همه چیز در مورد کورتون

کورتون چیست؟

پردنیزولون، بتامتازون، دگزامتازون، متیل پردنیزولون، تریامسینولون، هیدروکورتیزون و کلوبتازول رایج ترین داروها به عنوان کورتیکواستروئیدها ما میدانیم .

با شنیدن نام کورتون یاد هزار و یک مضرات می افتیم اما این سوال پیش می آید که آیا کورتون علاوه بر مضرات فراوان به نفع مصرف کننده هم هست؟

آیا از تمام مضرات کورتون آگاه هستیم؟

چند سوال دیگر در مورد کورتیکواستروئیدها وجود دارد که ممکن است ندانیم، به همین دلیل با داروساز صحبت کردیم. دلگرم کننده با من باش.

تأثیر استروئیدها بر غده فوق کلیوی

کورتیکواستروئیدها در بین پزشکان و بیماران بسیار محبوب هستند زیرا علائم را به خوبی کاهش می دهند و بنابراین بسیار محبوب هستند. اما، متأسفانه، گاهی اوقات بدون در نظر گرفتن عوارض جانبی آنها، بی رویه استفاده می شوند. این موضوع تا جایی پیش رفته که دگزامتازون تزریقی رایج ترین داروی تجویزی در کل کشور است و کمیته ملی تجویز و مصرف منطقی داروها وزارت بهداشت با توجه به مصرف این داروها در سایر کشورها این موضوع را مورد توجه قرار می دهد. نسخه دگزامتازون با جمعیت کشور و وضعیت اپیدمیولوژی بیماری های التهابی مطابقت ندارد.

این داروهای محبوب می توانند عوارض جانبی زیادی داشته باشند. عوارض جانبی کورتیکواستروئیدها به میزان و مدت استفاده از آنها بستگی دارد. هر چه درمان طولانی‌تر و طولانی‌تر باشد، عوارض جانبی بیشتر خواهد بود. به خاطر داشته باشید که پزشکان بر اساس فواید و مضرات دارو تصمیم به تجویز دارو می گیرند، اما گاهی اوقات بیمار اصرار دارد که دارو را برای تزریق یا بهبود سریع علائم تجویز کند. داروهای این گروه از داروها

تجویز کورتیکواستروئیدها یا کورتیکواستروئیدهای مصنوعی فعالیت غدد فوق کلیوی یا فوق کلیوی را برای بیش از 2-3 هفته سرکوب و مهار می کند. غده فوق کلیوی به طور طبیعی یک هورمون استروئیدی به نام کورتیزول تولید می کند که نقش مهمی در کنترل و تنظیم عملکرد بسیاری از اندام های بدن دارد. مصرف داروهای حاوی کورتون یا استروئید باعث ایجاد مرکز می شود هیپوتالاموس در مغز تا غده هیپوفیز زیر مغز او باید به غده فوق کلیوی دستور دهد که تولید استروئید را متوقف کند زیرا به اندازه کافی از این ماده دریافت کرده است. تاکنون هیچ کس نتوانسته است راه حل کامل را ارسال کند، که عجیب نیست.

مشکل زمانی است که بیمار مصرف کننده کورتیکواستروئیدها یا استروئیدها به طور ناگهانی مصرف آنها را قطع می کند. با این حال، مرکز هیپوتالاموس و غده هیپوفیز نمی تواند به سرعت غده فوق کلیوی را برای تولید مجدد استروئید تحریک کند. این تحریک مجدد به مدت دو هفته ادامه دارد. در این مدت، بیمار فاقد استروئید است. بنابراین در بیمارانی که از داروهای استروئیدی حاوی کورتیکواستروئید استفاده می کنند، هرگز نباید این دارو را به طور ناگهانی قطع کرد. قطع تدریجی این دارو به بدن فرصت کافی برای بازگشت به حالت عادی و از سرگیری تولید استروئید می دهد.

در برخی شرایط بدن انسان به آن نیاز دارد استروئیدها یا کورتیکواستروئیدها باز هم هست. به این موقعیت ها موقعیت های استرس زا می گویند. استرس به فشارهایی که بر بدن انسان وارد می شود، مانند تب، بیماری، جراحات، عمل جراحی، خونریزی شدید، شکستگی اندام ها و موقعیت های مشابه اشاره دارد. به طور معمول در این موارد مرکز هیپوتالاموس در مغز با مشاهده یک موقعیت استرس زا، به غده هیپوفیز دستور می دهد تا غده فوق کلیوی را برای تولید استروئیدهای بیشتر هدایت کند، اما در بیمارانی که از داروهای استروئیدی حاوی کورتون استفاده می کنند، این مکانیسم فلج می شود و در نتیجه استروئید به اندازه کافی دریافت نمی کند. در این موارد، پزشک معالج باید دوز داروی استروئیدی بیمار را افزایش دهد تا وضعیت استرس زا را درک کند.

مصرف کورتیکواستروئیدها در دوزهای بالا، یا مقادیر بیش از حدی که به طور طبیعی در بدن تولید می شود، باعث علائم بیماری کوشینگ می شود. بیماری کوشینگ بیماری است که در آن غدد فوق کلیوی یا غدد فوق کلیوی استروئیدهای زیادی تولید می کنند. مهم ترین علامت کوشینگ ناشی از مصرف زیاد استروئید، تجمع بیش از حد آب و نمک در بدن است که منجر به فشار خون بالا می شود. همچنین با این بیماری چربی زیادی در بدن و صورت بیمار جمع می شود و صورت بیمار ضخیم می شود.

اثرات درمانی کورتیکواستروئیدها

کورتیکواستروئیدها جهت رفع التهاب برای استفاده در قسمت های مختلف بدن ساخته شده است. باعث کاهش می شوند تورم، قرمزی، خارش و واکنش های آلرژیک بودن. همچنین به عنوان بخشی از فرآیند درمان بیماری های مختلف مانند آلرژی های شدید یا مشکلات پوستی، آسم، آرتریت و برخی بیماری های دیگر که توسط پزشک تشخیص داده می شود استفاده می شود.کورتون ها داروهای بسیار قدرتمندی هستند که عوارض جانبی مختلف و گاه خطرناکی دارند.

عوارض جانبی کورتیکواستروئیدها:

کورتیکواستروئیدها مقاومت بدن را در برابر عفونت ها کاهش می دهند. آنها همچنین می توانند در صورت ابتلا به عفونت، درمان را دشوارتر کنند.

* کورتیکواستروئیدها از فعالیت سلول‌های دخیل در تشکیل استخوان و رسوب کلسیم در استخوان جلوگیری می‌کنند، از طرفی در جذب کلسیم نیز اختلال ایجاد می‌کنند که باعث پوکی استخوان یا بدتر شدن پوکی استخوان می‌شود.

افزایش اشتها یکی دیگر از عوارض کورتون است، به همین دلیل به افرادی که کورتون دریافت می کنند توصیه می شود از غذاهای کم کالری استفاده کنند.

سایر عوارض جانبی مشکلات چشمی مانند کاهش بینایی به دلیل آب مروارید و گلوکوم (آب سیاه) با استفاده طولانی مدت از کورتیکواستروئیدها.

* تغییر رنگ پوست در اثر استفاده از پمادهای حاوی کورتون

استفاده مکرر از کورتیکواستروئیدها باعث از دست دادن عضلات می شود. به دلیل تجزیه پروتئین های بدن، پروتئین های موجود در رژیم غذایی فرد باید تا حد امکان بالا باشد.

یکی دیگر از عوارض کورتیکواستروئیدها افزایش چربی است. این حالت علاوه بر تورم بدن، باعث تورم صورت فرد می شود و علامتی به نام صورت ماه ایجاد می کند. (مثل ماه می چرخد)

کورتیکواستروئیدها با ترشح پتاسیم و جذب سدیم باعث تورم می شوند. مصرف نمک در این بیماران این عارضه را تشدید می کند. رژیم غذایی چنین افرادی باید تا حد امکان بدون نمک باشد. این عارضه باعث افزایش فشار خون و فشار خون در افراد حساس می شود که خود عاملی برای سایر مشکلات قلبی عروقی است.

* یکی دیگر از مشکلات مصرف این داروها وابستگی فیزیکی به آنها در دوزهای بالا و طولانی مدت است که به همین دلیل در مصرف طولانی مدت از قطع ناگهانی و ناگهانی آنها باید اکیداً خودداری شود.

علاوه بر این، استفاده از کورتیکواستروئیدها می تواند باعث سردرد، سرگیجه، عصبانیت، افسردگی، بی قراری، درد یا ضعف عضلانی، افزایش تعریق، تشنگی شدید، کبودی غیرطبیعی، بی نظمی قاعدگی، اختلال خواب، آکنه، رشد مو شود. خونریزی گوارشی

البته مهم این است که در صورت مصرف طولانی مدت کورتون، این عوارض بیشتر اتفاق بیفتد و از ترس اطلاع از عوارض دارو نباید از مصرف نسخه خودداری کنید، زیرا در بسیاری از موارد این دارو مزایایی دارد. در مورد ضرر آن نظر پزشک در این مورد بسیار مهم است.

متاسفانه امروزه با مصرف خودسرانه و بیش از حد کورتون ها مانند کورتون های موضعی، قطره های چشمی کورتون و قرص های خوراکی دگزامتازون به عنوان وسیله ای برای سرکوب چاقی و اشتها مواجه هستیم. هدف اصلی این مقاله اطلاع رسانی به عموم مردم از عوارض کورتون است که امیدواریم ارائه این اطلاعات باعث کاهش مصرف خودسرانه این داروها شود.

کورتیکواستروئیدهای موضعی

کورتیکواستروئیدهای موضعی برای کنترل انواع مشکلات التهابی پوست در سطح پوست استفاده می شود. آنها علائمی مانند خارش و قرمزی پوست را کاهش می دهند، به طوری که سلول های پوست آنها را جذب کرده و از تولید عوامل التهابی توسط سلول های پوست در مواجهه با مواد حساسیت زا جلوگیری می کند. التهاب پوست در اثر عوامل التهابی مانند پروستاگلاندین ها و سایر ترکیبات ایجاد می شود که باعث گشاد شدن عروق خونی و رسیدن سایر عوامل التهابی به ناحیه مورد نظر می شود و منجر به قرمزی، خارش و تورم در آن قسمت از پوست می شود. کورتیکواستروئیدها التهاب را کاهش می دهند و با مهار این روند علائم را بهبود می بخشند.

کورتیکواستروئیدهای موضعی از نظر قدرت به چهار دسته ضعیف، متوسط، قوی و بسیار قوی تقسیم می شوند. به عنوان یک قاعده کلی، ضعیف ترین داروی مؤثر باید برای کاهش خطر عوارض جانبی، به ویژه کورتیکواستروئیدها استفاده شود. در مدت زمان کوتاهی استفاده می شود.عوارض اشکال موضعی می تواند بسیار شبیه به اشکال سیستمیک در بدن باشد اما در صورت استفاده صحیح کمتر بروز می کند.

عوارض موضعی شامل کورتیکواستروئیدهای موضعی است:

وضعیت پوست (آتروفی پوست)، تورم عروق خونی نازک روی پوست و بیرون زدگی آنها، کاهش موقت رنگدانه پوست در سطح مورد استفاده، وجود حساسیت به استروئیدها که می تواند اگزما را بدتر کرده و منجر به عفونت شود (استروئیدهای موضعی هرگز نباید استفاده شوند. برای درمان التهاب پوستی که نیز عفونی شده است، مگر اینکه عفونت پوست به طور جداگانه درمان شود).

عوارض جانبی سیستمیک این داروها با استفاده طولانی مدت از استروئیدهای قوی در قسمت بزرگی از سطح بدن رخ می دهد که ممکن است شامل سرکوب روند رشد و سرکوب فعالیت غدد فوق کلیوی باشد. آنها نسبت به بزرگسالان بیشتر در معرض خطر عوارض سیستمیک هستند و رشد و تکامل آنها باید در طول درمان تحت نظر باشد.

در مورد استفاده از کورتون های موضعی برای کودکان، قابل ذکر است که حساسیت کودکان به ویژه نوزادان نسبت به عوارض جانبی استروئیدهای موضعی بسیار بیشتر است. این داروها به دلیل پوست نازک و مرطوبی که دارند بهتر جذب بدن می شوند و گاهی با مصرف طولانی مدت باعث کاهش قد و کوتاهی قد کودک می شود.در کودکان زیر یک سال نباید از استروئیدهای بسیار قوی استفاده کرد و در کودکان بزرگتر نیز می توان از آن استفاده کرد. در صورت امکان برای مبارزه با التهاب بسیار کوتاه استفاده می شود.در کودکان مبتلا به اگزمای شدید مزمن، رشد آنها باید کنترل شود زیرا در این موارد احتمال بیشتری برای جذب استروئیدها وجود دارد و بر رشد طبیعی کودکان تأثیر منفی می گذارد.

همچنین پوشاندن پوست کودکانی که تحت درمان با استروئیدهای موضعی قرار گرفته اند، اشکالی ندارد زیرا این کار باعث افزایش جذب استروئیدها در بدن می شود که به ویژه در مورد پوشک بسیار مهم است و به هیچ وجه نباید از آن استفاده کرد. استفاده از استروئیدها برای پوشک موضعی (به ویژه در مورد سوختگی ادرار در کودکان) البته به خاطر داشته باشید که استفاده از استروئیدها تنها در صورتی موثر نباشد که سایر راهکارهای درمانی برای رفع سوختگی ادراری موثر نباشد و فقط برای دوره های کوتاه مدت در کمترین مقدار ممکن باشد. و استفاده از ضعیف ترین استروئیدها مجاز است.

قطره چشمی کورتیکواستروئید

قطره های کورتیکواستروئیدی برای جلوگیری از آسیب های جدی چشم در هنگام بروز مشکلات چشمی و همچنین برای تسکین قرمزی، التهاب و سایر مشکلات چشمی استفاده می شود. متاسفانه این روزها از قطره های چشمی حاوی کورتون از جمله بتامتازون استفاده می شود. ، همچنین برای افزایش بدون نسخه توسط برخی افراد استفاده می شود. مصرف خودسرانه این داروها بدون نسخه می تواند عوارض زیادی داشته باشد.

عوارض جانبی این قطره ها شامل عفونت چشم، کاهش بینایی، درد چشم، حالت تهوع و استفراغ، گلوکوم و آب مروارید است.

همچنین در مورد برخی بیماری ها باید نحوه مصرف این داروها را به طور جداگانه به پزشک اطلاع دهیم

توصیه می شود، از جمله زمانی که فردی دارای بیماری های چشمی زیر است:

* آب مروارید و گلوکوم

کورتیکواستروئیدها می توانند باعث ایجاد یا بدتر شدن بیماری شوند.

* بیماران مبتلا به دیابت نوع 2

این بیماران با کورتیکواستروئیدها دچار گلوکوم یا آب مروارید می شوند.

* فشار داخل چشمی بالا و سل چشمی (فعال یا نهفته)

* عفونت های چشمی

کورتیکواستروئیدها ممکن است عفونت چشم را بدتر کنند یا باعث عفونت چشمی جدید شوند.

دگزامتازون

دگزامتازون یا همان طور که گاهی به آن دگزا می گویند یکی از رایج ترین داروهای مورد استفاده در اشکال مختلف (جبر، قرص، قطره، آمپول و پماد) است.

امروزه برخی از افراد از دگزامتازون به عنوان یک داروی چاق کننده استفاده می کنند و توضیح زیر لازم است:

دگزامتازون علاوه بر افزایش اشتها، با ایجاد تورم در بدن شما را چاق می کند. در واقع یکی از عوارض مصرف زیاد کورتون، گردی و تورم صورت است که از پیامدهای تورم تدریجی بدن و افزایش میزان چربی است. در نتیجه بیمار احساس چاق و قوی می کند. اما درست است که تمام کورتون های قابل استفاده مجدد باعث تحلیل عضلانی و پوکی استخوان می شوند، از آنجایی که دگزامتازون یکی از قوی ترین کورتون ها است، البته عوارض این داروها که در ابتدای بحث مطرح شد، با دوزهای کمتر دگزامتازون امکان پذیر است.

لطفا اگر سوال یا راهنمایی برای مقاله دارید کورتون چیست؟

این را در نظر داشته باشید، آن را با ما و سایر کاربران در بخش نظرات به اشتراک بگذارید.

یک مجله اینترنتی دلگرم کننده

مرجان امینی