فیلم طنز «سگ بند» با بازی امیر جعفری، بهرام افشاری و نازنین بیاتی پروانه به نمایش درآمد.
شورای پروانه ساخت فیلم اخیرا در جلسه ای با صدور پروانه نمایش فیلم سگ بند به تهیه کنندگی محمدحسین قاسمی و کارگردانی مهران احمدی موافقت کرد. «سگ بند» آخرین اجرای کوروش گرجستانی در سینما و دومین ساخته مهران احمدی پس از «مصادره» است.
چیزی که سوگ بند را به پرفروش ترین فیلم نوروزی تبدیل می کند استفاده از دو کمدین امیر جعفری و بهرام افشاری است که با دیالوگ فیلم را جلو می برند و مخاطب را می خندانند اما با خنده های مصنوعی و اجباری با استفاده از دیالوگ های چند وجهی و چند وجهی. . به نظر می رسد احمدی در کارگردانی مفهوم خود را از دست داده است، به همین دلیل است که موضوع بین کمدی و درام معلق است، یعنی تخلفی که فردین و فرزاد انجام می دهند آنقدر شوخی خنده دار است که نمی توان باور کرد، از سوی دیگر تکلیف فیلمساز با خودش معلوم نیست میخواد کمدی بسازه یا اخلاق مدار، ولی آهنگسازیش تو این قسمت موفق نشد! سگ ها به شوخی هایی تکیه می کنند که هیچ ربطی به روایت فیلم ندارند. انگار فیلم تکه تکه است یعنی کارگردان همه جا از تکراری استفاده کرده اما واکنشی نشان نداده است! یعنی با یک تضاد روایی مواجه هستیم.
از ابتدای فیلم فردین و فرزاد، آدم هایی را می بینیم که به هر حال می خواهند پول در بیاورند و چقدر برایشان جالب است که راه اشتباه را انتخاب کنند و در آخر سرشان به سنگ بخورد، چطور می شود این داستان تخیلی و توخالی تبدیل به کمدی شد. ? در نظر داشته باشید که بر اساس داستان و شکل گیری آن مشکلی وجود دارد، یعنی در سکانس های آخر فرزاد به فردین می گوید من شیشه تولید می کنم که دیگران مصرف کنند نه برادرم! اضافه کنیم که در سکانس آخر (زمستان) که دو برادر مواد مخدر تولید می کنند، فیلم از فاز کمدی خارج می شود و طوری عمل می کند که انگار کارگردان می خواهد با استفاده از شخصیت فرزاد درس اخلاقی بیاموزد، در حالی که او را نادان و احمق می دیدیم. ابتدای فیلم در پایان دو برادر تغییر می کنند و از شکستن باز می مانند. این ساده انگاری در خلق کمدی فاجعه بار شده است. اساساً این نوع فیلم‌ها دارای یک ماده هستند: حضور دو کمدین با انواع فیلم‌های قبلی، نداشتن فیلمنامه استاندارد، استفاده از بداهه در روایت خیابانی و شوخی‌ها، لوکیشن بیرونی که بهتر بود. تایلند بود، و ظاهر جنسی، ممکن است یک ساختار کمیک یک شبه در فیلم وجود داشته باشد که به زودی فراموش می شود.
آثاری مانند داگ باند نه تنها شعور مخاطب را آزار می دهد بلکه ذائقه مخاطب را نیز پایین می آورد زیرا با 45 هزار تومان پول بلیت سینما دیگر پرفروش بودن معنا ندارد و قطعا چندین هزار نفر برای تماشای این فیلم به سینما رفته اند. یک ساعت بعد از پایان، دیالوگ آن را به خاطر ندارم. هیچ نکته مثبت و مهمی در نمایش وجود ندارد و در بازی ها به نظر می رسد کارگردان نقشی ندارد و حتی بین جعفری و افشاری هم هماهنگی وجود ندارد. این فیلم برای احمدی یک قدم رو به جلو نیست. سگ ها از «مصادره» ضعف بیشتری دارند و نمی توانند بیشتر از اثر ساختگی باشند.
در خلاصه داستان این فیلم آمده است؛ هرگز فریب نام و قیافه افراد را نخورید. ارتش هیتلر با آن اندازه نازی نامیده می شد.
امیر جعفری، بهرام افشاری، مهران احمدی، نازنین بیاتی، بهاره کیانافشار، ناهید مسلمی، سعید امیرسلیمانی، میرطاهر مظلومی، سیامک صفری، عزت الله مهرآوران، ویدا جوان بازیگران اصلی این فیلم هستند.
