سندرم استکهلم چیست؟
سندرم استکهلم یک پدیده روانی است که در آن برخی از گروگان ها ایجاد می شوند همبستگی، همدلی و احساسات مثبت نسبت به گروگان ها تنها می شوند. داستان سندرم استکهلم به سال 1973 برمی گردد. در 23 آگوست 1973 چند سارق به بانکی در میدان Normalmstorg در استکهلم سوئد حمله کردند و چهار کارمند بانک را گروگان گرفتند.
گروگان گیری 6 روز به طول انجامید و در این مدت گروگان ها چنان با گروگان ها پیوند عاطفی پیدا کردند که حاضر به همکاری با پلیس نشدند. آنها حتی پس از آزادی نیز از حمایت از گروگان ها دست برنداشتند.
روانپزشک و جرم شناس سوئدی به نام نیلز بژروت که برای اولین بار از نام سندروم استکهلم استفاده کرد، همراه با پلیس در گروگان گیری شرکت کرد. پس از بیر، فرانک اوکبرگ این سندرم را به تفصیل شرح داد.
سندرم استکهلم یک پدیده روانی است که در آن فرد احساس همدلی و وابستگی عاطفی به گروگان ها می کند که این حالت با بروز استرس حاد و مکانیسم دفاعی در برخی افراد رخ می دهد. این حالت فقط در گروگان ها رخ نمی دهد.
به طور کلی آن ها قربانی خشونت جسمی یا روانی شاید این حالت روانی را دارند. در این شرایط، قربانیان با وجود درد و رنجی که متحمل می شوند، از همکاری با پلیس، قوه قضائیه و یا کسانی که از آنها کمک می خواهند خودداری می کنند.
سندرم استکهلم چگونه ایجاد می شود؟
در سندرم استکهلم، هیچ قصد قبلی برای دوستی با شکنجه‌گر یا قربانی وجود ندارد. مثلاً در مورد گروگان ها و دزدها، ذهن طرفین به دنبال بقا است و در آن حالت سندرم استکهلم به وجود می آید.
روانشناسان می گویند قربانی به دوران کودکی برمی گردد و معتاد می شود. برعکس، گروگان ناخودآگاه نقش مادری را بر عهده می گیرد که می خواهد فرزندش را در برابر همه تهدیدها حفظ کند!
زمانی که شکنجه گر یا گروگان گیر محبت کمی نسبت به قربانی خود نشان می دهد، قربانی آنها را به عنوان ویژگی های مثبت خود درک می کند. به عنوان مثال، وقتی یک آدم ربا به قربانی خود اجازه می دهد حمام کند، غذا بخورد و به دستشویی برود، درب سندرم استکهلم باز می شود. آدم ربا می تواند برای مدتی در مورد گذشته تاریک خود صحبت کند و باعث ایجاد همدردی در قربانی خود شود.
نکته کلیدی این است که در سندرم استکهلم، قربانی برای نجات خود همه چیز را از چشم گروگان خود می بیند و سعی می کند هر کاری که او را خوشحال می کند انجام دهد. مسلماً چنین رفتارهای مثبت قربانی چرخه ای از رفتارهای مثبت بین گروگان و قربانی ایجاد می کند و آنها را به هم نزدیک می کند.
برخی از ویژگی های علمی سندرم استکهلم
- احساسات مثبت قربانی نسبت به شکنجه گر
- احساسات منفی او نسبت به افرادی که تلاش می کنند او را از دست شکنجه گران نجات دهند
- احساسات مثبت شکنجه گر نسبت به قربانی
- قربانی از رفتار شکنجه گر حمایت می کند
علائم سندرم استکهلم
- رشد احساسات مثبت گروگان نسبت به گروگان
- هیچ سابقه ای از رابطه گروگان و گروگان وجود ندارد
- با اعتقاد به اینکه گروگان یک آدم ربا است
- امتناع گروگان ها از همکاری با پلیس یا سایر مقامات در رهایی گروگان ها
باید بخوانید:
درباره سندرم استکهلم بیشتر بدانید!
«سندرم استکهلم» واقعا چیز عجیبی است! برای اطلاعات بیشتر در مورد سندرم استکهلم با ما همراه باشید. سندرم استکهلم چیست؟ سندرم استکهلم یکی از…
علت سندرم استکهلم
عوامل مختلفی می توانند در ایجاد سندرم استکهلم نقش داشته باشند. علت اصلی این سندرم را می توان استرس شدید و تلاش برای فرار از این دردسر با کمک مکانیسم های دفاعی نامید. چهار عامل زیر عوامل مهم در ایجاد سندرم استکهلم هستند:
- گروگان گیری چندین روز ادامه دارد.
- گروگان ها و گروگان ها با یکدیگر تعامل دارند.
- رفتار گروگان ها با گروگان ها نرم یا بدون آسیب جسمی است.
- گروگان ها باید احساس کنند که گروگان ها افراد بی گناه و قربانیان شرایط هستند.
درمان سندرم استکهلم
افراد مبتلا به سندرم استکهلم به روان درمانی نیاز دارند. درمان شناختی رفتاری یا CBT بهترین درمان برای مبتلایان به این سندرم است.
در این رویکرد درمانی، روانشناس به دنبال تغییر احساسات ناکارآمد و باورهای نادرست مراجع در مورد فرد رباینده است تا فرد بتواند درک روشنی از موقعیتی که تجربه کرده است داشته باشد. از سوی دیگر، احتمال ابتلا به اختلال استرس حاد یا اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) وجود دارد.
در صورت بروز این اختلالات، روانشناس باید برای رفع این مشکلات تلاش کند. در برخی موارد می توان از داروها برای کاهش استرس استفاده کرد. در چنین مواردی داروهای ضد اضطراب تجویز می شود.