رازهای موفقیت در زندگی با آموزه های اسلامی

فرهنگ و هنر: یکی از شرایط موفقیت افراد موفق، استفاده بهینه از همه شرایط و ایجاد فرصت های مناسب و طلایی از تهدیدات خطرناک است.

شاید نتوان انسانی را یافت که عاری از خطا و خطا باشد، زیرا بر اساس آموزه های اسلامی، همه افراد غیر از چهارده معصوم خطاپذیر هستند و در موقعیت های مختلف می توانند خطا کنند. اشتباهاتی که گاهی مربوط به رابطه انسان با خدایش است و گاهی به رابطه انسان با همسایگانش و گاهی به رابطه انسان با خودش.

یکی از ویژگی های افراد موفق این است که از همه شرایط به بهترین شکل ممکن استفاده می کنند و از تهدیدات خطرناک فرصت های مناسب و طلایی ایجاد می کنند و به همین دلیل این ویژگی انسانی، احتمال اشتباه نیز هست. از این طریق به خوبی استفاده کنید:

1- ابتدا سعی می کنند اشتباهات خود را به حداقل برسانند.

2- دوم اینکه سعی می کنند هر چه زودتر اشتباهات خود را جبران کنند.

این دو ویژگی باعث می شود که در امور مادی و معنوی موفق باشند، چنانکه خداوند متعال در سوره آل عمران درباره این افراد می فرماید:«و الثین الاحشة و الموا المواء انفسهم زیکروا الله فاستغفروا لذنوبهم و من الاغفر الذنوب الم یسروا و ما فعلوا و هم یعلمون:و كسانى كه چون كار زشتى انجام دهند يا گناه كنند، خدا را ياد كنند; و براى گناهان خود آمرزش مى‏طلبند، و كيست جز خدا كه گناهان را مى‏بخشد؟ – و بر گناه اصرار ندارند، هر چند بدانند». [آل عمران:۱۳۵]

شیطان نیز بر این ویژگی مهم برای گمراه کردن و شکست دادن انسان متمرکز شد و چنانکه امام صادق (علیه السلام) می فرماید تمام تلاش خود را برای رفع این ویژگی به کار گرفت: «هنگامی که آیه: «وَ الَّذِینَ أَعْلُونَ». زنا…» فرود آمد، ابلیس بر بالای کوهی از مکه که «ثور» نام دارد رفت و با بلندترین فریاد شیاطین خود را صدا زد که همه گرد او جمع شدند و گفتند: چرا هستی. ما را صدا می زنند؟ بزرگ ما؟ فرمود: این آیه نازل شد: می‌خواستم ببینم کدام یک از شما دشمنی دارد که آن را خنثی کند؟ دیو شیطان برخاست و به ابلیس گفت: من حریف او هستم و او را خنثی می کنم. ابلیس گفت: نه، تو حریف نیستی. در حالی که (شخص به نام) یک وسواس خناس برخاست و گفت: من مخالفم، پرسید از چه طریق؟ فرمود: من به فرزندان آدم وعده می دهم و آنها را تشنه گناه می کنم تا مرتکب گناه شوند و بعد از اینکه توبه و مغفرت کردند آنها را فراموش می کنم. ، تا روز قیامت این کار را انجام دهند. [ امالی صدوق ص ۳۷۶ ح ۵]
حقیقت و توبه و گذشت چیزی جز جبران خطاها نیست که اهمیت آن در پیش روی انسان راه سعادت و سعادت را می گشاید و غفلت به شکست و خطا نمی انجامد.

امام صادق علیه السلام در مورد این آیه شریفه می فرمایند: امیرالمؤمنین علیه السلام خطبه به یکی از یارانش نوشت: «دنیا را رها کن تا حب دنیا تو را وادار کند. کور، کر، لال و لال، سپس در آنچه از زندگی شما باقی مانده است.» به گذشته نگاه کنید و از فردا و پس فردا صحبت نکنید، زیرا پیشینیان شما که رنج کشیدند به خاطر استقامت در رویاهای خود و انجام امروز بوده اند. و فردا تا اینکه ناگهان فرمان خدا به آنها برسد.

(مرگ آنها فرا رسید) و آنها آگاه نبودند، سپس به قبر تنگ و تاریک خود بر روی تابوت رفتند و فرزندان و خانواده آنها را ترک کردند. [أصول الکافی ،ج ۳ ؛ ص۲۰۴]

حقیقت و توبه و گذشت چیزی جز جبران خطاها نیست که اهمیت آن در پیش روی انسان راه سعادت و سعادت را می گشاید و غفلت به شکست و خطا نمی انجامد.

آنچه از این روایت شریف برگرفته می شود این است که یکی از مهم ترین رموز موفقیت در زندگی افراد موفق این است که اشتباهات امروز و فردای خود را جبران نکنند و هر چه زودتر اقدام کنند تا اشتباهاتشان انباشته نشود. ، زیرا در این صورت جبران آنها غیرممکن یا دشوار می شود.
برخلاف افرادی که نسبت به اشتباهات خود بی تفاوت هستند، به تدریج اشتباهات آنها به حدی افزایش می یابد که نه تنها جبران آن ممکن نخواهد بود، بلکه مانند سد محکمی است که آنها را از موفقیت در زندگی باز می دارد. وقتی فرصت پیش بیاید عاقل می شود جبران تمام شده و همه فریاد می زنند…
برخی از مردم فریاد می زنند که ای کاش خاک بودیم و عذاب بر ما نمی رسید: «ما شما را از عذاب نزدیک آگاه می کنیم، روزی که انسان پیشرفت ما را ببیند و کافر را بگوید یا بر نزدیکی عذاب ناله کند: ما تو را از نزدیکی عذاب بیم دادیم!» این عذاب روزی است که انسان آنچه را با دست خود فرستاده است ببیند و کافر بگوید: «کاش خاک بودم (و عذاب نمی کردم). من)!” [النبأ:۴۰]
برخی از مردم فریاد می زنند که می خواهند فاصله ما و شیطان زیاد باشد: «و چون نزد ما آمد گفت بین شما و شما باشم و آن را که از همه پرهیزگار است خواهید دید». تا زمانی که [در قیامت ] بیا پیش ما [به شیطانش ] می گوید: ای کاش بین من و تو فاصله بود، میان شرق و غرب فاصله بود، پس چه بد همنشین بودی! »[زخرف:۳۸]
و بالاخره عده ای فریاد می زنند و راه فرار کجاست: «یقول انسان می گوید «عین المفر»: در آن روز انسان می گوید: راه فرار کجاست؟! ” [قیامت:۱۰]
اما پاسخ همه این پرسش‌ها و فریادها کاملاً روشن است و فرصت‌های طلایی برای جبران اشتباهاتی که این افراد داشته‌اند، قابل بازگشت نیست و مهر شکست و بدبختی بر پیشانی‌شان زده می‌شود.