سرطان لنفوم (لنفاوی).

آنچه بیماران مبتلا به لنفوم هوچکین باید بدانند

با این قسمت از دلگرم کننده به روز باشید راه های مناسب برای ایجاد و درمان لنفوم بیشتر بدانید.

هوچکین چیست؟

هوچکین نوع خاصی از لنفوم یا سرطان است که با رشد غیرطبیعی سلول در سیستم لنفاوی مرتبط است. پیشرفت های جدید در تشخیص و درمان این بیماری باعث بهبود تعداد زیادی از بیماران شده است که در این بیماران با تشخیص زودهنگام و درمان مناسب میزان بهبودی افزایش خواهد یافت. اگرچه بیماری هوچکین در هر سنی ممکن است رخ دهد، اما هماتولوژیست ها بر این باورند که شایع ترین سن بین 20 تا 50 سالگی است. سیستم لنفاوی بخشی از سیستم ایمنی بدن است که به بدن کمک می کند از خود در برابر بیماری ها و عفونت ها دفاع کند.

سیستم لنفاوی از شبکه ای از عروق لنفاوی ظریف تشکیل شده است که مانند رگ های خونی به بافت های سراسر بدن گسترش می یابد. عروق لنفاوی حامل لنف هستند. لنف مایع بی رنگی است که حاوی سلول های دفاعی بدن در برابر عفونتی به نام لنفوسیت است.در امتداد این شبکه عروقی نقاط کوچکی به نام غدد لنفاوی وجود دارد. غدد لنفاوی در زیر بغل، کشاله ران، گردن، سینه و شکم قرار دارند. سایر قسمت های سیستم لنفاوی طحال، تیموس، لوزه ها و مغز استخوان هستند. بافت لنفاوی در سایر قسمت های بدن مانند شکم، روده و پوست نیز یافت می شود.

از آنجایی که بافت لنفاوی در سراسر بدن وجود دارد، بیماری هوچکین را می توان در هر جایی از بدن یافت. بیماری هوچکین می تواند در یک غدد لنفاوی یا گروهی از غدد لنفاوی و گاهی در سایر قسمت های سیستم لنفاوی مانند مغز استخوان و طحال رخ دهد. . این نوع بیماری تمایل دارد به شیوه ای منظم (از یک گره لنفاوی به یک غدد لنفاوی مجاور) ایجاد شود. به عنوان مثال، بیماری هوچکین که در غدد لنفاوی گردن ایجاد می شود، ابتدا به غدد لنفاوی بالای استخوان ترقوه و سپس به غدد لنفاوی زیر بغل در داخل قفسه سینه گسترش می یابد و در نهایت در تمام قسمت های بدن قابل مشاهده است. لوسمی و لنفوم هر دو سرطان هایی هستند که می توانند بر لنفوسیت ها تأثیر بگذارند.

با این حال، لوسمی باعث تغییر در لنفوسیت هایی می شود که وارد جریان خون می شوند. لنفوم یک سرطان بافت لنفوئیدی است که لنفوسیت‌ها را تولید می‌کند. لنفوسیت‌های سرطانی همچنین می‌توانند به انواع دیگر بافت متاستاتیک در سراسر بدن، عمدتاً از طریق سیستم لنفاوی گسترش یابند. شایع ترین محل متاستاز لنفوم خارج از سیستم لنفاوی است و آن مغز، پوست، استخوان و مغز استخوان است.هر فردی در طول زندگی خود بارها تب و لرز داشته است. تب و لرز گاهی خفیف است و بدون مشورت با پزشک قابل درمان است و گاهی آنقدر شدید است که ممکن است روزها ادامه داشته باشد و نیاز به درمان جدی داشته باشد.

علائم بیماری هوچکین شامل موارد زیر است:

تورم بدون درد در یکی از غدد لنفاوی در گردن، زیر بغل یا کشاله ران

• تب های مکرر بدون علت
• عرق شبانه
• کاهش وزن بدون دلیل
• خارش شدید پوست

وجود هر یک از این علائم لزوماً نشانه ای از بیماری هوچکین نیست. در بیشتر موارد، این علائم در شرایط کمتر جدی مانند آنفولانزا دیده می شود.
در صورت تداوم این علائم، بیماران باید در اسرع وقت برای تشخیص، مراقبت و درمان با پزشک مشورت کنند، اما هرگز منتظر درد نباشند زیرا هوچکین در مراحل اولیه بدون درد است. بیماران برای ایمنی بیشتر باید توسط پزشک معاینه شوند، زیرا فقط پزشک متخصص می تواند بیماری هوچکین را تشخیص دهد.

تشخیص و مرحله بندی بیماری

برای تشخیص دقیق، پزشک در مورد سابقه پزشکی بیمار سوال می کند و معاینه فیزیکی دقیق انجام می دهد. این معاینه شامل بررسی اندازه و اندازه غدد لنفاوی در گردن، زیر بغل یا کشاله ران است و ممکن است نیاز به آزمایش خون یا اشعه ایکس داشته باشد که شامل موارد زیر است:

• اشعه ایکس

پرتوهای پرانرژی برای گرفتن تصاویر از قسمت های داخلی بدن مانند قفسه سینه، استخوان ها، کبد و طحال استفاده می شود.

مجموعه ای از تصاویر با جزئیات بیشتر در مورد قسمت های داخلی بدن. این تصاویر توسط کامپیوتر متصل به دوربین ایجاد می شوند.

• MRI – (تصویر مغناطیسی)

این سری از تصاویر جزئیات بیشتری نسبت به قسمت های داخلی بدن دارد و با استفاده از آهنربای قوی متصل به کامپیوتر ایجاد شده است.تشخیص قطعی البته بستگی به بیوپسی دارد. جراح بخشی یا تمام غدد لنفاوی مشکوک را برمی دارد. سپس آسیب شناس نمونه را از نظر وجود سلول های سرطانی بررسی می کند. آسیب شناس نمونه را از نظر وجود سلول های رید استرنبرگ (سلول های بزرگ غیر طبیعی که معمولا در بیماری هوچکین دیده می شوند) بررسی می کند.

بیماری که نیاز به بیوپسی دارد ممکن است سوالات زیر را از پزشک خود داشته باشد:

چرا به نمونه گیری نیاز دارم؟
نمونه برداری چقدر طول می کشد؟
چه زمانی از نتیجه به من اطلاع داده می شود؟
اگر تشخیص دهند سرطان دارم، چه کسی در این مورد با من صحبت می کند؟ چه زمانی؟

اگر بیوپسی وجود بیماری هوچکین را تایید کند، پزشک معالج میزان و وسعت بیماری را تعیین می کند. تعیین مرحله بیماری گام مهمی در تصمیم گیری برای درمان بیماری است.

پزشک برای تعیین درجه بیماری هوچکین به نکات زیر توجه می کند:

تعداد و محل غدد لنفاوی آسیب دیده
این که آیا غدد لنفاوی در یک طرف دیافراگم تحت تأثیر قرار می گیرند یا در هر دو طرف (دیافراگم یک عضله نازک است که در زیر ریه ها و قلب قرار دارد و قفسه سینه را از شکم جدا می کند).
آیا این بیماری به مغز استخوان، طحال یا سایر بافت ها مانند کبد سرایت کرده است؟
علاوه بر همان آزمایش‌های تشخیصی اولیه، بیوپسی از کبد، مغز استخوان یا سایر بافت‌های بدن ممکن است برای تعیین درجه بیماری مورد نیاز باشد. به ندرت ممکن است به یک عمل تشخیصی به نام لاپاراتومی نیاز باشد.

درمان لنفوم

• درمان بستگی به مرحله بیماری، نوع سلول های درگیر، سن بیمار و سلامت عمومی دارد.
• لنفوم غیر هوچکین توسط تیمی از متخصصان، از جمله هماتولوژیست، انکولوژیست یا رادیوتراپیست درمان می شود.
• درمان لنفوم غیر هوچکین معمولاً شامل شیمی درمانی، پرتودرمانی یا ترکیبی از این دو است.
• در برخی بیماران، پیوند مغز استخوان، درمان بیولوژیکی یا جراحی نیز ممکن است یک گزینه درمانی باشد.
• اگر لنفوم غیر هوچکین درجه پایین دارید، هیچ درمانی وجود ندارد زیرا به کندی رشد می کند و ممکن است نیازی به درمان نداشته باشد.

گردآوری شده توسط مجله اینترنتی تشویق

مرجان امینی