وی گفت: یافته ها نشان می دهد که بی خوابی می تواند خطر ابتلا به دیابت نوع 2 را در افراد افزایش دهد و سبک زندگی یا داروهای تقویت کننده خواب را می توان بهبود بخشید. در پیشگیری یا درمان این بیماری موثر باشد.
محققان به رهبری دانشگاه بریستول به بررسی این موضوع پرداختند که چگونه پنج معیار مهم خواب، مانند بی خوابی، مدت زمان خواب، خواب آلودگی در طول روز، چرت و کرنوتیپ، یا نوع شخصیت زمانی، با میانگین سطح قند خون اندازه گیری شده توسط HbA1c اندازه گیری می شوند. بودن، تأثیر گذاشتن.
در نتیجه این مطالعات، نشان داده شده است که سطح قند خون افرادی که اغلب مشکلات خواب داشته اند، بالاتر از افرادی است که هرگز، به ندرت یا فقط گاهی اوقات این مشکلات را نداشته اند.
این مطالعه همچنین نشان می دهد که سبک زندگی یا مداخلات برای درمان بی خوابی می تواند به پیشگیری یا درمان دیابت کمک کند.
در حال حاضر درمان هایی برای بی خوابی وجود دارد. به عنوان مثال درمان شناختی- رفتاری (CBT) و درمان کوتاه مدت با قرص های خواب آور که در صورت جواب ندادن این روش ها، درمان با هورمونی به نام ملاتونین توصیه می شود.
ما از مطالعات قبلی می دانیم که بی خوابی با افزایش خطر ابتلا به دیابت نوع 2 در انسان مرتبط است، با این حال، باید توجه داشت که دیابت نوع 2 یک بیماری پیچیده است که عوامل خطر متعددی را در بر می گیرد.
یک رژیم غذایی سالم و متعادل، ورزش و خواب کافی، همه اجزای کلیدی سلامتی برای همه افراد، از جمله افرادی که در معرض خطر ابتلا به دیابت نوع 2 هستند یا کسانی که دیابت دارند، هستند.