بیماری دیسک کمر؛ آیا تا به حال دچار درد شدید یا خفیف در ناحیه کمر و ستون فقرات خود شده ایدو اینگه این موضوع شما را نگران دیسک کمر کرده باشد؟
دیسک کمر بیماری ای است که در اثر فشار زیاد به ناحیه ی کمر و ستون فقرات و یا ضعیف شدن عضلات کمر در اثر بالا رفتن سن بوجود می آید و این درد ممکن است تا پشت پا ها نیز کشیده شود که این یکی از علائم رایج دیسک کمر است.
درد های موقتی و ناگهانی با دیسک کمر متفاوت است.هر دردی را نمیتوانیم دیسک کمر بگوییم.برای آشنایی با دیسک کمر و راه های درمان درد کمر با دلگرم همراه باشید:
مقدمه ی آشنایی با دیسک کمر
دیسک کمر چیست؟
هر انسان معمولاً 26 مهره در ستون فقرات خود دارد. مهره ها بوسيله صفحات انعطاف پذيري به نام ديسك بين مهره اي از يكديگر جدا مي شوند.
اگر بنا به دلايلي ديسك از قسمت عقبي خود دچار بيرون زدگي يا فتق شود، اين قسمت بيرون زده روي نخاع يا رشته هاي نخاع فشار وارد مي كند و سبب بروز درد در ناحيه كمر با انتشار به پاها مي شود.
مردم به اصطلاح به اين بيماري ديسك كمر مي گويند كه البته اصطلاح درست آن فتق ديسك كمری مي باشد. اين بيماري، بيماري سياتيك نيز خوانده مي شود.
ناحیه ی دیسک از گردن:
ناحیه گردنی متشکل از هفت بخش استخوانی در گردن است؛ مهرههای سینهای دوازده بخش استخوانی پشت بدن را تشکیل میدهند؛ مهرههای کمری از پنج قسمت استخوانی در ناحیه کمر تشکیل میشوند؛ در پایین آن، بخش خاجی یا ساکروم وجود دارد که از به هم چسبیدن پنج استخوان ایجاد میشود و در نهایت چهار استخوان کوچکتر به یکدیگر اتصال مییابند تا استخوان دنبالچه شکل بگیرد.
دیسک بین مهرهای به موازات بالا رفتن سن، مایع خود را از دست میدهد و خشک میشود.
در نتیجه فشردگی دیسک رخ میدهد که به نوبه خود میتواند به تخریب و تلاشی حلقهی خارجی محکم دیسک بیانجامد و به این ترتیب هسته یا داخل حلقه امکان بیرون زدن از جایگاه خود و برجسته شدن را مییابد؛ به این عارضه بیرون زدگی دیسک کمر میگویند.
سپس اجزای مادهی دیسک به ریشههای عصبی قرار گرفته در پشت فضای دیسک فشار میآورند. این امر به بروز درد، ضعف، کرختی یا تغییر حواس میانجامد. اکثر موارد بیرون زدگی دیسک کمر در مهرههای پایین کمری، به ویژه در سطحهای دیسک بین مهره های L4-L5 و دیسک بین مهره های L5-S1 رخ میدهند.
بیماری دیسک کمر (درد دنبالچه):
درد در دنبالچه
در ناحیه کمری ستون فقرات رخ میدهد. لازم به ذکر است که این ناحیه و همچنین دیگر ناحیههای ستون فقرات از دو بخش تشکیل میشوند که عبارتاند از:
مهره ها. بخشهای تشکیل شده از استخوان
دیسکهای بین مهرهای (که معمولاً دیسک کمر نامیده میشوند.). این دیسکها بین بخشهای استخوانی ستون فقرات قرار دارند و مانند ضربهگیر عمل میکنند.
مهره ها در ناحیه کمری از 1 تا 5 شمارهگذاری میشوند و دیسکهای واقع بین دو مهره نیز بر حسب شماره مهرههای دو طرف، برای مثال دیسک واقع در L2-3 یا بین مهرههای کمری شماره 2 و 3، نامگذاری میشوند.
دیسک بین مهرهای از دو قسمت تشکیل میشود که عبارتاند از:
لایه بیرونی دیسک (آنولوس فیبروزوس). یک حلقه کلفت و محکم از بافت فیبری.
لایه مرکزی دیسک (نوکلئوس پولپوزوس). ماده نرم یا ژلاتینیتر قرار گرفته داخل قسمت محیطی.
علت ايجاد فتق ديسك کمر چيست؟ و فتق کمر چه درمانی دارد؟
فتق دیسک بین مهرهای (به انگلیسی: Intervertebral Disc Herniation) عارضهای است که بعلت ضربه یا بلندکردن جسم سنگین و یا گاهی خود به خود در ستون فقرات اتفاق میافتد و طی آن آزاد شدن بخش مرکزی دیسک یا هسته دیسک (نوکلئوس پالپوزوس) ∗از قسمت محیطی آن یعنی آنولوس فیبروزوس ∗ باعث فشار برروی ریشههای عصبی و ایجاد علائم بالینی میگردد.
از حدود 15 سالگي به بعد ديسك بين مهره اي دچار تغييراتي مي شود كه اجتناب ناپذير است. اين تغييرات به كاهش ميزان آب موجود در ديسك و كاهش انعطاف پذيري آن منجر مي شود. اين تغييرات در برخي افراد زودتر بروز مي كند و در برخي ديرتر ديده مي شود. در صورت وارد آمدن فشار نامناسب به ديسك فرسوده، قسمت پشتي ديسك دچار فتق يا بيرون زدگي مي شود و اين بيرون زدگي روي نخاع يا رشته هاي آن فشار وارد مي كند.
درمان براساس شدت بيماری دیسک کمر فرق می كند. در موارد شديد كه بيرون زدگی ديسک بزرگ است و سبب فلج اندامهای تحتانی و يا بي اختياری در دفع ادرار يا مدفوع مي شود، جراحي بايد به سرعت انجام شود. در مواردي كه با فتق ديسک کمر فلج مختصری ايجاد شده است، اما بتدريج ميزان فلج رو به افزايش است نيز بايد فوری جراحی صورت بگيرد. در ساير موارد بیماران دیسک کمر،معمولاً به مدت يك هفته تا 10 روز استراحت نسبی توصيه می شود.
طي اين مدت بيمار بايد از نشستن حتي الامكان پرهيز كند و از خم و راست شدن و برداشتن اشياي سنگين يا رانندگي نيز دوری نمايد.
معمولاً طی اين مدت به بيمار داروهای مسكن تجويز مي شود. اغلب بيماران مبتلا به دیسک کمر طی اين مدت 10 روزه، بهبود قابل توجهی پيدا می كنند. مي توان بعد از 10 تا 14 روز از زمان شروع بيماری دیسک کمر، برای بيمار ورزشهای مخصوصی را تجويز نمود كه آب درمانی و راه رفتن در آب در قسمت كم عمق استخر مي باشد و نيز نرمشهای كششی برای عضلات كمر و شكم نيز برای بیماران مبتلا به دیسک کمر مفيد است.
دیسک کمر در بارداری که شایع ترین آنها :
کمر دردبارداری برای زنان باردار امری بدیهی است.
با این وجود، اگر به کمر درد ناشی از بارداری رسیدگی نشود، این درد می تواند بر روی زندگی روزانه فرد تاثیر منفی بگذارد. تاثیری که می تواند از غیبت احتمالی از کار تا دشوارتر شدن زایمان گسترده شده باشد.کمر درد در دوران بارداری می تواند مشکلاتی ایجاد کند که تا مدتی طولانی بعد از زایمان ادامه خواهند یافت. در حالی که کمر درد بارداری و ورم پا در بارداری نسبتا شایع است ولی به طور قطع نباید آن را تنها به عنوان بخشی از فرایند بارداری بپذیریم.
برای اینکه تا حد امکان به داشتن دوران بارداری و یک زایمان آسان کمک کنیم باید همواره و تا جایی که ممکن است هر چه سریع تر به کمر درد و پا درد در بارداری رسیدگی کنیم و آن را در سرتاسر دوران بارداری کنترل نماییم. درد پایین کمردر بارداری که مدت زمانی طولانی باقی بماند (چند هفته یا ماه) نمایانگر کمر درد پس از زایمان (درد بعد از تولد نوزاد) است.
به همین دلیل، زنان باردار را ترغیب می کنند که به دنبال درمانی مناسب برای کمر درد بارداری خود باشند. به این ترتیب، به منظور جلوگیری از کمر درد مزمن یا عود مشکلات کمر بعد از بارداری باید هر گونه دردی در دوره پس از زایمان را که بیشتر از شش تا هشت هفته طول بکشد درمان کرد.
به دلایلی واضح و مشخص دانستن تفاوت میان دو نوع کمر درد بالا در دوران بارداری و درد زایمان که آن هم در دوران بارداری در ناحیه کمر احساس می شود سودمند است.
درد پایین کمر در بارداری:
کمر درد در بارداری عموما در بالای قسمت دور کمر و در وسط کمر است. البته ممکن است این درد بخش تحتانی کمر در بارداری با دردی که تا پا یا پنجه پا انتشار می یابد همزمان باشد یا نباشد.در بارداری دردی که تا پا یا پنجه پا انتشار می یابد به سیاتیک معروف است. در کل، کمر درد بارداری شبیه به درد بخش تحتانی کمری است که زنانی که باردار نیستند آن را تجربه می کنند. این نوع درد به طور معمول با قرار گرفتن طولانی مدت بدن در یک حالت (مانند نشستن، ایستادن یا بلند کردن مکرر اجسام) افزایش می یابد و همچنین ممکن است در عضلاتی که در امتداد ستون فقرات قرار دارند در دوران بارداری حساسیت به لمس وجود داشته باشد.
درد لگن در بارداری:
درد بخش خلفی لگن (در پشت لگن) چهار بار بیشتر از درد دنبالچه (کمر) در دوران بارداری شایع است. این درد، کمر درد شدیدی است که در زیر و در طرفین کمر و در هر دو طرف استخوان دنبالچه احساس می شود. چنین درد لگن مربوط به دوران بارداری را می توان در یک یا هر دو طرف تجربه کرد.
شیوع درد کمری-لگنی در حاملگی 49 تا 76 درصد، درد شدید 25 % و ناتوانی 8 % است. بیماران بطور کلی به دو دسته تقسیم میشوند انهایی که کمردرد دارند و انهایی که درد لگنی دارند(درد بین کرست ایلیاک خلفی و چین گلوتیال بویژه در ناحیه مفصل ساکروایلیاک). درد ممکن است به خلف ران انتشار داشته یا ممکن است همراه با یا بطور جداگانه در سمفیز باشد.
ظرفیت استقامتی ایستادن، راه رفتن و نشستن کاهش یافته است. درد کمربند لگنی یک تشخیص نهایی بعد از رد دیگر علل کمری است. ریسک فاکتورها شامل سابقه کمردرد قبلی، کمردرد حاملگی قبلی و کمردرد در طول قاعدگی میباشد. ترومای لگنی ممکن است فرد را مستعد دردلگنی حاملگی بنماید. سابقه استفاده از ضد حاملگی خوراکی، فاصله زمانی از اخرین حاملگی، قد، وزن، سیگار و سن ریسک فاکتور نیستند.
ورزشکاران حرفه ای در برابر کمردرد و دردلگنی حاملگی محافظت شده نیستند. کمردرد در هر زمانی از حاملگی می تواند اغاز شود و بطور کلی در هفته 36 به حداکثر رسیده و بعد از ان کاهش میابد و در اکثر بیماران تا سه ماه بعد از زایمان بهبود مییابد.
درد سیاتیک در بارداری:
درد سیاتیک بسیار شایع است. بیشتر زنان باردار حداقل یک دوره گرفتن رگ و عصب سیاتیک را تجربه می کنند.این نوع کمر درد بارداری، دردی تیرکشنده و شدید و زننده در پایین قسمت پشت پای فرد است که بر اثر فشرده شدن عصب سیاتیک بوجود می آید که از بخش تحتانی کمر (همانگونه که حدس زدید) تا پایین قسمت پشت هر پا کشیده شده است. این درد در سه ماهه دوم و سوم بارداری یعنی هنگامی که کودک در حال رشد است و در اثر اضافه وزن در بارداری باعث فشار آمدن به عصب می شود، بیشتر شایع است. علائم درد سیاتیک در بارداری با دیگر کمر درد بارداری یا پا دردها متفاوت است زیرا فرد باردار دچار سیاتیک دردی شدید و تیرکشنده را احساس می کند که تا پایین پا یا از باسن به پا امتداد می یابد.
علت دیسک کمر و علت درد کمر و سیاتیک در بارداری
دیسک گاهی به یکباره در نتیجه وارد شدن فشار بیش از اندازه و ناگهانی پاره میشود؛ برای مثال افتادن از نردبان و به زمین خوردن در حالت نشسته نیروی بسیار زیادی را به ستون فقرات وارد میکند، اگر این نیرو به اندازه کافی قوی باشد، یا به شکستگی مهره یا به پارگی دیسک میانجامد.
خم شدن فشار فراوانی را به دیسکهای بین مهرهای وارد میکند و ممکن است علت ایجاد دیسک های بین مهرهای از جمله دیسک بین مهرهای L4–L5 باشد؛ بنابراین چنانچه سعی کنید در حالت خم شده جسم بسیار سنگینی را بلند کنید، نیروی وارده به احتمال قریب به یقین باعث پارگی دیسک کمر خواهید شد. از این گذشته دیسک در نتیجه وارد شدن نیروی اندک نیز، معمولاً به دلیل ضعیف شدن قسمت محیطی در اثر برآیند آسیبهای مکرر در گذر زمان، پاره میشود.
همانطور که قسمت محیطی ضعیف و ضعیفتر میشود، سرانجام زمانی میرسد که خم شدن یا بلند کردن جسمی فشار بیش از اندازهای را به دیسک وارد میکند. دیسک ضعیف شده در اثر عاملی پاره میشود که پنج سال پیش هیچ مشکلی ایجاد نمیکرد. این روند در تأثیر بالا رفتن سن بر ستون فقرات ریشه دارد و رایجترین علل دیسک کمر در مهرههای سینهای است. ماده برجسته شده و راه یافتهی دیسک به درون مجرای نخاع میتواند به اعصاب مجرای نخاع فشار وارد کند. به علاوه شواهدی مبنی بر تحریک شیمیایی ریشههای عصبی توسط این ماده در دست است.
هم تحت فشار قرار گرفتن ریشه عصب و هم تحریک شیمیایی بروز مشکلاتی را در زمینهی چگونگی عملکرد اعصاب به دنبال دارند. تلفیق این دو عامل باعث درد، ضعف و کرختی در آن ناحیهای از بدن میشود که این اعصاب مسئول منتقل کردن پیامها و حسهایش هستند.
افزایش هورمون ها:
هورمون هاییکه در طول دوران بارداری آزاد می شوند، به منظور آماده کردن مادر برای فرایند تولد کودک امکان نرم شدن رباط های ناحیه لگن و شل تر شدن مفاصل رافراهم می کنند؛ این تغییر در مفاصل و شل شدن رباط ها می تواند محافظ هایی که کمر در حالت عادی دارد را تحت تاثیر قرار دهد و منجر به کمر درد بارداری شود.
مرکز ثقل:
مرکز ثقل مادر به تدریج و با بزرگ شدن رحم و کودک رو به جلو حرکت می کند و باعث می شود که حالت بدن مادر تغییر کند.
اضافه وزن در بارداری:
پیشرفت بارداری و رشد کودک باعث بوجود آمدن وزن اضافه ای می شود که کمر باید آن را تحمل کند که می تواند منجر به کمر درد در بارداری شود.
حالت یا وضعیت بدن:
حالت بد قرارگیری بدن و ایستادن و خم شدن بیش از اندازه می تواند سبب بروز یا تشدید دردی شود که مادر در ناحیه کمر خود تجربه می کند.
استرس:
استرس معمولا نقاط ضعیف بدن را درگیر می کند و به خاطر تغییر ناحیه لگن ممکن است فرد در طول دوران پر استرس بارداری، کمر درد بارداری را تجربه کند.
دیسکهای اسفنجی کوچکی از استخوانهای (مهرههای) تشکیل دهندهی ستون فقرات پشت بدن حفاظت میکنند.
زمانی که این دیسکها سالم هستند، به مثابه ضربهگیرهای ستون مهرهها عمل میکنند و ضمناً انعطافپذیری آن را نیز حفظ میکنند. اما زمانی که دیسک آسیب میبیند، احتمال برجستگی یا از هم گسستن و شکستن آن میرود؛ از این عارضه با اصطلاح فتق دیسک کمر و گاهی سرخوردگی مهره یا پارگی دیسک کمر نیز یاد میشود که از علت کمر درد می باشد.
احتمال بروز بیرون زدگی و پارگی دیسک کمر در هر بخشی از ستون مهرهها وجود دارد، اما اکثرا پارگی دیسک بر کمر (مهرههای کمری) تأثیر میگذارد؛ و در برخی موارد نیز در گردن (مهرههای گردنی) و به ندرت در قسمت فوقانی پشت (مهرههای سینهای) رخ میکند.
علل زیر از دید یک جراح ستون فقرات میتوانند منجر به بروز فتق دیسک شوند:
فرسودگی و سایش دیسک.
همگام با بالا رفتن سن، دیسکها
خشک (کم آبی دیسک کمر) میشوند و آب خود را از دست میدهند و در نتیجه دیگر مانند قبل انعطافپذیر نخواهند بود.
آسیب دیدن ستون مهرهها. این آسیب ترکها یا پارگیهای بسیار کوچکی را در لایه بیرونی سخت دیسک ایجاد میکند، در نتیجه ژل غلیظ دیسک از پارگیها یا ترکهای پدید آمده در لایه بیرونی دیسک به بیرون رانده میشود و در نهایت دیسک برجسته یا شکسته و ازهم گسسته میشود.
فشار وارد کردن دیسک برجسته به ریشههای عصبی علت بروز درد، کرختی و ضعف در ناحیهای از بدن میشود که اعصاب از آن میگذرند.
پارگی دیسک کمر موجب درد و کرختی کمر، باسن و گزگز پا میشود که آن را در اصطلاح سیاتیک مینامند. سیاتیک رایجترین علامت بیرون زدگی و پارگی دیسک کمر است.
اگر در نتیجه فتق دیسک فشاری به عصب وارد نشود، احتمال کمردرد وجود دارد، هر چند گاهی هیچ دردی حس نمیشود. اگر در هر دو پا احساس ضعف یا کرختی کردید و کنترل مثانه یا رودهتان را نیز از دست دادید، بیدرنگ به پزشک و متخصص ستون فقرات مراجعه کنید.
چرا که این حالت میتواند نشانهای از مشکل جدیتر، اگرچه نادر، سندرم کودا اکوینا (سندرم انتهای نخاع یا سندرم دم اسب) باشد.
علائم دیسک کمر
چنانچه دیسک برجسته به عصب فشاری وارد نکند، احتمالاً تنها دردی خفیف در کمر احساس میشود یا شاید بیمار با هیچ یک از علائم دیسک کمر مواجه نشود. تنها تعدادی از بیماران مبتلا به فتق دیسک از علائم شدید یا دردسرآفرین رنج میبرند. اما در صورت فشار آوردن دیسک به عصب، علایم دیسک کمر زیر بروز مییابند:
دردی که از باسن و پایین پا میگذرد و در مچ یا پا به دلیل وارد شدن فشار بر عصب سیاتیک منتشر میشود. کمر درد ممکن است همراه با پا درد نیز باشد.
گز گز کردن (سوزن سوزن شدن و مور مور شدن) یا کرختی یک پا که معمولاً از باسن یا پشت زانو شروع میشود و به تدریج کشاله ران، مچ یا پا را نیز دربرمیگیرد.
ضعف عضلههای معینی در یک یا هر دو پا
درد جلوی کشاله ران
درد عضلانی عمیق شدید و اسپاسمها و گرفتگیهای عضلانی
از علائم گونهی خاص و جدی فشردگی ریشه عصب ضعف پاها و از دست دادن کنترل مثانه و یا روده به شمار میروند. از این عارضه با اصطلاح سندرم کودا اکوینا (سندرم دم اسب یا سندرم انتهای نخاع) یاد میشود که خوشبختانه علیرغم وخیم بودنش نادر است. بنابراین با توجه به خطرناک بودن این سندرم، در صورت مواجه شدن با علائم یاد شده باید به سرعت به پزشک مراجعه نمود.
فرسایش و سایش، یا به عبارتی دیگر تخریب دیسک، علت دیسک کمر به شمار میرود. در نتیجه پا به سن گذاشتن، دیسکهای پشت بدن (به ویژه کمر) بخشی از مایع مؤثر در حفظ انعطاف خود را از دست میدهند؛ و ترکها یا پارگیهای بسیار کوچکی در لایه بیرونی دیسکها به وجود میآید. احتمال دارد ژل غلیظ درون دیسک از این ترکها یا پارگیها به بیرون رانده شود و منجر به برجستگی یا شکستن دیسک گردد.
گاهی فتق دیسک ناشی از صدمه دیدن پشت و کمر است، آسیبهایی که میتوانند در نتیجه هر یک از موارد زیر بروز یابند:
کشیدگی شدید ناگهانی یا افزایش فشار وارده بر کمر. گاهی اوقات حرکت چرخشی ناگهانی یا حتی عطسه کردن بخشی از مواد را به بیرون میراند.
انجام مکرر فعالیتهایی که به کمر فشار وارد میکنند. از جمله این فعالیتها میتوان بلند کردن اشیاء به شیوهی نادرست، قرار گرفتن طولانی مدت در معرض ارتعاش و آسیبهای وارده در هنگام ورزش کردن را نام برد.
عاملهای خطر مواردی هستند که احتمال ابتلا یه فتق دیسک را افزایش میدهند. شماری از عاملهای خطر تغییرپذیر و بعضی دیگر گریزناپذیراند.
تشخیص دیسک کمر
تشخیص دیسک کمر چنانچه پزشک بر مبنای سابقه پزشکی و معاینه فیزیکی پی به وجود فتق دیسک ببرد، انجام آزمایشهای دیگر ضرورتی نخواهد داشت. در صورت نیاز پزشک به اطلاعات بیشتر یا جواب ندادن درمان پس از ۴ هفته، احتمالاً دستور انجام ام.آر. آی. یا سی. تی. اسکن داده خواهد شد.
پرتونگاری (اشعه ایکس) معمولاً برای این عارضه کاربردی ندارد، اما اگر سابقه پزشکی یا معاینه فیزیکی مبین وجود عارضهای جدیتر مانند تومور، عفونت، شکستگی یا آسیب عصبی شدید باشد، یا اگر بیمار از پادرد و علائم دیگری رنج ببرد که پس از ۴ هفته درمان غیرجراحی درمان نشدهاند، پزشک دستور انجام رادیوگرافی خواهد داد.
پزشک ابتدا سابقه بیماری شما را بررسی کرده و چندین تست فیزیکی از جمله تست های زیر را انجام می دهد:
تست بالا بردن عمودی پا در تشخیص دیسک کمر
شما دراز می کشید و پزشک پایی را که درد دارد بالا می برد.
تست بالا بردن پای مخالف در تشخیص دیسک کمر
شما دراز کشیده و پزشک پایی را که درد ندارد بلند می کند.
آزمایش عصبی در تشخیص دیسک کمر
اگر تست های بالا با درد پا یا کمر همراه باشد ، این آزمایش انجام می گیرد که نتیجه مثبت آن نشانه وجود دیسک کمر است.آزمایش کامل شامل تست رفلکس، قدرت عضله، توانایی راه رفتن و وجود بی حسی است. همچنین ممکن است پزشک وجود بی حسی در ناحیه مقعد را نیز بررسی کند زیرا که این قسمت هم ممکن است تحت تاثیر فتق دیسک کمر قرار گیرد.
آزمایشات دیگر در تشخیص دیسک کمر
در اغلب موارد تست های فیزیکی ای که در بالا توضیح داده شد برای تشخیص دیسک کمر کافی است. اگر پزشک تردید داشته باشد یا بخواهد عصبی را که تحت فشار است شناسایی کند یا بعد از 4 هفته درمان هیچ بهبودی مشاهده نشود ممکن است از تست های تشخیصی دیسک کمر زیر هم استفاده شود:
تشخیص دیسک کم با اسکن MRI
در این روش از میدان مغناطیسی برای گرفتن عکس از بدن استفاده می شود. با کمک این تست می توان به طور قطعی محل فتق دیسک کمر را شناسایی کرد و عصب تحت فشار را یافت.
تشخیص دیسک کمر با سی تی اسکن
بوسیله اشعه ایکس ، عکسی از مقطع ستون فقرات و اجزای اطراف آن برای تشخیص دیسک کمرتهیه می شود.
تشخیص دیسک کمر با میلوگرام
رنگی درون مایع نخاعی تزریق شده و سپس اشعه ایکس به آن تابانده می شود. این آزمایش می تواند نشان دهنده فشار بر روی نخاع یا عصب بر اثر فتق دیسک کمر یا دلایل دیگر باشد.
درمان دیسک کمر
درمان دیسک کمر به عوامل متعددی بستگی دارد:
علائم تجربه شده از سوی بیمار
سن بیمار
میزان فعالیت بیمار
وجود علائم تشدیدشونده
پزشک با در نظر گرفتن نکات زیر درمان خاص دیسک کمر هر بیمار را طرحریزی خواهد کرد:
وضعیت سلامت عمومی و سابقه پزشکی
شدت عارضه و گسترش آننوع عارضه
میزان تحمل در برابر داروها،
روشها یا درمانهای خاص
پیشبینی روند بیماری
نظر بیمار
راههاي درمان بيرون زدگي و پارگي ديسک كمر كدام است؟
اگر بيمار مبتلا به دیسک کمر به موقع مراجعه كند و هنوز بيماري خيلي پيشرفت نكرده باشد، در اكثر اين بيماران با دادن داروهاي شلكننده و ضدالتهاب، مراحل حاد برطرف ميشود.
مرحله بعدي درمان بیمازران مبتلا به فتق دیسک کمر، انجام فيزيوتراپي ميباشد. متعاقب آن با تقويت عضلات اطراف ستون فقرات به وسيله ورزش يا تحريكات الكتريكي، بار و فشار وارده به ستون فقرات را كم ميكنيم تا مشكل بيماري كاهش يابد. ولي اگر بيماري ديسک كمر در مراحل پيشرفته باشد و فرد دچار پارگی و بيرون زدگی و فشار روي ريشه عصبي شده باشد، در اين مرحله نميتوان از روشهاي ذكر شده استفاده كرد.
به عبارتي هر كدام از روشهاي درماني، زمان و مورد خاصي بايد داشته باشند تا نتيجه مطلوب گرفته شود؛ بهطور مثال زماني كه ديسک به ريشه عصبي فشار ميآورد، ممكن است فيزيوتراپي و ورزش كردن باعث تشديد درد و حتي علايم عصبي و فلجهاي مختلفي شود، بنابراين در اين مرحله حتما بايد از عمل جراحي استفاده كرد.
ویدئو های مربوط به دیسک کمر
دکتر محمدرضا امید ظهور متخصص دیسک کمر و ستون فقرات
شعبه یک : تهران ،خیابان ولیعصر، نرسیده به استاد مطهری، کوچه شهید حسینی راد «کوچه افتخار سابق »،پلاک 34، طبقه همکف
شعبه دو : تهران ،خیابان پاسداران، خیابان شهید کلاهدوز (دولت)، دیباجی جنوبی، روبروی سنجابی، پلاک 17
تلفن تماس:02188898440
دکتر مجید حیدریان فوق تخصص درد کم
آدرس: تهران – خيابان مطهري -خيابان فجر -روبروي بيمارستان جم -كوچه مداءن – پلاك ٢٠ -ساختمان پزشكان ماهان- طبقه ٥- واحد ١٠ -كلينيك درد ماهان
تلفن تماس:021٨٨٨٦٦٦١٩
دکتر شاهرخ نوری متخصص درد در درمان درد دیسک کمر
آدرس وب سایت :www.drnouri.ir
آدرس مطب : اصفهان خیابان رودکی .روبروی مرکز جراحی اردیبهشت تلفن مطب : 37866034 -0313
گرد آوری شده مجله ی اینترنتی دلگرم
مرجان امینی