می گویند سلیمان نبی زبان همه موجودات زنده را می دانست، روزی از خدا خواست که روزی همه مخلوقات خدا را بخواند.
این پیام از طرف خدا آمده است، لذت خوبی است، اما هیچ کس نمی تواند از همه مخلوقات خدا قول بگیرد.
سلیمان به همه تحت فرمانش دستور داد تا برای جمع آوری غذا تلاش کنند و یک روز مهمانی ساحلی ترتیب داد.
روز مهمانی به اندازه کوهی از غذا بود. در ابتدای جشن، ماهی بزرگی سرش را از آب بیرون آورد و گفت: به من غذا بده.
ماهی گوسفندی را در دهانشان انداختند. ماهی گفت: سیر نیستم. سپس یک شتر آوردند، اما ماهی سیر نشد.
حضرت سليمان فرمود: او غذاي ميهمانان است، به او غذا بدهيد تا سير شود.
کم کم تمام غذای ساحل به ماهی داده شد اما ماهی سیر نشد. خادمان از ماهی پرسیدند: «هزینه یک وعده غذای شما چقدر است؟»
ماهی گفت: غذای من در هر وعده سه جرعه است و آنچه خوردم فقط نصف پرستو است و دو پرستو و نیم باقی مانده است.
ماجرا را برای سلیمان تعریف کردند و پرسیدند چه باید کرد، هنوز مهمانان نیامده اند و غذا آماده است و ماهی هنوز سیر نشده است.
حضرت سلیمان گمان کرد که مورچه ای پیر به او گفته است: پای ملخ را در دریا بینداز و نام آش را بر آن بگذار و به ماهی بگو دو جرعه و نیم از آش را بخورد.
این ضرب المثل از آن زمان پدید آمده است و اگر کسی را به قصد نیکی دوست بدارد و معشوق حریص باشد و طلبکار باشد، می گویند: «افسوس که آن شخص حریص است، اما دو تا دیگر است. و بقیه پرستوها.”
در هر کجا که زندگی می کنیم ضرب المثل هایی به زبان و گویش و منطقه خود داریم
اگر لطف دارید ضرب المثل های خود را برای ما بنویسید یا داستان او را اینگونه تعریف کنید
ما هم از طرف شما آنها را منتشر می کنیم و این باعث می شود که زبان، گویش و منطقه خود را بیشتر بشناسید و دیگران را ….
یک دنیا سپاس از همه شما عزیزان
و منتظر نوشته های شما هستیم
مهدی پویان
مجموعه: مجله اینترنتی تشویقی