کلمات و شعر های درس 14 فارسی هفتم

کلمات و شعر های درس مرخصی 14 فارسی هفتم مرخصی

درس چهاردهم :: مرخصی

معنی کلمات روان خوانی مرخصی فارسی هفتم

گُردان: واحد نظامی

مرخّصی: استراحت از کار

آقایم: منظور پدرم

جبهه: محلّ نبرد با دشمن، خط اول جنگ

وِل: آزاد، رها

چه بسا: بسیار، فراوان

تسویه: مساوی کردن، در اینجا { حقوق پایان کار)

عوض میکردم: تغییر می دادم

طَفره رفتن: زیر بار مسئولیت نرفتن

بالاخره: عاقبت، سرانجام

پادگان: سربازخانه

اعزام: فرستادن، روانه کردن

الحمدالله: شکرخدا

دکّان: مغازه

پاورچین پاورچین: آرام آرام

کَلَک: حقه، فریب

جورواجور: مختلف

سوءِ ظن: بد گمانی

پز دادن: خودنمایی کردن، فخر فروشی

یک عالمه: بسیار زیاد

سوا: جدا

سفت: محکم

کُلون: قفل چوبی درب

ژیان: خشمگین

یک پارچه: سرتاسر

چریک: نیروی ضربتی، سرباز آموزش دیده

پُل صراط: پلی که در روز قیامت که همه باید از آن عبور کنند امّا انسان های خوب در جهنم نمی افتند.

کَرَم: بخشش

دخالت: فضولی

چینه: لبه ی دیوار گلی

عذرخواهی: طلب بخشش

بدبخت: بیچاره و گرفتار

گول میزنی: فریب میدهی

ارواح: جمع روح

رفتگان: مردگان، اموات

از جانب من: از طرف من

فامیل: اقوام

بُغض: گرفتگی گلو از ناراحتی

رعد: تُندر

غَش کردن: بیهوش شدن

گوش تا گوش: پشت سرهم، کنار هم

هجوم بیاورند: حمله کنند

تقصیر: کوتاهی

از سرگرفت: شروع کرد

روضه: ذکر مصیبت

از غذا کم و کسر نگذار: غذایت را خوب و کامل بخور

محوّطه: فضا، محدوده مکانی، حیاط

محو: ناپدید

هُل دادن: فشار دادن و به سمت جلو راندن

آرایه ها روان خوانی مرخصی فارسی هفتم

به کامم تلخ کنند ⇐ کنایه از لذت نبردن

مرخصیام مثل باد گذشت ⇐ تشبیه + کنایه از تند و سریع بودن

عزا گرفته بودم ⇐ کنایه از اضطراب و دلهره

هول بودم ⇐ کنایه از دستپاچگی

جا خوردم ⇐ کنایه از تعجب ناگهانی

یک عالمه ⇐ اغراق و بزرگنمایی

مِن و مِن کردم ⇐ کنایه از تعلّل و کندی در صحبت

هوا پس است ⇐ کنایه از نامناسب نبودن اوضاع

مثل شیر ژیان ⇐ تشبیه مادر به شیر

ننهام یک پارچه چریک شده بود ⇐ تشبیه

بچه هایشان را لای پنبه خوابانده اند ⇐ کنایه از توجه زیاد به فرزندان

مثل بچهی آدم ⇐ کنایه از وضعیت و حالت عادی

یقهات را بچسبند ⇐ کنایه از پیگیری جدی و مداوم

گوشش پُر بود ⇐ کنایه از آگاهی زیاد

گوشش بدهکار نیست ⇐ کنایه از توجه نکردن

سرش را گرم کردم ⇐ کنایه از مشغول کاری کردن

حلال کردن ⇐ کنایه از گذشتن از خطا و بدی کسی

شیرم را حرامت می کنم ⇐ کنایه از نفرین کردن

از سرم بگذر ⇐ کنایه از مراببخش، بیخیالم شو

بدی و خوبی ⇐ تضاد

جوش آورد ⇐ کنایه از عصبانی شد

دهانت بوی شیر میدهد ⇐ کنایه و طعنه از بچّه و کم سن و سال بودن

جگرم را خون کردی ⇐ کنایه از ناراحتی و غصه ی شدید

مثل رعد پریدن ⇐ تشبیه + کنایه از اقدام سریع

سرک میکشیدم ⇐ کنایه از تحقیق و بررسی

نفس راحتی کشیدم ⇐ کنایه از آرامش و آسودگی خیال

خَرَم از روی پل گذشت ⇐ کنایه از انجام شدن کار

یک ایل آدم ⇐ اغراق و بزرگنمایی

شیرش کردی ⇐ کنایه از جرئت بخشیدن، تهییج کردن

آب غوره نگیر ⇐ کنایه از گریه کردن

نگاه چپ چپ ⇐ کنایه از نگاه اخم آلود

دلش آب میشد ⇐ کنایه از اثرپذیری

بو برده بود ⇐ کنایه از باخبر شدن و پی بردن

بادِ گرم، دست خود را به صورتم می کشید ⇐ جان بخشی