نکات بیهوشی کودکان همه آنچه در پزشکی نیاز دارید

نکاتی برای بیهوشی در کودکان

یک کودک ممکن است تحت عمل جراحی جزئی سرپایی یا جراحی بزرگ با مدت زمان نقاهت طولانی قرار گیرد، بنابراین لازم است برای این امر مهم آمادگی داشته باشید.حفظ آرامش، کسب اطلاعات کافی و اطمینان دادن به کودک در مورد جراحی و بیهوشی از مهمترین موارد است. جنبه های نیاز شما و آنها فرزندان شما هستند.
سن و سطح درک کودک عامل مهمی در احساس ترس و اضطراب در مورد بیهوشی و جراحی است، برخی از کودکان به ویژه کوچکترها ممکن است اضطراب جدایی از والدین خود را تجربه کنند. گاهی حضور پدر یا مادر در اتاق قبل از اتاق عمل نقش بسزایی در کاهش این ترس دارد.
کودکان بزرگتر ممکن است ترس های پیچیده تری داشته باشند. ترس از صورت برهنه، ترس از بریدگی و سوختگی، ترس از بیدار شدن در حین جراحی، ترس از درد بعد از عمل جراحی یا حتی ترس از مرگ می تواند بر ذهن این کودکان تأثیر بگذارد.

یکی از دلایل مکرر ترس کودکان و بزرگسالان اضطراب ناشی از انتظار برای وارد شدن سر سوزن است. استفاده از کرم (KREM) برای بی حسی موضعی ناحیه رگ گیری درد ناشی از سوراخ کردن پوست با سوزن را کاهش می دهد. یا آنژیوکت .
در برخی موارد بسته به نوع عمل جراحی و نوع بیهوشی، ایجاد آرامش و حتی خواب آلودگی با داروهای خوراکی قبل از ورود به اتاق عمل امکان پذیر است.

صحبت با کودک در مورد عمل، بیهوشی و عوارض آن به ایجاد آرامش و رهایی از استرس کودک کمک می کند، یکی از نکات مهم اطلاع رسانی به کودک این است که کودک در حین عمل بداند شما کجا هستید. بنابراین به کودک اطمینان دهید که در کنار او و در اتاق انتظار خواهید بود. در برخی موارد می توان شرایطی را ایجاد کرد که در زمانی که کودک در حال بیهوشی است در کنار او باشید، در این صورت می توانید با متخصص بیهوشی کودک صحبت کنید.
در اکثر جراحی های سرپایی، مدت کوتاهی پس از جراحی می توان کودک را به خانه برد. در موارد بستری طولانی مدت، اکثر بیمارستان ها شرایطی را فراهم می کنند که حداقل یکی از والدین آنها را همراهی کند.

کودک را بر اساس سن، فرهنگ و میزان پذیرش او آگاه کنید. مثلا برای بچه های کوچکتر، اطلاعات سطحی بهتر است. وقتی جزئیات را به کودکان می گویید، می توانید ترس و اضطراب آنها را افزایش دهید. می توانید به کودک بگویید که با دادن دارو، پزشک متخصص شما را به خوابی خوب و بسیار عمیق می برد و احساس درد و ناراحتی نخواهید کرد. یا می توانید به کودک بگویید که فقط در ماسک خلبان نفس بکشد و سپس بخوابد.با خواباندن کودکان با استنشاق مواد بیهوشی به راحتی از لوله های تنفسی و داروهای داخل وریدی استفاده می شود و در برخی موارد حتی رگ گیری امکان پذیر است.مخصوصاً کودکان بزرگتر. و به نوجوانان باید یادآوری شود که در حین عمل از خواب بیدار نخواهند شد و بعد از عمل در اتاق ریکاوری از خواب بیدار خواهد شد.

از به کار بردن کلمات ترسناک خودداری کنید، مثلاً نگویید که قصد دارند به شما گاز بزنند یا شما را بخوابانند. کودک ممکن است کلمه گاز را به عنوان سوختی تعبیر کند که خطر مسمومیت یا مرگ دارد یا کلمه بخواب را به عنوان چیزی که به حیوان خانگی دیکته می کنند تعبیر کند. در صورت عدم همکاری یا بدرفتاری کودک را تهدید به تزریق نکنید. به سؤالات کودک صادقانه پاسخ دهید، اگر پاسخ سؤالات او را نمی دانید، به او اطمینان دهید که سؤالات خود را برای پرسیدن از پزشک خواهید پرسید.

به کودک توضیح دهید که ممکن است بعد از عمل احساس درد یا ناراحتی کند اما پزشک با تجویز دارو به او کمک می کند، مهم این است که بچه ها بدانند که بعد از عمل نباید شجاع باشد یا چهره ای خندان داشته باشد. به کودک توضیح دهید به او بگویید که هر گونه درد یا ناراحتی پس از جراحی باید به پزشک معالج گزارش شود تا به بهبودی کودک کمک شود.

به کودک توضیح دهید که پس از جراحی طبیعی است که احساس بیماری کمی داشته باشد، اگرچه واکنش افراد به داروها متفاوت است، اکثر کودکان پس از آرامبخشی یا بیهوشی عمومی ممکن است پس از از بین رفتن داروی بیهوشی احساس ضعف، گیجی، لرزش، حالت تهوع یا حتی غمگینی کنند. به کودک که می تواند زمانی که از خواب بیدار می شود به طور موقت عصبی باشد، که طبیعی است، و به او اطمینان دهید که در کنارش خواهید بود. مطمئن شوید آنچه به فرزندتان می گویید همان چیزی است که پزشک به شما گفته است، زیرا اتفاقی که به طور غیرمنتظره رخ می دهد به او آسیب می رساند.

به کودک یادآوری کنید که فراموشی وقایع پیرامون عمل یک امر طبیعی است و ناشی از داروهای بیهوشی است.یکی از داروهایی که در پروتکل بیهوشی تزریقی استفاده می شود خاصیت فراموشی موقتی را دارد تا زمانی که به طور کامل از بدن خارج شود.

آرامش خود را حفظ کنید: زمانی که با کودک خود در مورد جراحی، بیهوشی و بستری شدن در بیمارستان صحبت می کنید، آرام و آرام باشید. لحن صدا، حالات چهره، زبان بدن و ظاهر شما می تواند پیام های قدرتمندی ارسال کند. مهم است که به یاد داشته باشید قبل و بعد از عمل در حضور کودک گریه نکنید و هیجان زده نشوید. اگر نمی توانید احساسات خود را کنترل کنید، اتاق کودک را ترک کنید و قدم بزنید تا کودک احساسات شما را نبیند.
حضور آرام و حمایتی شما قبل و بعد از عمل، تجربه را برای شما و کودکتان آسان‌تر و کم‌تر می‌کند.