطق بومی، درمان باید حداکثر 24 ساعت پس از شروع اولین علائم شروع شود.
مالاریا به دو دسته تقسیم می شود:
مالاریا خفیف که نیاز به بستری ندارد و مالاریا شدید که نیاز به بستری شدن دارد.
در مناطقی که مالاریا بومی نیست، بیماران باید قرنطینه شوند و سپس تحت درمان قرار گیرند.در برخی کشورها (نه ایالات متحده)، داروهای مالاریا به صورت شیاف و بسیاری از داروهای مالاریا به صورت تزریق داخل وریدی در دسترس هستند.
برخی از داروهای موثر بر این بیماری (در خون) عبارتند از:
علاوه بر این، پریماکین در برابر انگل های غیر فعال کبدی موثر بوده و از عود آنها جلوگیری می کند.
همچنین نباید توسط زنان باردار و افراد مبتلا به کمبود G6PD (گلوکز-6-فسفات دهیدروژناز) استفاده شود.
درمان بیمار مالاریا به عوامل مختلفی بستگی دارد که برخی از آنها عبارتند از:
- گونه های انگلی بیماری زا
- محل وقوع عفونت و بیماری
- وضعیت بالینی و آمادگی بیمار
- باردار بودن
روش های انتقال مالاریا
شیوع و انتقال هر نوع مالاریا، چه در مناطق بومی و چه در مناطق اپیدمی، به عوامل بیشماری مانند گونهها و گونههای انگل، ایمنی انسان، عادات بیولوژیکی پشه، عادات بیولوژیکی انسان، شرایط محیطی مانند دما، رطوبت، بارندگی، نوع گیاه منطقه، نوع و روش های کنترل و. . .
بستگی دارد که این عوامل را می توان در رابطه با سه عامل یک فرد سالم و آلوده به عنوان گیرنده و اهدا کننده، انگل های پلاسمودیوم به عنوان عوامل ایجاد کننده و پشه آنوفل به عنوان ناقل بیماری طبقه بندی کرد. به طور کلی، مالاریا از طریق موارد زیر قابل انتقال است:
- انتقال طبیعی: انتقال از طریق نیش پشه آنوفل
- انتقال اکتسابی: انتقال از طریق تلقیح
- انتقال طبیعی مالاریا (انتقال از طریق نیش پشه آنوفل):
راه اصلی انتقال مالاریا، انتقال پشه ماده آنوفل است که در سال 1897 توسط رونالد راس ثابت شد. این پشه ها در اکثر کشورهای مناطق معتدل و گرمسیری و هر جا که زیستگاه مناسبی برای آنها فراهم شود، وجود دارند.
راه انتقال به این صورت است که پشههای ماده انگل را در هنگام خونخوری فرد مبتلا میبلعند و انگل موجود در بدن پشه پس از مدت و زمان معین و همراه با بزاق در خوندهی بعدی مجدداً به شکل عفونی وارد میشود. افراد سالم جامعه منتقل می شود و این چرخه تا زمانی ادامه می یابد که توسط عامل خاصی قطع شود.
در این چرخه علاوه بر اینکه ناقل مناسبی است، وجود مخزن انسانی با پشه در خون برای آلوده شدن پشه ها ضروری است تا افراد تازه آلوده نتوانند مالاریا را منتقل کنند.
انتقال اکتسابی (انتقال تلقیح)
اگر مالاریا از راه دیگری غیر از نیش پشه آنوفل منتقل شود، به این نوع مالاریا مالاریا تلقیح شده می گویند.
در سال 1884، گرهاردت انتقال مالاریا از طریق انتقال خون را تایید کرد.
در سال 1911، وولسی متوجه اولین مورد مالاریا انتقال خون در ایالات متحده شد.
در مناطقی که مالاریا توسط پشه های آنوفل منتقل می شود، اهمیت انتقال مالاریا از راه های دیگر تحت الشعاع انتقال طبیعی قرار می گیرد، اما در مناطقی که انتقال طبیعی مالاریا توسط پشه آنوفل قطع می شود، در صورتی که مالاریا پلاسمودیوم علت آن باشد، ناقلان انگل وجود دارند. و در صورت عدم تشخیص و درمان به موقع می تواند منجر به مرگ بیمار شود.
مکانیسم اثر این نوع انتقال بدین صورت است که در بیماران مبتلا به مالاریا، در صورت عدم درمان کامل یا اولیه، پس از ایجاد ایمنی نسبی (Premunition)، تعداد انگلها در خون به حداقل رسیده و از بروز بیماری جلوگیری میکند. علائم بالینی: من نمی توانم نمونه خون را با میکروسکوپی معمولی ببینم، اما اگر خون این افراد حامل انگل به افراد سالم تلقیح شود، انگل ها در مرحله لخته شدن خون در گلبول های قرمز شروع به تکثیر کرده و کنترل می کنند. علائم مالاریا در خون ظاهر می شود.
انواع پلاسمودیوم انسانی در مالاریا ناشی از تزریق خون به ترتیب پلاسمودیوم ویواک، پلاسمودیوم مالاریا، پلاسمودیوم فالسیپاروم و پلاسمودیوم بیضی بودند که در سال های اخیر جای خود را به مالاریا پلاسمودیوم داده اند. مالاریا تلقیح شده شامل موارد زیر است:
1. انتقال خون از طریق انتقال خون
2. انتقال از طریق پیوند اعضا
3. انتقال از طریق درمان مالاریا
4. انتقال از طریق شیمی درمانی
5. انتقال از مادر به جنین
6. انتقال از طریق سرنگ آلوده
7. انتقال تصادفی (آلودگی در محل کار)
گردآوری شده توسط مجله اینترنتی تشویق
مرجان امینی