همه چیز در مورد ماهی آب‌ شور 

نگهداری از ماهی آب ‌شور

ماهی آب ‌شور که ماهی دریایی هم خوانده می‌شود، ماهی‌هایی هستند که در آب اقیانوس زندگی می‌کند. ماهی‌های آب‌ شور می‌توانند به تنهایی یا به صورت گروهی زندگی یا شنا کنند، که آن‌ها را یک دسته ماهی می‌نامند. ماهی‌های آب ‌شور در بین ماهیگیران دریای عمیق و آکواریوم‌های سراسر کشور بسیار شناخته شده و محبوب هستند. ماهی‌های آب‌ شور معمولاً در آکواریوم‌ها برای سرگرمی نگهداری می‌شوند. بسیاری از ماهی‌های آب شور نیز برای خوردن صید می‌شوند.

رژیم غذایی ماهی آب‌ شور

ماهی‌هایی که در آب شور اقیانوس زندگی می‌کنند، می‌توانند گوشت‌خوار،گیاه‌خوار یا همه‌چیزخوار باشند. ماهی‌های گیاه‌خوار در اقیانوس چیزهایی مانند جلبک و علف دریایی می‌خورند. بسیاری از رژیم‌های گیاهخواری در درجهٔ اول شامل جلبک‌ها هستند.بسیاری از ماهی‌های آب شور هم جلبک دریایی و هم ریز جلبک‌ها را می‌خورند.بسیاری از ماهی‌ها جلبک‌های قرمز، سبز، قهوه‌ای و آبی را می خورند، اما برخی از ماهی‌ها انواع خاصی را ترجیح می دهند.بیشتر ماهی‌های آب شور که گیاه‌خوار هستند تحت هیچ شرایطی جلبک نخواهند خورند.رژیم‌های غذایی گوشت‌خواری شامل : میگو ،پلانکتون و سخت‌پوستان ریز است.

زیستگاه ماهی آب شور

اجزای مختلفی وجود دارد که زیستگاه یک موجود دریایی را تشکیل می‌دهند. بعضی از این اجزاء عبارتند از: درجه حرارت، کیفیت و مقدار آب (جریان و عمق آب). ویژگی‌های دیگر فیزیکی هم وجود دارد که در ایجاد یک زیستگاه کمک می‌کنند که مواد فیزیکی مانند سنگ‌ها، صخره‌ها و شن و ماسه یا پوشش گیاهی مانند مقدار جلبک‌ها، گیاهان دریایی و شوره‌زار ساحلی است.

ماهی‌های خاص بر اساس آنچه می‌خورند یا چرخه‌ای از زندگی که در حال حاضر درآن به سر می‌برند، در زیستگاه‌های خاصی زندگی می‌کنند، چیز دیگر مقدار نمکی است که در آب آن محل خاص وجود دارد. چیز دیگر این است که برخی از زیستگاه‌های اقیانوس در واقع در اقیانوس نیستند و پای‌رود نامیده می‌شوند، و آن‌ها مناطقی هستند که اقیانوس‌ها و رودخانه‌ها به هم رسیده و با ایجاد مخلوطی از آب‌شور و آب‌شیرین زیستگاه متفاوتی برای زندگی انواع متفاوتی از ماهی‌ها و موجودات دیگر برای زندگی در آن پدیدمی‌آورند.

اقیانوس خانهٔ جاندارانی به بزرگی نهنگ و همچنین جانداران میکروسکوپی کوچکی مثل فیتوپلانکتون‌ها است. با این حال، اکثریت عظیمی از جانداران اقیانوس که انسان‌ها می‌شناسند، ماهی‌های سادهٔ آب‌شور هستند. ماهی‌های آب‌شور می‌توانند در عمیق‌ترین مناطق اقیانوس که در آن هیچ نور خورشیدی نیست زندگی کنند، اما در سطح آب هم می‌توانند زندگی کند.

معرفی تعدادی ماهی آب‌ شور

باسلت ها (Basslets)

به دلیل مقاومت در برابر انگل های پوستی (protozoan disease) عفونت های باکتریایی و تطابق سریع با محیط و کیفیت آب، انتخابی مناسب برای افراد تازه کار هستند. این ماهیان به اکواریومی با تعداد زیادی سنگ و صخره همراه با مناطقی آرام (عدم وجود جریان شدید) برای استراحت نیاز دارند. ایجاد نقاط تاریک در آکواریوم یا با نور کمتر از حالت عادی به کیفیت زندگی این گونه بسیار کمک می کند. رژیم غذایی آن ها باید سرشار از گوشت، میگو و ویتامین باشد.

باس گچی (CHALK BASS)

معمولا در مناطقی که ریف وجود دارد زندگی می کنند و همین ویژگی باعث ایده آل شدن آن ها برای اکواریوم های ریف شده است. به طور کلی در برابر گونه های دیگر پرخاشگر نیستند (مخصوصا در حالتی که همزمان با یکدیگر به آکواریوم معرفی شده باشند) با این حال باید در نظر داشت که انواع بزرگ آن ها گاهی به میگو های کوچک حمله می کنند. فرآیند رشد در آن ها به شدت کند است و به ندرت بزرگتر از ۷-۸ سانتی متر می شوند.

رویال گراما (royal gramma)

زادگاه آن ها آب های عمیق کارائیب است، در برابر گونه های هم سایز خود صلح جو هستند اما نسبت به هم گونه خود رفتاری پرخاشگرانه نشان می دهند و بهتر است که به صورت تنها نگهداری شوند. این گونه معمولا در رنگ های بنفش تا زرد دیده می شود.

بلنی ها (Blennies)

اکثر وقت خود را در کف تانک می گذرانند . بعضی خود را در لایه کف آکواریوم، صدف های خالی یا حفره های سنگ ها مخفی می کنند. برای نگهداری از آن ها باید مکان های مناسبی برای نشستن و همچنین مخفی شدن آن ها فراهم شود. این گونه در اکثر اوقات رفتاری غیر پرخاشگرانه دارند، اما نسبت به بلنی های دیگر، دارت فیش ها و گوبی ها جبهه می گیرند. توانایی پرش های بلندی را دارند و حتما باید روی تانک آن ها از محافظ استفاده شود. برای آکواریوم های ریف مناسب هستند اما در سیستم های کوچک ممکن است باعث صدمه دیدن بعضی پلیپ ها شوند.

میداس (Midas Blenny)
بلنی های میداس نیاز به رژیم غذایی حاوی گوشت، سخت پوستان تکه تکه شده و میگو غنی شده با ویتامین دارند.

کاردینال ها (Cardinal fish)

بسیار مناسب برای آکواریوم های تازه تاسیس هستند. حداقل نیاز آن ها یک آکواریوم ۱۲۰ لیتری همراه یا یک سنگ یا صخره دارای حفره است. شناگر های کندی هستند و بهتر است به صورت تکی یا جفت در اکواریوم های کوچک نگهداری شوند. در گروه های بزرگتر گاهی رفتار های تهاجمی بین آن ها دیده می شود. رژیم غذایی آن ها باید حاوی میگو، غذا دریایی تکه تکه شده، کرم های خونی و … باشد.

دلقک ماهی ها (Clownfish)

در این خانواده، از گونه های مناسب برای نگهداری می توان به دلقک ماهی اسلاریس سیاه (Black oscellaris) و اسلاریس نارنجی اشاره داشت. گونه های بسیاری از دلقک ماهی ها وجود دارد اما باید توجه داشت که همه آن ها برای افراد تازه کار مناسب نیستند. به عنوان یک قانون کلی می توان گفت که آن ها ترجیح می دهند که به صورت تکی یا جفت باشند، جفت ها بهتر است همزمان با یکدیگر و در جوانی به آکواریوم معرفی شوند، همچنین تفاوت در سایز آن ها به کنار آمدن بهتر این ماهیان با یکدیگر کمک می کند.

بسیار نسبت به قلمرو خود حساس هستند به همین دلیل پیشنهاد نمی شود که بیشتر از یک جفت از آن هارا در تانک های کوچک نگهداری کنید. دلقک ماهی ها در طبیعت برای محافظت از خود به شقایق ها پناه می برند. در اکواریوم های خانگی در صورتی که شقایقی به عنوان میزبان پیدا نکنند (توجه کنید که شقایق هم گونه مناسبی برای افراد تازه کار نمی باشد) به دیگر ریف ها پناه می برند.

دلقک ماهی اسلاریس نارنجی (ocellaris Clownfish)

این گونه دارای رنگ نارنجی همراه با سه خط سفید، صلح طلب و سازگار با ریف می باشند. با این که نسبت به قلمرو خود حساس هستند در اکثر اوقات تا فاصله زیادی از محدوده خود دیگر ماهیان را تعقیب نمی کنند و به مرور دیگر اعضای تانک یاد می گیرند که از آن قسمت دوری کنند.

دلقک ماهی اسلاریس سیاه (black ocellaris)

در هنگام تولد و تا مدتی پس از آن ممکن است مانند گونه نارنجی به نظر بیایند اما به مرور زمان رنگ نارنجی تیره و سیاه تر می شود. بسیار مقاوم و مناسب برای تانک های ریف هستند.

بیشتر بخوانید:

۴۶ حقیقت جالب در مورد ماهی قرمز یا گلدفیش Gold Fish

راهنمای خرید ماهی برای آکواریوم

شرایط نگهداری ماهی در آکواریوم را میدانید؟