پیشگیری از پیلونفریت یا پیلونفریت

پیلونفریت چیست؟ علائم و درمان عفونت کلیه

عفونت حاد کلیه یک عفونت باکتریایی کلیه است که باعث التهاب بافت کلیه می شود. پیلونفریت یا عفونت کلیه، عفونت باکتریایی لگن، لوله ها و بافت بینابینی یک یا هر دو کلیه است.
عفونت کلیه در اثر تهاجم باکتری به کلیه ایجاد می شود و به پیلونفریت معروف است و شامل پیلونفریت حاد و مزمن و پیلونفریت آمفیزماتوز می باشد. گاهی اوقات عفونت کلیه به شکل آبسه کلیه است.
پیلونفریت یک عفونت باکتریایی است که به دلیل عملکرد مهم کلیه می تواند شدید باشد. عفونت همچنین می تواند وارد جریان خون شود. مشکل دیگر این است که می تواند باعث درد زودرس در زنان باردار شود. عفونت کلیه در زنان بیشتر از مردان است.
عفونت کلیه در اثر هجوم باکتری به کلیه ها ایجاد می شود و پیلونفریت نامیده می شود.

علائم پیلونفریت

• شروع ناگهانی تب و لرز
• درد جانبی یک طرفه یا دو طرفه
• علائم عمومی (سردرد، درد عضلانی و ضعف و بی حالی عمومی)
• بی اختیاری ادرار
• تکرر ادرار و میل به دفع ادرار
• ادرار یا خون کدر با بوی نامطبوع
• تهوع و استفراغ درد شکم (کودکان معمولاً پهلو درد ندارند و از درد شکم شکایت دارند)

پیلونفریت حاد

عفونت حاد کلیه یک عفونت باکتریایی کلیه است که باعث التهاب بافت کلیه و لگن می شود. شایع ترین علت پیلونفریت حاد اشرشیاکلی است (در 80 درصد موارد) علل دیگر می تواند میکروبی باشد. کلبسیلا، پروتئوس، سودوموناس، انتروباکتر و … اشاره کرد.
عامل عفونی معمولاً از دستگاه ادراری تحتانی خارج می شود و باعث درگیری کلیه می شود. وجود رفلاکس (بازگشت ادرار به کلیه) خطر ابتلا به پیلونفریت حاد را افزایش می دهد. عفونت جریان خون معمولا با عفونت جریان خون با استافیلوکوک (سپتی سمی) همراه است که در این صورت احتمال بروز آبسه کلیه بیشتر است.

پیلونفریت مزمن

پیلونفریت مزمن با اسکار و آتروفی (کوچک شدن) کلیه ها که منجر به نارسایی کلیه می شود مشخص می شود. و در صورت عدم وجود عفونت حاد، بیمار بدون علامت خواهد بود. و پس از نارسایی کلیه، علائم مرتبط با آن و فشار خون بالا ظاهر می شود.
اختلالات زمینه ای (در ساختار یا عملکرد) دستگاه ادراری، علاوه بر عفونت های مکرر، مسئول پیلونفریت مزمن است و گاهی اوقات عواملی مانند دیابت، سنگ کلیه و آسیب کلیه ناشی از دارو در آن دخیل هستند.

پیلونفریت آمفیزماتوز

عفونتی است که کلیه ها را از بین می برد و مشخصه آن وجود گازها در داخل و اطراف کلیه ها است.این نوع عفونت بیشتر در افراد دیابتی دیده می شود (90-80 درصد این بیماران دیابت دارند). و درصدی از افراد به دلیل انسداد سیستم ادراری ناشی از سنگ یا نکروز پاپیلاری به این عفونت مبتلا می شوند.
برای درمان این بیماران باید آنتی بیوتیک وریدی دریافت کنند و قند خون آنها سریعا کنترل شود و در صورت وجود انسداد باید آن را برطرف کرد.

آبسه کلیه

آبسه کلیه زمانی اتفاق می افتد که یک عامل میکروبی همراه با سلول های التهابی بدن و چرک ناشی از آنها جمع می شود و توده ای را تشکیل می دهد که پوشش خاصی در اطراف آن دارد و عفونت گسترش نمی یابد. علائم آن مشابه علائم پیلونفریت حاد است و تشخیص نهایی با سی تی اسکن انجام می شود.

علت پیلونفریت

میکروب های عفونی از قسمت تحتانی دستگاه ادراری به کلیه ها می روند و باعث عفونت می شوند. این حالت بیشتر در صورت وجود انسداد مجاری ادراری (به دلیل سنگ و اختلالات ساختاری) یا اختلال در عملکرد دستگاه ادراری و رفلاکس (بازگشت ادرار) دیده می شود.

انتقال خون: که نقش مهمی در نوزادان و به ندرت در بزرگسالان دارد. در این حالت معمولاً آبسه کلیه ایجاد می شود. انتقال لنفاوی نادر است و شواهد کمی از آن وجود دارد.

انتشار مستقیم عفونت از اندام های مجاور: به عنوان مثال، در آبسه داخل شکمی یا بیماری التهابی لگن، عفونت می تواند به کلیه ها منتقل شود.

تشخیص پیلونفریت

آزمایش خون: افزایش گلبول های سفید در آزمایش خون وجود دارد.

آزمایش ادرار: آزمایش ادرار گلبول های سفید و باکتری ها و گلبول های قرمز و قطعات گلبول های سفید و نوتروفیل های بزرگ (زیر میکروسکوپ) را نشان می دهد. کشت ادرار همیشه مثبت است و معمولاً افزایش قابل توجهی در پاتوژن ها (در محیط کشت) نشان می دهد. کشت خون در 1/3 بیماران مثبت است.

سی تی اسکن و سونوگرافی: سی تی و سونوگرافی در موارد مشکوک یا پیچیده استفاده می شود. در این بیماران بیشترین توجه به تشخیص انسداد سیستم ادراری با سنگ و غیره است و سونوگرافی برای آن مفید است.

درمان پیلونفریت

بهترین راه برای پیشگیری از عفونت کلیه، تلاش برای جلوگیری از عفونت مثانه است.
آنتی بیوتیک ها درمان اصلی عفونت کلیه هستند. اگر علائم شما 24 ساعت پس از مصرف آنتی بیوتیک بهبود یابد، درمان را در خانه ادامه خواهید داد. اگر وضعیت شما بدتر شد یا به شدت کم آب شد یا دوز به خوبی جواب نداد، باید درمان را در بیمارستان ادامه دهید. در بیمارستان ها می توانید مایعات و داروها را به صورت داخل وریدی دریافت کنید.
معمولاً باید تا 7 روز آنتی بیوتیک مصرف کنید. برای جلوگیری از آسیب کلیه و عود، همه باکتری ها باید از بین بروند. اگر آزمایش‌های آزمایشگاهی برای باکتری در ادرار نشان دهد که آنتی‌بیوتیک‌های بهتر ممکن است مؤثر باشند، نوع آنتی‌بیوتیک در روز اول یا دوم درمان تغییر می‌کند.

پیشگیری از پیلونفریت

بیشتر موارد عفونت کلیه در زنان ناشی از عفونت مثانه است. بهترین راه برای پیشگیری از عفونت کلیه، تلاش برای جلوگیری از عفونت مثانه است.

راه هایی که زنان می توانند از این عفونت ها جلوگیری کنند:

نوشیدن مقدار زیادی آب. هنگام استفاده از توالت بهداشتی را رعایت کنید. مثلاً از جلو به عقب بشویید. از استفاده از مواد شیمیایی محرک و لوازم آرایشی در اطراف واژن و پوست (مانند صابون و دستمال های معطر) برای تخلیه مثانه بعد از رابطه جنسی خودداری کنید.

برای مردان، روش های پیشگیری عبارتند از:

مایعات فراوان بنوشید و بهداشت تناسلی را رعایت کنید. اگر مردی هستید که ختنه نکرده اید، رعایت بهداشت شامل کشیدن آرام پوست آلت تناسلی برای شستن نوک آلت تناسلی در هر بار استحمام یا دوش گرفتن است.