در گذشته ایرانیان آن را کرفس، کرفس و کرفس و اعراب کرفس می گفتند. کرفس انواع زیادی دارد، اما دو نوع آن در تغذیه و بقیه در پزشکی استفاده می شود. کرفس حاوی ویتامین های A، B، B و نمک های سدیم، پتاسیم و فسفر است. رایحه مطبوع، طعم با طراوت و خواص غیرقابل انکار کرفس آن را از سایر سبزیجات متمایز می کند.
مهم ترین نوع دارو کرفس، کرفس آبی یا کرفس مردابی است که برای رانندگی در کنار باتلاق استفاده می شود. نوع دوم کرفس است که به دلیل عطری که دارد به کرفس مشک معروف است. برگ کرفس حاوی مقدار قابل توجهی ویتامین A (بتا کاروتن) است، در حالی که ساقه آن منبع ویتامین های B6، B2، B1، ویتامین C و پتاسیم است. اسید فولیک، کلسیم، منیزیم، آهن، فسفر، سدیم و چندین اسید آمینه ضروری.
هورمون‌های گیاهی موجود در کرفس به همراه اسانس‌های آن نه تنها طعم معطری به کرفس می‌دهند، بلکه همراه با سایر مواد معدنی و ویتامین‌ها، کرفس را به محصولی تبدیل می‌کنند که در واقع می‌تواند درمان هر دردی باشد. با ارزش ترین دارو عرق کرفس گیاهی است.
عرق کرفس خواص زیادی دارد که برخی از آنها عبارتند از:
1- عرق کرفس برای درمان روماتیسم، چربی خون و شستشوی کلیه مفید است و نقرس را درمان می کند.
۲- عرق کرفس به دلیل داشتن آنتی بیوتیک طبیعی در درمان بیماری های عفونی مفید است و درد مفاصل را تسکین می دهد.
3- نوشیدن عرق کرفس برای درمان سنگ کلیه و شستشوی مثانه مفید است. علاوه بر این، عرق کرفس در درمان دیابت، رنگ پریدگی و یرقان موثر است.
4- برای رفع بوی بد دهان و افزایش اشتها نوشیدن آب کرفس مفید است و علاوه بر آن عرق کرفس سودا و بلغم را دفع می کند.
5- عرق کرفس خاصیت صفراوی دارد و برای درمان زخم معده و سوء هاضمه مفید است.
6- برای کاهش فشار خون، مصرف عرق کرفس هر روز صبح و عصر توصیه می شود. علاوه بر این عرق کرفس ادرار آور است و معده را تقویت می کند.
7- آب کرفس برای تصفیه و قلیایی کردن خون مفید است. آب کرفس در درمان بیماری هایی مانند سل، سرماخوردگی، میگرن، ذات الریه، آب مروارید و تاول های دهان نیز موثر است.
گردآوری شده توسط مجله اینترنتی تشویق
مرجان امینی