حقایق شگفت انگیز از زندگی هیتلر!

آدولف هیتلر حوالی ساعت 06:30 بعد از ظهر 20 آوریل 1889 در براون آم این، شهر کوچکی در نزدیکی لینز در ایالت اتریش شمالی، بین مرز اتریش و آلمان به دنیا آمد. پدرش آلویس هیتلر (1837-1903) یک افسر گمرک پایین تر بود. مادر هیتلر، کلارا هیتلر (نام خانوادگی پولزل)، پسر عموی دوم آلویس بود. او شش فرزند به دنیا آورد. تنها آدولف که فرزند دوم او بود و خواهر کوچکترش پاولا زنده ماندند.

هیتلر پس از بازگشت از جنگ جهانی اول تصمیم گرفت با ارث پدرش و پولی که مادرش به او می داد در یک مدرسه هنری ثبت نام کند.هیتلر از سال 1905 در یک یتیم خانه بوهمی زندگی می کرد و مادرش را تحت حمایت خود داشت. او دو بار از مؤسسه هنرهای زیبای وین (1908-1907) به دلیل «ناتوانی در نقاشی» رد شد. به او گفته شد که توانایی های او بیشتر در زمینه معماری استفاده شده است. او در خاطرات خود شیفتگی خود را به این موضوع بیان می کند. اما بلافاصله پس از توجه به تصویر، متوجه شدم که چیز دیگری توجه من را جلب کرده است، خود موزه. از صبح تا نیمه شب، توجه من از موضوعی به موضوع دیگر تغییر می کرد، اما ساختمان موزه بیشترین توجه من را به خود معطوف کرد.» (نبرد من، قسمت 2، بند 3). مادرش در 21 دسامبر 1907 در سن 47 سالگی بر اثر سرطان سینه درگذشت. هیتلر از طریق دربار در لینز، تمام سهم یتیم خود را به خواهرش پائولا واگذار کرد. آدولف در 21 سالگی ثروت یکی از خاله هایش را به ارث برد. او به عنوان یک نقاش در وین کار کرد. او کارت پستال می کشید و به بازرگانان و گردشگران می فروخت. قبل از جنگ جهانی اول، او حدود 2000 تصویر از این قبیل نقاشی کرد.

هیتلر می گوید که اولین بار در وین زمانی که یک جامعه مسیحی بزرگ را پرورش داد، از جمله مسیحیان ارتدکس که به دلیل برنامه های جدید از روسیه فرار کردند، یهودی ستیز شد. وین نقطه شروع تبعیض مذهبی و نژادپرستی در قرن نوزدهم بود. هیتلر احتمالاً تحت تأثیر نویسندگان، نظریه پردازان و یهودی ستیزی مانند لنز ون لیبنفیلس و بحث های سیاستمدارانی مانند کارل لوگر، بنیانگذار جامعه مسیحی و شهردار وین بوده است. هیتلر در طول سالهای اقامت در وین به عضویت یک گروه فعال ضد یهود درآمد. در آن زمان، وینی ها اغلب به مردان کلاهدار نگاه می کردند. علاوه بر این، مخالفت با یهودیان ریشه عمیقی در فرهنگ کاتولیک های اتریشی داشت. وین دارای یک جامعه یهودی بزرگ بود، از جمله بسیاری از یهودیان ارتدوکس اروپای شرقی. سرانجام هیتلر معتقد بود که یهودیان دشمنان طبیعی و اجتناب ناپذیر آریایی ها هستند و آنها نیز عامل اصلی مشکلات اقتصادی آلمان هستند. در سال 1913، هیتلر به مونیخ نقل مکان کرد تا از خدمت سربازی در ارتش اتریش-مجارستان اجتناب کند. اکثر همکاران آلمانی او نیز این مشکل را داشتند. او بعداً توسط ارتش اتریش بازداشت شد و تحت معاینه فیزیکی قرار گرفت و برای خدمت اعلام شد، او اجازه یافت به مونیخ بازگردد، اما هنگامی که امپراتوری آلمان جنگ جهانی اول را در اوت 1914 آغاز کرد، او داوطلبانه به ارتش باواریا رفت. او یک سرباز وظیفه بود که به عنوان پیام رسان در فرانسه و بلژیک زیر آتش دشمن خدمت می کرد. اگرچه خدمات هیتلر ستودنی بود، اما او هرگز بالاتر از سرجوخه قرار نگرفت زیرا تابعیت آلمانی خود را از دست داد. او دو بار صلیب آهنین درجه دوم در دسامبر 1915 و صلیب آهنین درجه یک (به ندرت به سرجوخه اعطا می شود) در آگوست 1918 به دلیل شجاعت در عمل اعطا شد. در طول جنگ، هیتلر یک میهن پرست آلمانی شد، اگرچه تا سال 1932 تابعیت آلمانی نداشت. زمانی که مردم به شکست ناپذیری ارتش آلمان اعتقاد داشتند، آلمان در نوامبر 1918 تسلیم شد. هیتلر از تسلیم آلمان شوکه شد.

راه رسیدن هیتلر به قدرت در انتخابات 1932، حزب نازی 30 درصد آرا را به دست آورد و نشان داد که به مهمترین نیروی کشور تبدیل شده است. در حالی که نیروهای مترقی و چپ نسبت به خطر به قدرت رسیدن هیتلر هشدار می دادند. در سال 1933، یک بحران سیاسی عمیق آلمان را فرا گرفت. دولت دست راستی کشور تصمیم گرفت از هیتلر برای پایان دادن به بن بست سیاسی و مهار قدرت رو به رشد نیروهای چپ استفاده کند.هیتلر در آن سال در راس یک دولت ائتلافی صدراعظم آلمان شد.

هیتلر با یک سری عملیات خشونت آمیز شروع به سرکوب مقاومت نیروهای مخالف، سرکوب مخالفان و تحکیم قدرت خود کرد. در طول 12 سال حکومت خود، رژیم نازی در داخل به شدت سرکوب شد و اقدامات تهاجمی در سیاست خارجی انجام داد. حزب نازی به منظور سرکوب مخالفان سیاسی و ایدئولوژیک، یک واحد اعتصابی ویژه به نام SA در کشتار یهودیان ترتیب داد. این گروهک ها در گسترش رعب و وحشت در سرتاسر آلمان و سرزمین های اشغالی فعال بودند و کمک های قابل توجهی به پیشواها می کردند.

حمله آلمان به روسیه در ابتدا سریع بود و پیروزی های قابل توجهی برای نازی ها به ارمغان آورد، اما با شروع هوای سرد به عقب برگشت. سازمان هواشناسی آلمان زمستان گرمی را پیش بینی کرده بود، اما در عمل این اتفاق نیفتاد، زمستان پیش رو بسیار سخت و گرم بود. شهر استالینگراد انرژی سربازان آلمانی را جذب کرد.استالین که از ژاپن آسوده شده بود، نیروهای شرقی اتحاد جماهیر شوروی را به جبهه غرب بیرون کشید. حمله به ایران نیز برای روسها آذوقه، سوخت، مهمات و اسلحه غربی و همچنین انبارهای آرد، گندم و سوخت ایرانیان به ارمغان آورد، فرماندهان و ستوانهای آلمانی تسلیم شدند و روسها به سمت آلمان پیشروی کردند. در غرب، نیروهای آمریکایی و بریتانیایی و چند سرباز فرانسوی در سواحل نرماندی در روزی به نام D-Day فرود آمدند. هیتلر دستور سیاست جنگ زمین سوخته را صادر کرد که البته اجرا نشد.

تصویر عمومی که هیتلر ارائه کرد، تصویر مردی تنها و بدون زندگی شخصی بود که کاملاً خود را وقف ملت و مأموریت های سیاسی کرده بود. او در سال 1929 با اوا براون آشنا شد و در 29 آوریل 1945 با او ازدواج کرد. روز قبل هر دو خودکشی کردند. در سپتامبر 1931، دختر خواهر ناتنی هیتلر، گلی رابول، با اسلحه عمویش در آپارتمان هیتلر در مونیخ خودکشی کرد. این اتفاقات منجر به شایعاتی در بین مردم در آن زمان شد مبنی بر اینکه آدولف رابطه عاشقانه ای با گالی دارد و مرگ او باعث اندوه عمیق و ماندگار هیتلر شده است. پائولا هیتلر، آخرین بازمانده خانواده آدولف هیتلر، در ژوئن 1960 درگذشت. پائولا کوچکترین خواهر هیتلر بود.

هیتلر در دهه 1930 رژیم غذایی عمدتاً گیاهخواری را در پیش گرفت و پس از سال 1942 خوردن گوشت و ماهی را متوقف کرد. او به مهمانانش تصاویری از حیوانات ذبح شده را نشان می داد تا به آنها هشدار دهد که گوشت نخورند. بورمن در نزدیکی Berghof گلخانه ای ساخت تا میوه و سبزیجات تازه همیشه در دسترس هیتلر باشد.

معاصران هیتلر خودکشی او را خنثی کردن طلسم می دانستند. در زمان مرگ هیتلر، حمایت عمومی از هیتلر کم بود و تعداد کمی از آلمانی ها برای مرگ او سوگوار بودند. به گفته کرشاو، بیشتر شهروندان و پرسنل نظامی آنقدر مشغول تطبیق با سقوط کشور یا فرار از میدان جنگ بودند که توجهی به این موضوع نداشتند. به گفته مورخ جان تولند، ناسیونال سوسیالیسم مانند یک حباب بدون رهبر ترکید.