درمان سختی ادرار (احتباس ادرار) در منزل

هشت درمان طبیعی حبس بول و ادرار آور

با این بخش از دلگرم همراه باشید تا با درمان خانگی احتباس ادرار به ناتوانی در دفع ادرار آشنا شوید.

احتباس ادرار چیست و چگونه درمان می‌شود؟

احتباس ادرار (به عربی: احتباس البول/حبس البول) یا شاش‌بند به عدم قابلیت دفع ادرار گفته می‌شود. این عارضه از اصلی‌ترین علل هیپرپلازی خوش‌خیم پروستات است. از دیگر دلایل ایجاد احتباس ادراری می‌توان به انواع عفونت، مشکلات عصبی، یبوست و اثر برخی داروها و آمفتامین اشاره نمود.

این اختلال در سیستم ادراری بمعنی تخلیهٔ کم و یا ناکامل مثانه است. گاه عضله‌های مثانه و اسفنکتر مثانه آزاد نشده و ادرار به سختی جریان پیدا می‌کند و باعث عدم تخلیه کامل مثانه می‌شود. ادرار باقی مانده می‌تواند منجر به ایجاد عفونت شود.

شایع ترین علت ایجاد احتباس ادرار در آقایان، بزرگ شدن غده ی پروستات است. در خانم ها بزرگ شدن رحم در اوایل بارداری موجب وارد آمدن فشار بر پیشابراه و در نتیجه احتباس ادرار می شود.یبوست، سنگ یا تومور مثانه، آسیب دیدگی اعصاب مثانه (مثلاً در اثر بیماری ام اس، دیابت یا صدمات نخاعی) می توانند موجب احتباس ادرار شوند.
احتباس ادراری مزمن ممکن است در اثر مصرف داروهای مُدر و الکل یا به دنبال حضور در هوای سرد ایجاد شود و خود را به شکل حاد نشان دهد.داروهای ضدافسردگی، ضد پارکینسون و داروهای ضد سرماخوردگی و ضد آنفلوانزا همگی ممکن است موجب احتباس ادراری حاد شوند.

علائم احتباس ادراری حاد عبارتند از:

1. درد شدید و ناگهانی در قسمت پایین شکم
2. احساس درد و فشار در مجرای دفع ادرار
3. احساس نیاز به دفع فوری ادرار بدون امکان دفع ادرار
4. علائم و مشکلات احتباسی ادراری معمولاً در عرض چند ساعت آشکار می شوند.

علائم احتباس ادراری مزمن عبارتند از:

• دفع مکرر ادرار با فواصل زمانی کوتاه (تکرار ادرار)
• تورم و برآمدگی در ناحیه شکم
• وجود اشکال در شروع دفع ادرار
• ضعیف بودن جریان ادرار (کم فشار بودن دفع) که در آخر به حالت چکه چکه تبدیل می شود
• دفع بی اختیار و قطره قطره ادرار در فواصل بین دو مرتبه دفع
• برخلاف احتباس ادراری حاد، در احتباس ادراری مزمن هیچگونه دردی در بیمار وجود ندارد.

با درمان طبیعی می توان بیماری مجاری ادرار را درمان کرد؟

تره­تیزک

تره تیزک و انواع دیگر آن که به­نام بولاغ اوتی و شاهی نامیده می­شوند، دارای ید و آهن و فسفر می­باشد و مقادیر زیادی ویتامین «ث» دارند و ادرار را زیاد می­کنند این گیاه­ها بر عکس توت فرنگی مهیج می­باشند و این خاصیت نیز مربوط به «ید» می­باشد،‌ زیرا این گیاه­ها ترشح سیب آدم را کمی زیاد می­کنند و از این­رو مهیج می­باشند. انواع تره تیزک فشار خون را پائین می­آورند و خوردن آنها برای درمان کلیه عفونت­ها مفید است.

آب اسفناج

هنگامی­که درد شروع می­شود باید نصف فنجان آب اسفناج را که به همان اندازه مخلوط با روغن بادام شیرین و یا روغن زیتون شده باشد،‌ مصرف کرد.

عسل

بهترین ضد عفونی کنندۀ مجاری ادرار است.

سیب

سیب خام رنده شده نتایج خوبی در معالجه اسهال کودکان دارد، برای مبارزه با دل به­هم خوردگی و پیچش دل و استفراغ، اثر بسیار خوبی دارد.

گرد پوست سیب

پوست سیب را خشک کرده و به­صورت گرد در بیاورید گرد پوست سیب به­مقدار یک قاشق سوپخوری در یک فنجان، ادرارآور و ضد «اوره» می­باشد.

گلابی

میوۀ گلابی ملین و آب آن مسهل قوی است؛‌ ادرار را زیاد می­کند و دارای ویتامین­های «ب» و «ث» وکمی «آ» می­باشد.

ریشه­های نازک و باریک روی شلغم

اگر خشک کرده و سائیده و با عسل مخلوط کرده بخورند برای سپرز و سختی ادرار نافع است و بسیاری از امراض مجاری ادرار را درمان می­نماید

برگ خشک درخت مو

دم­کردۀ برگ خشک درخت انگور (مو) به­مقدار 25 گرم در یک لیتر آب در مورد اسهال، حبس­البول و یرقان تعیین گردیده است.

پی‌آمد و عوارض

احتباس ادرار٬ اغلب بدون هشدار اتفاق می‌افتد و به‌شکل ناتوانی در ادرار کردن نمود میابد. در برخی افراد٬ این اختلال تدریجی و در برخی دیگر ناگهانی بروز پیدا می‌کند. احتباس ادراری حاد یک حالت اورژانس بوده و نیاز به درمان فوری خواهد داشت.

درد شدید آزار دهنده و تعریق٬ آنژین٬ اضطراب و فشار خون بالا از پی‌آمدهای احتباس ادراری است و بیمار ممکن است نیاز به بستری در بیمارستان یابد. در چنین وضعیتی باید بیمار با ضن رسیدن به مرحله سکته قلبی تحت مانیتورینگ قرار گیرد. از دیگر عوارض احتباس ادراری می‌توان به نارسایی مزمن کلیه اشاره نمود.

احتباس ادراری و هرگونه انسداد مجاری ادراری در درازمدت عواقبی را بدنبال دارد همچون:

1. انواع سنگ و رسوب مثانه
2. آتروفی عضلات دتروسور
3. هیدرونفروزی(تراکم اخلاط در کلیه)
4. هایپرتروفی در دتروسور
5. دیورتیکولا(تغییر شکل در ماهی‌چه مثانه)

گردآوری شده مجله اینترنتی دلگرم

مرجان امینی