به گزارش سلام نو به نقل از ایسنا، یکی از اعضای کمیته علمی ستاد ملی مدیریت تاج و تخت با تشریح تاج داری در کشور از ابتدا تاکنون، سه راهکار را از ارکان اصلی مدیریت بیماری می داند و می گوید: پیشنهاد من است. این است که هنوز دیر نشده است.واکسیناتورها واکسن را برای یک سال نگه دارند.
بخش های مهم گفتار دکتر مصطفی گانعی:
ولیعهد گفت ما هیچ زیرساختی نداریم. در حالی که کشورهایی که به آن اهمیت می دهند دستاوردهای زیادی کسب کرده اند. به عنوان مثال، سنگاپور و کره جنوبی پس از آزمایش SARS، زیرساخت های الکترونیکی قوی ایجاد کرده اند و آزمایش های گسترده ای را برای محافظت از کشور خود نظارت و انجام داده اند. ما همه این امکانات مانند مهندسی فناوری اطلاعات، ساخت کیت، اجرای قانون و غیره را داشتیم، اما این مدل را اعمال نکردیم زیرا تمرین نکردیم و نمی‌دانستیم که اگر ویروس وارد کشورمان شد و می‌خواستیم چه کنیم. برای رسیدن به مردم، و این نقطه ضعف ما با همه تهدیدهایی بود که طرف ما بود.
-متاسفانه دولت به چنین زیرساختی نیاز نداشت، شرکت های دانش بنیان چنین سامانه ای را طراحی کردند و اصرار داشتند که آن را به وزارت کشور ببرند و معاونت هم بر حمایت از تشکیل زیرساختی به نام سامانه ایران و ایران تاکید کرد. در کشور. از این مشکلات گلایه می شود که من دوست دارم رئیس کشوری داشته باشم که بگوید همان کاری را که کره جنوبی با من کرد انجام دهید و اجرا کنید، اما اصلاً درخواستی نشد. چین نه تنها قرنطینه کرده است، بلکه مدیریت هوشمندانه وضعیت پس از سارس و مرس را نیز ارائه کرده است. آیا می تواند یک میلیارد نفر را در خود جای دهد؟ کشورهایی که از این الگو تقلید کرده‌اند نیز موفق بوده‌اند و ما قبلاً توانسته‌ایم از این الگو الگوبرداری و اعمال کنیم.
– روزی که ولیعهد وارد کشور شد، ما اشتباه کردیم که به مردم گفتیم بیایند بیمارستان. در صورت شیوع ویروس باید به همه گفته شود که در خانه بمانند وگرنه بیماری را منتشر می کنند. ما بعداً یاد گرفتیم که سیستم 4030 را راه اندازی کنیم. اگر دستاورد تاج یک چیز باشد، دولت می تواند اعلام کند که اگر ویروس دیگری بیاید، می تواند کشور را ببندد و به صلاحدید خود ظرف یک هفته باز کند. اگر به همین موفقیت برسیم، پیروز می شویم.
– برخی از کسانی که در این زمینه بودند گفتند تاج همان چیزی است که ما گفتیم. اما پس از گسترش ویروس، آنها پاسخی نداشتند. در دنیا آنقدر گرسنگی وجود ندارد که مردم متوجه نشوند که آیا این ویروس توسط انسان ساخته شده است یا نه. به خصوص کشورهایی که آسیب جدی دیده اند، این موضوع را رها نمی کنند. گفتن اینکه کووید 19 یک ویروس دست ساز برای نابودی بشریت است، نیاز به شواهد دارد.
–هر از گاهی در مورد جنبه های جدید تاج صحبت می کنیم. پس چه کسی چک می کند؟ کشورهای دیگر تعیین می کنند و تنها پس از آن تمرکز می کنیم. کشور قدرتمندی است که همه این جوانب را به تنهایی بررسی می کند و این نظام باید در بخش خصوصی با حمایت دولت در ایران ایجاد شود. برخی از سویه ها حتی در آفریقا شناسایی شده اند زیرا سیستم و دستگاه ایدز برای شناسایی به آنجا برده شده است. شناسایی سویه های جدید نیاز به ماشین و سیستم دارد، پزشکان نمی توانند تشخیص دهند و باید به ابزار مجهز باشیم. ما اکنون تشخیص مولکولی را می دانیم، اما باید بدانیم که چگونه با توالی ژن ویروس مقابله کنیم.
– الان در جای خوبی هستیم و فقط به شواهد کافی نیاز داریم. رسانه ها و فشار آنها نباید تحت کنترل ستاد ملی کرونا باشد. پیوستن گروه های مختلف به ستاد ملی باید در اولویت فعلی باشد. دیگر نمی توان گفت که مثلاً مدرسه تعطیل می شود، هرچند تعطیلی مدارس در آینده آسیب زیادی به دولت وارد می کند.
-پنجمین اوج در زمانی اتفاق افتاد که کشور به طور کامل واکسینه نشده بود و انتظار می رفت اگر پرش وحشی مانند دلتا داشته باشیم، چنین بلایی سرمان بیاید. بنابراین آنچه کشور را محافظت کرد بیماری و واکسیناسیونی است که حدود دو ماه کشور را آبی کرد. در حال حاضر ویروسی در سویه آمیکرون وجود دارد که سویه خطرناکی نیست و وضعیت را بدتر نکرده است، اما بسیار مسری است. اگر قرمزی شهرها منجر به مرگ نمی شود، بر اساس ماهیت ویروس است. آمیکرون را نمی توان خیلی پیشگیری کرد و کارکنان درمان باید از دو تا سه ماسک استفاده کنند که ممکن است عفونی نشود. در مورد دلتا فردی را که مریض شده بود قرنطینه کردیم تا دیگران مبتلا نشوند اما در مورد آمیکرون روزی که یک نفر مریض شد بقیه مریض شدند.
50 درصد بیماران آمیکرون بدون علامت هستند و این فرد به صورت روزانه در جامعه حضور دارد. چه کسی را می توانیم آزمایش کنیم؟ فردی که هیچ علامتی ندارد و تحت آزمایش قرار نمی گیرد. آمار بستری شدن در بیمارستان نشانه موارد سرپایی است. در حال حاضر ویروس برای ما تعیین تکلیف کرده و دیگر امکان مدیریت ویروس در ایران وجود ندارد.
– برخی از صاحبان قدرت و برخی دیگر به حرف ما گوش نمی دهند. ما باید اقتدار را اعمال کنیم. الان در چین اگر یک نفر در یک منطقه آلوده شود باید کل محله آزمایش شود، اما آیا می توانیم این کار را انجام دهیم؟ پول داریم اینقدر تست کنیم که سیستم ایرانی من را ایمن کنیم تا جایی بسته شود؟ آیا می توانیم فرد مبتلا را در خانه بپزیم تا از خانه بیرون نرود؟ اقتدار و حمایت مردم مهم است. نمی توان در معادله چند مجهول گفت که من جواب گرفتم و بعد جواب قانع کننده ای ندارم. وقتی می گویید فلان جا تعطیل است، از شما می پرسند با بدهی بانکی چه می کنید؟ اگر قوه قضائیه عکس العمل نشان دهد چه کسی از فرد حمایت می کند؟ دولت باید پاسخگوی هر مشکلی باشد.
– پیش‌بینی‌های ما هیچ‌وقت درست از آب در نیامد، اما اگر الان بتوانیم پیش‌بینی کنیم چند درصد از مردم به آمیکرون مبتلا شده‌اند، می‌توان گفت به اوج رسیده‌ایم یا نه و بر این اساس می‌توان گفت که نوروز آبی خواهیم داشت یا … درگیری با این بیماری ادامه دارد. اگر محاسبه خوبی داشته باشیم، پاسخ این سوال آسان است. اگر الان در اوج باشیم یا نزدیک آن باشیم، نوروز خوبی خواهیم داشت. چون یک ماه طول می کشد تا بیماری آرام شود و دوباره عید همه جا آبی است. ما ماشین حساب دقیق نداریم و دلیلش هم همین است آزمایشات دقیق نداریم، جواب درست روزی است که وزارت بهداشت تیم هایی در شهرستان ها داشته باشد تا این موضوع را بررسی کنند و بعد آمار را با شیوع مقایسه کنند تا نتیجه مشخص شود. نصیحتی برای عید ندارم، باید چیزی بگوییم که مشتری دارد. باید متناسب با درجه اطاعت اجتماعی و ابزار تحقق آن صحبت کرد.
–پیشنهاد من برای مدیریت بیماری این است که تا دیر نشده از تجربیات تاج استفاده کنیم و بار دیگر قدرت کشور را برای کنترل بیماری به روشی مبتنی بر فناوری شکل دهیم. زیرا فرصت هایی برای آن فراهم است. ثانیاً دیر نیست که به واکسیناتورها بگوییم که واکسن را یک سال نگه دارند و در سال سوم اصرار بر گسترش واکسیناسیون با مجازات و غیره داشته باشند. در غیر این صورت موارد دیگر کارساز نخواهد بود. اولویت اول ما باید جلوگیری از مرگ بر سر تاج باشد.