روز جدید : به تعویق انداختن مذاکرات وین وضعیت مبهم و پیچیده ای را برای واشنگتن و تهران ایجاد کرده است ، وضعیت مطلوبی برای تندروها و مخالفان برجام که تمام تلاش خود را برای از بین بردن توافق انجام داده اند.
با احتمال توافق تهران و واشنگتن و لغو تحریم ها توسط دولت دوازدهم ، با پیشرفت خوب اوضاع در مذاکرات وین پیچیده تر شده و مشخص نیست که چگونه دولت جدید در تهران روی کار می آید. و او خواهد رفت. کارشناسان هشدار می دهند که این وضعیتی است که افراط گرایان در ایالات متحده و اسرائیل به دنبال تخریب شورای امنیت سازمان ملل هستند که می تواند باعث افزایش التهاب و تنش بین ایران و ایالات متحده شود. پاول پیلار ، تحلیلگر پیشین سیا ، در مقاله ای با عنوان “تقلب مخالفت علیه توافق هسته ای ایران” در صنایع دستی پاسخگو ، درباره قطع مذاکرات در وین و تلاش مخالفان و افراط گرایان برای سرنگونی برجام نوشت.
استدلالها علیه آژانس بین المللی انرژی هسته ای را فقط وقتی می توان فهمید که هدف از این هدف مخالفت علیه منع گسترش سلاح های هسته ای نباشد. مذاکرات در حال انجام برای بازگشت به تعهدات ، استدلالهای مخالفت به سبک قدیمی را آشکار کرده است. بسیاری از این استدلال ها نه تنها از کمبود منطق رنج می برند ، بلکه از آنچه اکنون به عنوان یک تجربه تجربی قابل توجه از آنچه با برجام یا بدون آن اتفاق می افتد ، چشم پوشی می کنند. این داستان همان چیزی است که دانشمندان علوم اجتماعی آن را یک آزمایش طبیعی می نامند.
عواقب عدم برجام هم با آنچه در سالهای منتهی به مذاکرات و اجرای برجام اتفاق افتاد و هم با خروج دولت ترامپ از توافق در سال 2018 نشان داده می شود. قبل از توافق ، غنی سازی اورانیوم در ایران به قدری پیشرفته که حداکثر ارزیابی فرار هسته ای برای ساخت سلاح هسته ای برای ایران اگر تصمیم به این کار بگیرد ، فقط به چند ماه کاهش می یابد.
در برابر این شواهد – شواهد محکم از تجربه واقعی ، نه حدس و گمان یا سناریوهای خیالی – کسانی که سرسختانه به دنبال از بین بردن برجام هستند ، به هر شکل و روشی ، از برجام تهمت می زنند تا نتیجه تلاش های خود را ببینند. برخی از استدلال های آنها دقیقاً همان چیزی بود که آنها سالها پیش هنگام مذاکرات برجام و توافقنامه اصلی تکرار کرده بودند ، در حالی که تاریخ جذاب سالها مداخله را نادیده گرفتند.
نویسنده در ادامه به اثربخشی آژانس بین المللی انرژی هسته ای در کنترل برنامه هسته ای ایران و نظارت موثر بر آژانس بین المللی انرژی هسته ای اشاره کرد که سه سال پس از تأیید آژانس بین المللی انرژی هسته ای آنها را رعایت کرد و حتی یک سال پس از کارشکنی آژانس بین المللی انرژی اتمی به تعهدات خود ادامه داد …
پیلار نوشت: “اختلاف نظرها در مورد برجام شامل ادعاهای مخالفان مبنی بر اینکه” توافق در حال انقضا است “اما منقضی نمی شود. چندین مورد از مهمترین آنها در حال انجام است ، به ویژه نظارت سرزده توسط بازرسان بین المللی.
برخی از محدودیت های این قرارداد شامل مفاد بندهای غروب خورشید است ، اما در اینجا موضع مخالف غیر منطقی می شود. شکایت در مورد چگونگی رفع برخی از محدودیت های فعالیت های هسته ای ایران در هشت سال ، ده سال یا بیشتر. مخالفان در حال بحث درباره گزینه دیگری – خلاص شدن از شر برجام – هستند که به معنای شکستن همین محدودیت ها است.
روشن است که این استدلال های مخالفان برجام بی معنی است. موقعيت آنها را فقط وقتي مي توان فهميد كه هدف آنها منع گسترش سلاح هاي هسته اي نيست.
هدف اصلی آنها نیز مربوط به برخی دیگر از موضوعاتی نیست که می توانند به طور قانونی در ارتباط با مذاکرات برجام مطرح شوند ، اما مخالفان نیز از منشأ تجربی آن اطلاع ندارند. یکی از این موضوعات مربوط به فعالیت مناطق ایران است. خیلی مهم نیست ، احتمالاً بیشتر ، کاری که ایران در منطقه انجام می دهد واکنش به کاری است که سایر کشورها انجام می دهند. ناگفته نماند که ایران بیش از چندین کشور دیگر در خاورمیانه تهاجمی و سرزده نیست.
آزمایش طبیعی چند سال گذشته به هیچ وجه از ادعای مخالفان مبنی بر لغو تحریم ها و تحریم های مربوطه به هیچ وجه رفتار متجاوزانه ایران را تشویق یا تسهیل نمی کند. هرچه بیشتر طول بکشد تا دولت ترامپ از توافق هسته ای خارج شود ، تقصیر توافق و وقایعی که در هنگام اجرای کامل تحریم ها و تحریم ها اتفاق نیفتاده ، بی اساس است. نمونه بارز آن حمله به تأسیسات نفتی عربستان در سپتامبر 2019 است – پس از آنکه دولت ترامپ جنگ اقتصادی نامحدودی را علیه ایران آغاز کرد.
سیاست داخلی و وضعیت حقوق بشر در ایران نیز همین است. سیاست های ایران پس از اجرای سیاست های ترامپ ، با قاطعیت بیشتری در این مسیر حرکت کرده است. تحریم ها ، انزوا و رد دیپلماسی با تهران فقط وضعیت حقوق بشر در ایران را وخیم تر کرده و بهبود نیافته است.
مخالفت با موفقیت چشمگیر باراک اوباما رئیس جمهور دموکرات از روزهای اول توافق ، یکی از اهداف واقعی مخالفان برجام بود. زیرا رهبران جمهوری خواه مخالفت با دستاوردهای جو بایدن را تأیید کردند.
هدف دیگر ارتباط چندانی با آنچه كه ایران واقعاً انجام می دهد ندارد – هدف این است كه ایران را برای همیشه تحمل نكند ، كه می توان تقریباً همه چیزهای بد در خاورمیانه را مقصر دانست. این هدف مثالی از نحوه بازی افراط گرایان در کشورهای مختلف برای منافع سیاسی متقابل آنها است. به همین دلیل است که افراد لجباز آمریکایی ، غالباً ضمنی ، اما حتی گاهی صریح ، از انتخاب ابراهیم رئیسی به عنوان رئیس جمهور ایران استقبال می کنند.
این هدف دوم به ویژه از طرف دولت های افراطی و راست گرای اسرائیل مشهود است ، ترجیح روسای جمهور سخت کوش در ایران به راحتی مورد نفرت آمریکایی ها و دیگران قرار می گیرد. اولین هدف نیز عاملی برای اسرائیل بود ، زیرا نخست وزیر پیشین بنیامین نتانیاهو آشکارا از جمهوری خواهان حمایت می کرد و سیاست های دموکراتیک را خراب می کرد. هیچ یک از این موارد را نباید با پیشبرد منافع امنیتی اسرائیل اشتباه گرفت ، زیرا بسیاری از مقامات امنیتی سابق اسرائیل معتقدند محدودیت های برجام در کنترل برنامه هسته ای ایران م thanثرتر از نبود آن است.
پیلار نوشت: “جدا از اینكه انواع منافع سیاسی و داخلی اسرائیل توسط سخنان نتانیاهو علیه ایران تأمین می شود ، انزوا و نفرت مداوم از ایران نیز هدف دیگر دولت اسرائیل است.” این یک رقیب بالقوه منطقه ای را تضعیف می کند ، توجه بین المللی را از سیاست ها و اقدامات اسرائیل منحرف می کند ، و همه تقصیرات مربوط به درگیری و بی ثباتی در خاورمیانه را از بین می برد.
جای تعجب نیست که حامیان سیاسی ایالات متحده ، که مواضع آنها مطابقت بیشتری با ترجیحات دولت اسرائیل دارد ، نیز از فعال ترین مخالفان برجام هستند.
به چالش کشیدن مخالفت ها با موضوعات موردعلاقه خود منجر به درک مشترک نه تنها برجام بلکه علل گسترده درگیری و ناامنی در خاورمیانه شده است. در عصری از سیاست های پسا واقعیت که متأسفانه آمریکایی ها خود را در آن می یابند ، صرف تکرار ادعاهای غیر منطقی برخلاف آخرین شواهد تجربی می تواند پیروان مومنان باشد. افشای تقلب در مبارزه با مخالفان و بیان اهداف واقعی آنها می تواند به کاهش آسیب دیدگاه عمومی کمک کند.
جنگ یا صلح؟ وقت آن است که ایران و ایالات متحده تصمیم بگیرند
دایان رندال ، دبیرکل کمیته دوستان قانونگذاری ملی (لابی ملی و غیرحزبی کوکر برای صلح ، عدالت و محیط زیست) در یادداشتی با عنوان “جنگ یا صلح؟ آیا زمان تصمیم گیری ایران و ایالات متحده است؟” “واشنگتن پست به دنبال به تعویق انداختن مذاکرات وین است. وی نوشت: “هنگامی كه دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریكا در سال 2018 از توافق هسته ای با ایران خارج شد ، انجمن دوستان دینی می دانست كه این تصمیم چقدر خطرناك است.” کوکرها ، به عنوان جامعه ای از معتقدین و سنت دیرینه در جلوگیری از جنگ هسته ای و سلاح های هسته ای ، در صدد درک ارزش عظیم پیشنهادی این معاهده بودند.
برجام توافق بی عیب و نقصی نبود – هدف آن رسیدگی به همه اختلافات بین ایالات متحده و ایران نبود. اما این راه ایران را در رسیدن به سلاح های هسته ای مسدود کرده و در عین حال خطر جنگ دوباره در خاورمیانه را کاهش می دهد. از همه مهمتر ، به گفته ناظران سازمان ملل ، ایران به تعهدات خود در این توافق نامه عمل کرده است.
سپس رئیس جمهور ترامپ از توافق خارج شد. از آن زمان ، تنش ها با ایران به طور خطرناکی افزایش یافته است. در اوایل سال 2020 ، ایالات متحده ژنرال ایرانی کاظم سلیمانی را ترور کرد ، اقدامی که نقض قوانین بین المللی است و منجر به تبادل آتش می شود که تهدید می کند دو کشور را به جنگ سوق می دهد. آخرین خشونت ها از اواخر ماه ژوئن آغاز شد ، زمانی که ایالات متحده حملات هوایی علیه جنگنده های مورد حمایت ایران در سوریه و عراق را آغاز کرد.
دیپلماسی و صلح هنوز هم ممکن است ، اما در وضعیت نامطلوبی قرار دارند. اگر ایالات متحده واقعاً می خواهد با ایران صلح کند ، بازگشت سریع به توافق هسته ای نقطه شروع است. اما کنگره نباید موانع جدیدی ایجاد کند. تا زمانی که توافق حاصل شود ، ما در مسیر جنگ و رویارویی هسته ای باقی خواهیم ماند.
رئیس جمهور جو بایدن نیز به نوبه خود گفته است که می خواهد با تغییراتی به این معاهده بپیوندد. احزاب برجامی نیز به امید احیای توافق در وین دیدار کردند. در همین حال ، پیشرفت های فزاینده ای وجود داشته است ، اما مقامات هشدار داده اند که مذاکرات نمی توانند به طور نامحدود ادامه داشته باشند.
وضعیت شکننده این مکالمات با شرایط دیگری همراه است. در کنگره ، توده های دموکرات رسماً بازگشت به توافق هسته ای ایران را تأیید کردند. با این حال ، چندین قانونگذار تأثیرگذار خواستار پیوستن بایدن به برجام در صورت تمدید توافق نامه برای رسیدگی به طیف وسیعی از مسائل غیر هسته ای از جمله نقض حقوق بشر و عدم حمایت از سازمان های غیردولتی در منطقه شده اند.
اینها موضوعات مهمی هستند ، اما با تعیین مرزهای جدید ، ایالات متحده ممکن است بدون رضایت خود را پیدا کند. هدف برجام همیشه شروع یک فصل جدید ، نقطه ورود به دیپلماسی با ایران بوده است که حرکت به سمت سلاح های هسته ای را متوقف می کند. به راحتی نمی توانیم همه چیز را یک باره متوقف کنیم.
علاوه بر این ، کارزار فشار حداکثر دولت قبلی که پس از خروج از توافقنامه آغاز شد ، عواقب ناگواری برای ایرانیان داشت. اعمال تحریم های گسترده و شدید ایالات متحده با از بین بردن اقتصاد ایران و تضعیف شدید توانایی ایران در پاسخ به Covid 19 باعث شده است که ایران رنج عظیم انسانی را متحمل شود.
واقعیت این است که ثابت شده کمپین با حداکثر فشار حداکثر شکست است. بازگشت سریع به برجام بهترین و تنها گزینه برای معامله با ایران است.
در سال 2019 ، در میان تنش های فزاینده ، به گروهی از رهبران مسیحی در نیویورک پیوستم تا با محمدجواد ظریف ، وزیر امور خارجه ایران ملاقات کنم. در سال 2007 ، سلف من ، جو ولف ، به عنوان دبیرکل FCNL (کمیته دوستان حقوق ملی) ، به ایران سفر کرد تا با محمود احمدی نژاد ، رئیس جمهور وقت ایران دیدار کند و درباره لزوم روابط صلح آمیز بین دو کشور گفتگو کند. کمیته دوستان قانون ملی این کار را انجام داد زیرا ما می دانیم صلح چقدر ارزشمند است – و گفتگو برای مدت نامشخص برای ما چقدر مهم است.
اکنون ، در حال مذاکره در چهارراه ، باید یک بار دیگر صدای خود را بلند کنیم. ما از رئیس جمهور بایدن می خواهیم که دیپلماسی را بر لفاظی های سختگیرانه و فشار حداکثر اولویت قرار دهد و امیدواریم که نمایندگان کنگره صدای ما باشند.
سلاح های هسته ای تهدیدی برای تمام بشریت است – مهم نیست که در کدام کشور وجود داشته باشد. صلح چیزی بیشتر از نبود جنگ است. هر روز نیاز به سخت کوشی دارد. اجتناب از این فراخوانی برای خشونت و ناامنی بیشتر در یک فضای متشنج بین المللی است.