هر دو به خانه رفتیم و سالهاست از او خبری نداریم. من چند روز پیش به طور تصادفی او را دیدم ، اما با تجربه آموزنده ، به دلیل کنجکاوی ذاتی اش ، او گفت برای خرید به سوپر مارکت رفته است ، یکی از مردم محلی را دیدم که عصبانی شده بود و به فروشنده گفت: “چرا غذای باقیمانده را حمل می کنید؟ »من هفته اول یک تخم مرغ از شما خریدم و آن را به یخچال بردم. دو روز بعد خراب شد ، من پنیر خراب خریدم ، ماست خریدم ، فردا آن را ترش دیدم … فروشنده معترض اطمینان کامل داشت و از او پرسید: آیا مطمئن هستید که یخچال شما عیبی ندارد؟ من هم جنس دیگری را به دیگران داده ام ، اما تا کنون هیچ کس شکایتی نکرده است و همه خوشحال هستند.
وقتی مشتری این سوال را شنید ، به آن فکر کرد و چیزی نگفت. چهره او نشان می داد که او اعتراف کرده است که ممکن است یخچال و فریزر او آسیب ببیند.
همسایه کنجکاو ما می خواست به من بگوید که وضعیت کشور دچار مشکل شده است ، شاید مربوط به این مقام و این مسئول نباشد و مکانیزمی که ما ایجاد کرده ایم و می خواهیم همه کارها را در آن انجام دهیم دشوار است.
از آن روز تا به حال ، وقتی این داستان را برای شما می گویم ، ذهن من دائماً روی این ابرقهرمان و مشتری معترض و یخچال او است. وقتی به وضعیت نگاه می کنم ، می بینم که فوق العاده ، که می تواند نقصی در یخچال باشد ، چندان اشتباه نیست.
ایران ، که کشوری ثروتمند است ، مردم ایران باهوش و با استعداد و اهل پشتکار و تلاش ، قانون اساسی جمهوری اسلامی و خود نظام ، که با فراز و نشیب های دهه های اول کارایی خود را نشان داد. نظام تحمیلی و علیه شورشیان ، جنگ تحمیلی و انواع توطئه ها این کشور و این ملت را حفظ و پیشبرد کرده است. بنابراین ، این یک نقص نیست. بنابراین این مکانیسم ناکافی را برای یافتن و رفع مشکل کجا جستجو می کنیم؟
آیا ما از قانون اساسی فاصله نگرفته ایم؟! آیا ما مانند یک جزیره رفتار نکردیم؟! آیا ما کار یکدیگر را خنثی نکرده ایم؟! آیا ما خود را متعهد به امر مقدس نکرده ایم؟! آیا ما از پذیرفتن اشتباه خود امتناع نکرده ایم؟! آیا ما به سیاست یک کلمه وابسته نیستیم؟! آیا ما جاذبه را دفع نکرده ایم؟! آیا ما اصول را قربانی نکرده ایم؟! آیا ما کوچکترها را به جای بزرگترها نشان ندادیم؟! آیا ما به نام مستضعفان متکبر عمل نکرده ایم؟! آیا ما عدالت را فدای منافع خود نکرده ایم؟! آیا شایسته سالاری را به نام قربانی قربانی نکرده ایم؟! آیا ما زمان ، امکانات و نیروهای مبارزه کننده برای قدرت را تسخیر نکرده ایم؟!
بیایید بپذیریم که همه این اشتباهات را مرتکب شده ایم و تا زمانی که این مکانیسم را تغییر ندهیم هیچ اتفاقی نمی افتد. مردم کاری به نامه ندارند و محمود ، حسن و ابراهیم هیچ تفاوتی با هم ندارند. این واقعیت را درک کنید که مشکل در تخم مرغ ، پنیر و ماست نیست ، بلکه به دلیل یخچال است.
23302