گیاه کف: این گیاه بومی شرق آفریقا و جنوب عربستان است که برخی به دلیل عوارض محرک آن آن را می جوند. با گذشت زمان، کاتچین های بیشتری در آزمایشگاه ها ساخته شده و با نام های مختلف از جمله نام خاصی به نام “گرد و غبار میمون” به فروش می رسد.
کاتچین های مصنوعی می توانند بسیار قوی تر از محصول طبیعی موجود در کاتا باشند. بسیاری از افرادی که به آن مبتلا می شوند خود را میمون می بینند و الگوی آنها یک میمون است. اما این دارو چیست و چگونه عمل می کند؟
گرد و غبار میمون چیست؟
گرد و غبار میمون که به نامهای گرد و غبار زامبی، گرد و غبار آدمخوار و متیلن دیاکسیپیرووالرون (MDPV) نیز شناخته میشود، یک کاتچین یا نمک حمام مصنوعی است که از نظر شیمیایی شبیه به یک محرک طبیعی به نام کاتیونون است.
کاتچین های مصنوعی بخشی از دسته ای از داروها به نام مواد روانگردان جدید (NPS) هستند. NPS مواد روانگردان کنترل نشده ای هستند که کاربرد پزشکی قابل قبولی ندارند.
هنگامی که نوع NPA از نظر قانونی شناسایی شد، نوع جدیدی به سرعت برای جایگزینی آن ایجاد می شود.
کاتیون های مصنوعی معمولاً استفاده می شوند زیرا اثرات سایر مواد کنترل شده را تقلید می کنند که بدست آوردن آنها دشوارتر یا گران تر است. این داروها همچنین به عنوان داروهای محرک ارزان تری مانند آمفتامین، کوکائین و متامفتامین به فروش می رسند.
کاتیون های مصنوعی مشابه گرد و غبار میمون نیز به عنوان افزودنی در سایر داروهای روانگردان مانند مولی برای تشدید عوارض جانبی استفاده می شود. اگرچه گرد و غبار میمون در بریتانیا و استرالیا رایج تر است، اما کاتیون های مصنوعی به طور روزانه در کشورهای دیگر فروخته می شوند و مورد سوء استفاده قرار می گیرند.
گرد و غبار میمون از چه چیزی ساخته شده است؟
ماده اصلی گرد و غبار میمون متیلن دی اکسی پیررووالرون (MDPV) است. MDPV دارویی طراحی شده برای فن اتیلامین است که از نظر ساختاری با کاتچین ها و سایر محرک های رایج مانند MDMA و مت آمفتامین مرتبط است.
گرد و غبار میمون به عنوان یک سیستم عصبی مرکزی عمل می کند و عوارض جانبی توهم زا ایجاد می کند. MDPV برای استفاده پزشکی در ایالات متحده تایید نشده است. اغلب به عنوان نمک حمام در اینترنت و خرده فروشی های محلی به فروش می رسد و برچسب گذاری می شود. علاوه بر MDPV، گرد و غبار میمون می تواند حاوی مواد شیمیایی یا افزودنی های مختلفی باشد که می تواند برای ذهن و بدن مضر باشد.
عوارض جانبی گرد و غبار میمون
گرد و غبار میمون با اتصال به ناقلین دوپامین، نوراپی نفرین و سروتونین عمل می کند تا جذب این مواد شیمیایی را در مغز مهار یا مسدود کند. مشابه کوکائین یا نعناع، گرد و غبار میمون نشان داده است که جذب دوپامین و نوراپی نفرین را مهار می کند و مغز را با این داروها پر می کند. برخی از عوارض جانبی رایج گرد و غبار میمون که ممکن است رخ دهد عبارتند از:
- اضطراب
- پارانویا
- هندو
- گرفتگی عضلات
- جذب سریع عضلات
- آسیب مغزی
- مرگ
- تاکی کاردی (ضربان قلب سریع)
- فشار خون بالا (فشار خون بالا)
- انقباض رگ های خونی (تنگ شدن رگ های خونی)
- تعرق مفرط
- وحشت
اثرات گرد و غبار میمون نیز شامل اعتیاد می شود، به ویژه در نتیجه مصرف طولانی مدت، و کسانی که از این دارو برای مدت طولانی یا مکرر استفاده می کنند ممکن است اثرات MDPV مانند روان پریشی، شهوت و وابستگی فیزیکی را تجربه کنند.
عوارض جانبی گرد و غبار میمون معمولاً حدود دو تا سه ساعت و شش تا هشت ساعت طول می کشد. مدت و شدت این علائم به دوز مصرفی بستگی دارد. دوز متوسط MDPV یا گرد و غبار میمون 25 میلی گرم است، اما مصرف کنندگان مواد مخدر اغلب چندین دوز را همزمان مصرف می کنند.