علت مثبت و منفی بودن EBV IgG/IgM در آزمایش خون

از





تفسیر آزمایش EBV IgG/IgM




EBV IgG/IgM آزمایشی است که برای بررسی آنتی بادی ضد ویروس اپشتین بار و بیماری منونوکلئوز عفونی انجام می شود. مقادیر مثبت VCA-IgG، VCA-IgM و EA-IgG و مقادیر منفی EBNA-IgG دلالت بر فاز حاد عفونت دارد. در صورتی که در عفونت گذشته VCA-IgM و EA-IgG منفی بوده و VCA-IgG و EBNA-IgG مثبت می گردد. چهار برابر افزایش تیتر در جفت سرمی که با فاصله 14- 10روز گرفته شده باشد نشانه عفونت حاد است.


اپشتین بار ویروس ﻳﻜﻲ اﺯ ﮔﺴﺘﺮﺩﻩ ﺗﺮﻳﻦ ﻭﻳﺮﻭﺳﻬﺎﻱ ﺑﻴﻤﺎﺭﻳﺰاﻱ اﻧﺴﺎﻧﻲ اﺯ ﺩﺳﺘﻪ ﻫﺮﭘﺲ ﻫﺎ می ﺒﺎﺷﺪ. ﻭﻳﺮﻭﺱ ﺑﻮﺳﻴﻠﻪ ﮔﺴﺘﺮﻩ ﻫﺎﻱ ﻋﻔﻮﻧﻲ , اﻧﺘﻘﺎﻝ ﺧﻮﻥ و ﭘﻴﻮﻧﺪ اﻋﻀﺎ ﻧﻴﺰ اﻧﺘﻘﺎﻝ می یابد.EBV ﻋﺎﻣﻞ ﺑﻴﻤﺎﺭﻱ ﻣﻮﻧﻮﻧﻜﻠﻴﻮﺯ ﻋﻔﻮﻧﻲ (ﺑﻴﻤﺎﺭﻱ ﻓﺎﻳﻔﺮ) اﺳت ﻛﻪ ﻳﻚ ﺑﻴﻤﺎﺭﻱ ﻫﻤﺮاه ﺑﺎ ﺗﺐ ﻛﻪ ﻣﻌﻤﻮﻻ ﺑﺎ ﻓﺎﺭﻧﮋﻳﺖ و ﺁﺩﻧﻮﭘﺎﺗﻲ ﻏﺪﺩ ﻟﻨﻔﺎﻭﻱ و ﮔﺎﻫﺎ ﺑﺎ ﺑﺰﺭﮒ ﺷﺪﻥ ﻃﺤﺎﻝ و ﻛﺒﺪ و ﺑﻨﺪﺭﺕ ﺑﺎ ﺑﺜﻮﺭاﺕ ﭘﻮﺳﺘﻲ ﻫﻤﺮاﻩ ﻣﻴﺒﺎﺷﺪ.


ﻫﻨﮕاﻣﻴﻜﻪ ﺑﺮاﻱ اﻭﻟﻴﻦ ﺑﺎﺭ ﺩﺭ ﺩﻭﺭاﻥ ﺑﭽﮕﻲ اﻳﻦ ﻋﻔﻮﻧﺖ اﻳﺠﺎﺩ میﺸﻮﺩ ﺑﺪﻭﻥ ﻋﻼﻣﺖ اﺳﺖ. ﺩﺭ ﻛﺸﻮﺭﻫﺎﻱ ﺻﻨﻌﺘﻲ اﻏﻠﺐ ﻧﻮﺟﻮاﻧﺎﻥ و ﺟﻮاﻧﺎﻥ ﺩﭼﺎﺭ ﻋﻔﻮﻧﺖ ﻣﻴﺸﻮﻧﺪ ﻛﻪ اﻏﻠﺐ ﺑﺎ ﻋﻼﻳﻢ ﺑﺎﺭﺯ ﻫﻤﺮاﻩ اﺳﺖ. ﻋﻔﻮﻧﺘﻬﺎﻱ EBV ﮔﺎﻫﻲ ﺩﺭ ﺣﻀﻮﺭ ﺑﻴﻤﺎﺭﻳﻬﺎﻳﻲ ﭼﻮﻥ ﻟﻨﻔﻮﻡ ﺑﺪﺧﻴﻢ ( ﻓﺮﻡ ﺁﻧﺪﻣﻴﻚ ﻟﻨﻔﻮﻡ ﺑﻮﺭﻛﻴﺖ ﺩﺭ ﺁﻓﺮﻳﻘﺎ) و ﻛﺎﺭﺳﻴﻨﻮﻣﺎﻱ ﻧﺎﺯﻭﻓﺎﺭﻧﮋ NPC، ( ﺑﺨﺼﻮﺹ ﺷﺎﻳﻊ ﺩﺭ ﺁﺳﻴﺎﻱ ﺟﻨﻮﺏ ﺷﺮﻗﻲ) . NPC ﺳﻮﻣﻴﻦ ﺳﺮﻃﺎﻥ ﺑﺪﺧﻴﻢ ﺷﺎﻳﻊ ﺩﺭ ﺟﻨﻮﺏ ﭼﻴﻦ میﺒﺎﺷﺪ. اﺯ ﺳﺎﻝ 2011 ﺷﻮاﻫﺪﻱ ﺩﺭ ﺣﺎﻝ اﻓﺰاﻳﺶ اﺳﺖ ﻣﺒﻨﻲ ﺑﺮاﻳﻨﻜﻪ ﻋﻔﻮﻧﺖ EBV ﻫﻤﺮاﻩ ﺑﺎ ﺑﺎﻻ ﺭﻓﺘﻦ ﺭﻳﺴﻚ ﺑﻴﻤﺎﺭﻱ ﻣﺎﻟﺘﻴﭙﻞ اﺳﻜﻠﺮﻭﺯﻳﺲ و ﻳﺎ ﺣﺎﻟﺖ ﺗﻬﺎﺟﻤﻲ MS اﺳﺖ.


مقادیر طبیعی: تیتر منفی


  • تیتر منفی: 1:10> برای VCA-IgG و VCA-IgM


  • تیتر مثبت: 1:10< برای VCA-IgG و VCA-IgM


  • تیتر منفی: 1:5> برای EBNA-IgG


  • تیتر مثبت: 1:5 < برای EBNA-IgG


سایر نام ها: آنتی بادی ضد ویروس اپشتین بار، Anti EBV Serology، Epstein-Barr Virus Antibody profile ، Anti EBV Virus Antibody

شرایط نمونه گیری: نیاز به ناشتایی یا آمادگی خاصی نمی باشد.


خون


ملاحظات نمونه گیری در آزمایش EBV IgG/IgM




1. مطابق دستورالعمل آزمایشگاه از بیمار نمونه خون وریدی گرفته شود. نمونه گیری باید در شرایط استریل، همراه با تکنیک های آسپتیک صورت گیرد.

2. نمونه های سرم را حدالامکان پس از آغاز بیماری بگیرید.

3. دومین نمونه خون را 21- 14 روز بعد بگیرید.

4. محل خونگیری را از نظر خونریزی بررسی نمایید.

5. سرم جدا شده باید شفاف و عاری از فیبرین ، همولیز و یا لیپمیک باشد.

6. تاریخ شروع بیماری را بر روی برگه آزمایش ثبت نمایید.


موارد عدم پذیرش نمونه در آزمایش EBV IgG/IgM


1. نمونه ای که به طور مکرر ذوب و فریز گردد.

2. سرم های با همولیز و لیپمیک شدید.

3. نمونه هایی که در معرض حرارت بالا قرار گرفته باشند. در حرارت بالا اُتو آنتی بادی سرم غیر فعال می گردد.


شرایط نگهداری نمونه در آزمایش EBV IgG/IgM


1. ترجیحاً پس از جداسازی سرم آن را تا زمان آزمایش در دمای 2-8oC نگاه دارید.

2. در صورتی که در طی 7 روز آزمایش انجام نشود، آن را در 20oC- نگاه دارید. پایداری نمونه در این دما 14 روز است.


کاربردهای بالینی آزمایش EBV IgG/IgM


1. تشخیص عفونت اپشتین بار ویروس (EBV) بویزه مونونوکلئوز عفونی.

2. ارزیابی موارد مونونوکلئوز هتروفیل منفی که مشکوک به عفونت EBV می باشند.

3. کمک به تشخیص بیماریهای لنفوپرولیفراتیو مانند لنفوم هایی همچون لنفوم بورکیت و بیماری لنفوپرولیفراتیو مرتبط با کروموزوم X


آزمایش خون


اطلاعات تکمیلی در مورد آزمایش EBV IgG/IgM


ویروس اپشتین بار (EBV) یک هرپس ویروس لنفوتروپیک انسانی حاوی DNA است که سلولهای اپی‏تلیال و لنفوسیت‏های B را آلوده کرده و سبب تحریک تکثیر سلولی لنفوسیت‏های B می‏ شود. سندروم های EBV شامل: منونوکلئوز عفونی کلاسیک، بیشتر از 90% موارد لنفوم بورکیت، تقریباً 100% موارد کارسینوم‏های نازوفارنژیال با تمایز ضعیف، زیرگروهی از کارسینوم‏های معده، اختلالات لنفوپرولیفراتیو در بیماران با نقص ایمنی، لوکوپلاکی مویی، لنفوم غیرهوچکینی در بیماران با نقص ایمنی مادرزادی یا اکتسابی، 60-40% از موارد بیماری هوچکین (در آمریکا) و تومورهای عضلات صاف در اطفال با ایمنی سرکوب شده.


اکثریت موارد منونوکلئوز عفونی را می‏توان براساس یافته‏های بالینی، شمارش و مورفولوژی خون (لنفوسیتوز همراه با ویروسیت‏ها) و یک تست مثبت قراردادی سرولوژی (Davidsohn) برای آنتی‏بادی هتروفیل (تست غربالگری منونوکلئوز عفونی) تشخیص داد. هنگام مراجعه اولیه ممکن است تا 20% موارد هتروفیل منفی باشند ولی غالباً بعد از تکرار در چند روز بعد هتروفیل مثبت می‏ شوند.


پاسخ سرولوژیک به EBV عبارت است از آنتی‏ بادی ضد EA (Early Antigen) که معمولاً عمر کوتاهی دارد (حدود 2 هفته)، آنتی‏بادی¬های IgM و IgG ضد آنتی ژنهای کپسید ویروس (VCA) و آنتی‏بادی‏های ضد آنتی ژنهای هسته (EBNA) که از بین این‏ها VCA مفیدترین است. VCA–IgM در عرض هفت روز ظاهر شده و حداکثر تا سه ماه باقی می‏ماند، VCA–IgG در عرض هفت روز ظاهر شده و تا آخر عمر باقی می ‏ماند و EBNA–IgG در عرض سه هفته ظاهر شده و تا آخر عمر باقی می‏ ماند.


یک تیتر بالای VCA شاهد خوبی برای عفونت EBV است. از آنجایی که آنتی ‏بادی ضد EBNA معمولاً چهار تا شش هفته بعد از مونونوکلئوز عفونی توسعه می یابد، وجود این آنتی‏بادی در طی یک بیماری حاد، میبایست تشخیص‏های دیگری به غیر از منونوکلئوز عفونی حاصل از EBV را مورد بررسی قرار داد.


عوامل مداخله گر در آزمایش EBV IgG/IgM


  • این تست‏ها برای سندرم خستگی مزمن فاقد حساسیت و ویژگی هستند چرا که EBV بیشتر از 90% افراد را آلوده می‏ کند و برای تمام عمر باقی می‏ماند و خستگی مزمن هم یک شکایت شایع در تمام دنیاست.


  • VCA-IgG ممکن است جهت اتصال به جایگاه اتصال با VCA-IgM رقابت کرده و منجر به نتایج منفی کاذب گردد.


  • فاکتور روماتوئید (RF) ممکن است در حضور IgG اختصاصی منجر به نتایج مثبت کاذب در مقادیر IgM گردد.


  • نتایج مثبت کاذب در بیماریهای کلاژن، لنفوم و لوسمی لنفوئیدی ممکن است مشاهده گردد.


  • سیتومگالوویروس (CMV) در بیمارانی که پیوند عضو داشته اند، ممکن است سبب مثبت شدن سرولوژی EBV شود.


  • در واکنشهای پس از انتقال خون و محصولات خونی، آنتی بادیهای EBV ممکن است افزایش یابد.


  • نمونه های دارای همولیز و لیپمیک شدید و ذرات فیبرین ممکن است در آزمایش ایجاد تداخل نماید.


  • نمونه هایی که در ابتدای عفونت EBV گرفته شود ممکن است فاقد آنتی بادیهای اختصاصی قابل تشخیص باشد. بنابراین توصیه می شود نمونه جدیدی در 1 تا 2 هفته بعد از بیمار گرفته شود.


تست خون


توضیحات در مورد آزمایش EBV IgG/IgM


  1. آزمایشات سرولوژیک حساسیت، ایمنی و عفونت اولیه EBV را تعیین می کنند.


  2. ویروس EBV می تواند عامل سندرم بورکیت (بیش از 90%)، ویرمی اپشتین بار، سندرم هوچکین(60%-40%)، مونونوکلئوز عفونی (95%-90%)، کارسینومای نازوفارنکس (تقریباً 100%)، سندروم خستگی مزمن و سارکوئیدوز باشد.


  3. حدود 5٪ تا 10٪ از بیماران مبتلا به عفونت EBV در گذشته هرگز آنتی بادی ضد EBNA ندارند.


  4. تست VCA-IgM نباید به عنوان یک تست غربالگری برای عموم مردم در نظر گرفته شود و تست فقط باید زمانی انجام شود که شواهد بالینی نشانگر تشخیص عفونت باشد.


  5. چنانچه تیتر آنتی بادی ضد EA، دو سال پس از مونونوکلئوز عفونی همچنان بالا باشد نشاندهنده سندروم EBV مزمن است.


  6. در بیماران دارای آنتی‏بادی هتروفیل که یافته‏ های بالینی و مورفولوژی لنفوسیت، مطابق با منونوکلئوز عفونی است نیازی به انجام تست EBV نیست.


  7. نتایج آزمون باید همراه با علائم بیمار، تاریخچه بالینی، و دیگر یافته های آزمایشگاهی ارزیابی شود.


  8. آزمون Monotest برای شناسایی آنتی بادیهای هتروفیل استفاده می شود و تایید کننده تشخیص عفونت EBV می باشد.


separator line


بیشتر بخوانید:


lymphocytes (lymph) در آزمایش خون و سطح نرمال آن


P-LCR در آزمایش خون و بررسی سطح آن در بیماری های مختلف


PLT در آزمایش خون : بررسی مقادیر طبیعی PLT (پلاکت) آزمایش خون


separator line


بیشتر بخوانید  اطلاعات دارویی کامل داروی توسیلیزومب

دیدگاهتان را بنویسید