گریه های دروغین به اشک تمساح تعبیر شد. مخصوصاً اشک و اشکی که نه از روی دلسوزی، بلکه با ریا و دلجویی باشد تا نیت را محقق کند و نیت گریه کننده را برآورده کند.
تمساح اشک می ریزد
زمانی اعتقاد بر این بود که غذای کروکودیل ها اشک می آورد. به این ترتیب وقتی گرسنه است به ساحل می رود و ساعت ها مانند جسد بی جان روی شکم دراز می کشد. در این هنگام اشک چسبناک و سمی از چشمانش جاری می شود که حیوانات و حشرات هوا با حرص روی آن می نشینند تا بخورند.
واضح است که اشک تمساح آنها را مسموم می کند. فرض کنید صدای نیمه جان را می شنوند و سعی می کنند فرار کنند، چون اشک تمساح چسبناک است، نمی توانند از آن تله بزرگ فرار کنند.
خلاصه هر بار که مقدار کافی از تله حیوان یا حشره به تله تمساح می افتد، تمساحی که پوزه را بلعیده در حمله آنها را می بلعد و دوباره برای شکار طعمه های دیگر اشک می ریزد.
