بیوگرافی مرتضی برجسته خواننده معروف + عکس

بیوگرافی مرتضی برجسته خواننده معروف

نام اصلی: مرتضی برجسته اشراقی

نام مستعار : مرتضی

تولد: ۸ شهریور۱۳۳۰ (۶۸ سال) تهران، ایران

ملیت: ایران ایرانی

سبک‌: موسیقی پاپ

زمینهٔ فعالیت: آهنگساز، ترانه‌سرا، خواننده

ناشرین: کلتکس رکوردز شرکت ترانه

تحصیلات: فوق دیپلم معماری

مرتضی برجسته ، در سال ۱۳۳۰ خورشیدی در شهر تهران به دنیا آمد. تحصیلات ابتدایی و متوسطه خویش را در زادگاهش به انجام رساند و سپس تحصیلات دانشگاهی خود را در رشته معماری ادامه داد و به پایان رسانید.

مرتضی برجسته که از دوران نوجوانی به طراحی علاقه‌مند بود، از سنین جوانی به فعالیت در زمینه طراحی و گرافیک مشغول شد و تا زمانی که در ایران بود (بخصوص در سالهای قبل از انقلاب اسلامی) در چند شرکت تبلیغاتی به انجام کارهای طراحی و تبلیغاتی پرداخت.

مرتضی کار خوانندگی را نخست از کاخ سازمان جوانان شروع کرد و بعد به صورت حرفه‌ای، از زمانی که در ارتش بود، به فعالیت خویش ادامه داد.

مرتضی برجسته اولین بار به سال ۱۳۴۸ خورشیدی، در تلویزیون، و در برنامه معروف میخک نقره‌ای که با همّت و ابتکار فریدون فرخزاد از تلویزیون ملی ایران پخش می‌شد، در فستیوال آوازی که برگزار شده بود مقام اول را به دست آورد و از آنجا بود که کار خوانندگی را به صورت حرفه‌ای آغاز نمود.

اولین ترانه‌ای که خواند برای یک فیلم بود که در ۱۶ سالگی اجرا کرد، گرچه آن فیلم هیچ وقت پخش نشد؛ ولی اولین ترانه که از وی در تلویزیون به‌طور رسمی پخش شد، در همان برنامه میخک نقره‌ای به نام «عشق زود گذر» یا «گل نیلوفر پشت پنجره» بود که آهنگش را مرحوم پرویز مقصدی ساخته و شعرش را مسعود هوشمند سروده بودند.

مرتضی برجسته در دهه پنجاه خورشیدی و با اجرای ترانه‌های متعددی در فیلم‌های ایرانی ساخته شده در این دهه و همچنین با اجرای چندین ترانه که به ترانه‌هایی محبوب در میان جوانان آن دوران تبدیل شدند به شهرت رسید.

خوانندگی مرتضی برجسته در فیلم فارسی

مرتضی برجسته از سن نوجوانی و درحالیکه تنها ۱۶ ساله بود، به خواندن ترانه در متن فیلم فارسی‌های مد روز که در آن روزگار ساخته می‌شدند، روی آورد. خود وی دربارهٔ وقایعی که پای او را به عنوان خواننده به فیلم‌های فارسی گشود، می‌گوید:

با شخصی به نام آقای حسین واثقی که خدا بیامزتشون، برخورد کردم. حدود ۱۶ سالم بود که عشق زیادی به این کار داشتم و همراه ایشون به استودیویی که داشت رفتیم. ایشان برای فیلمی آهنگ ضبط می‌کرد، آن موقع شرایط ضبط اینقدر پیشرفته نبود که آهنگ را ضبط کنند و خواننده بخواند.

خواننده و ارکستر باید با هم اجرا می‌کردند. چند تا خواننده آمدند و آقای کارگردان صداشان را امتحان کرد و خوشش نیامد. روز بعد هم همین‌طور.

من که با آقای واثقی به آنجا می‌رفتم ترانه را یاد گرفته بودم. کارگردان از این بابت عصبی شده بود چرا که خواننده‌ای برای فیلمش پیدا نمی‌کرد، از استودیو بیرون رفت. من به آقای واثقی گفتم اجازه بدهید من یک بار این آهنگ را بخوانم، ایشان به من اجازه دادند که بخوانم.

وقتی واثقی خواندن من را دید به کارگردان زنگ زد و گفت که به استودیو بیاید. کارگردان آمده و از صدای من خوشش آمد. این اولین قدمی بود که من در این زمینه برداشتم و از آن به بعد حدود ۵۰ ترانه در متن فیلم‌های فارسی اجرا کردم.

فیلمی بود به اسم قزاق که متأسفانه در آن زمان توقیف شد و توفیق پخش و نمایش پیدا نکرد؛ ولی همان باعث راهگشایی من برای خواندن در فیلم‌های فارسی شد.

خروج از ایران مرتضی برجسته

مرتضی برجسته در سال ۱۹۸۱ میلادی (۱۳۶۰ خورشیدی) از ایران خارج شد و به آمریکا رفت و با این که قصد ماندن در این کشور را نداشت امّا شرایطی پیش آمد که وی را در آمریکا ماندگار کرد.

بدین ترتیب که وقتی که او، گذرنامه‌اش را برای تمدید به سفارت ایران فرستاد، مسئولان سفارت آن را به وی پس ندادند و وی به همین دلیل مجبور شد که مقیم آمریکا شود.

فعالیت در زمینه موسیقی فولکلوریک ایران

از زمانی که مرتضی ناگزیر از اقامت اجباری در لوس آنجلس گردید، وظیفه خود دانست که در زمینه موسیقی فولکلوریک ایران به فعالیت بپردازد.

به خصوص که در آن زمان، به موسیقی فولکلوریک چندان توجهی نمی‌شد، و این موسیقی در حال از بین رفتن بود.

مرتضی در حدی که در توانش بود، برای زنده کردن این نوع موسیقی کوشید و خوشبختانه در این زمینه به موفقیت‌های چشم‌گیری دست یافت. آلبوم اول وی در زمینه موسیقی فولکلوریک ایرانی، آلبوم «دایه دایه» بود و بعد آلبوم «انار انار» که مورد استقبال و توجه بسیار قرار گرفت.

مرتضی آلبوم اول خود (دایه دایه) را با همراهی ناصر چشم‌آذر و در شرایط خیلی دشواری به بازار ارائه کرد، چراکه تازه از ایران آمده بود و از نظر مالی در شرایط خیلی بدی قرار داشت و یاری ناصر چشم آذر در چنان شرایطی کمک بزرگی برای او بود. این آلبوم بعد از راهی شدن به بازار، فوق‌العاده مورد استقبال قرار گرفت و همین موفقیت باعث شد که مرتضی آلبوم دوم را با انرژی بیشتری به بازار روانه کند.

آهنگ‌های آلبوم دوم، و بخصوص خود آهنگ «انار انار»، که در اصل آهنگی بلوچی است که البته افغان‌ها هم نسبت به این آهنگ احساس مالکیت دارند، خیلی فراگیر شد و مورد استقبال قرار گرفت. طوری‌که بعدها بسیاری از ایرانیان مرتضی را با همین آهنگ به خاطر آوردند.

بعدها خوشبختانه تعدادی دیگر از خوانندگان ایرانی نیز به این مسئله توجه کردند و آن‌ها هم تعدادی از آهنگ‌های محلی و فولکلوریک ایرانی را بازسازی نمودند.

فعالیت در عرصه آهنگسازی و ترانه سرایی

مرتضی برجسته به غیر از طراحی پشت جلد آلبوم‌ها، کم‌کم کار آهنگ‌سازی را هم برای ترانه‌های خودش و هنرمندان دیگر آغاز کرد.

مرتضی همچنین در سالهای اخیر، به ترانه سرایی نیز روی آورد. این فعالیت‌ها وی را با بسیاری از هنرمندان ایرانی خارج از کشور، در ارتباط قرار داد، بخصوص که برخی از این هنرمندان برای کارهای گرافیکی شان به وی مراجعه می‌کردند و افزون بر این، وی نسبت به تأسیس یک استودیوی صدا برداری نیز اقدام نمود، که خود او و خوانندگان دیگر در آنجا آهنگ هایشان را ضبط می‌کردند.

در آلبوم‌های جدید مرتضی، آهنگ‌ها و شعرهای تعداد زیادی از ترانه‌ها، کار خود اوست.

تأسیس فرهنگسرای خانه فرهنگ ایران

مرتضی برجسته در حدود سال ۱۳۸۳ خورشیدی، استودیوی بزرگی خرید که در آمریکا معروف بود. هدف وی از این اقدام، به گردهم جمع کردن جامعه ایرانی و ایرانیانی که متجاوز از سی سال در خارج از کشور مقیم هستند بود و بدین ترتیب سعی داشت که هم از طریق هنر و هم از طریق شغل‌هایی دیگر، زمینه‌ای برای فعالیت ایرانیان آمریکا به وجود بیاورد.

قبل از این فعالیت وی راجع به خانه ایران بارها صحبت کرده بود ولی قصد او برای بنیان‌گذاری خانه ایران هیچ وقت به ثمر نرسید. به همین سبب وی نسبت به تأسیس فرهنگسرا اقدام نمود و اسم این فرهنگسرا را خانه فرهنگ ایران گذاشت.

در این فرهنگسرا سعی بر آن است تا تمرکز بیشتری بر فعالیت‌های فرهنگی باشد و از مسائل سیاسی و مذهبی حتی‌المقدور پرهیز شود.

به همین دلیل این فرهنگسرا فقط به مسائل هنری و مسائلی که مربوط به اجتماع است می‌پردازد و سعی مرتضی در اینجا بر آن است که یک سری کارهای سالم و برگزیده، که از نظر هنری ارزش داشته باشد، انجام دهد.

به عنوان مثال فعالیت‌هایی چون: کارهای نمایشی، موزیک، سخنرانی، کلاس‌های موسیقی و … در این فرهنگسرا مد نظر قرار دارد و تلاش مرتضی در تأسیس «خانه فرهنگ ایران» در لوس آنجلس انعکاس فعالیت‌های فرهنگی خارج از کشور در این فرهنگسراست.

مرتضی همچنین تصمیم دارد در آینده و به محض فراغت از مشغلات عدیده فعلیش، داستان شکل‌گیری تک‌تک آهنگ‌هایش را بنویسد.

بیشتر بخوانید:

بیوگرافی سامان خواننده و ماجرای دستگیری در شمال + عکس

بیوگرافی هاتف خواننده و آهنگساز معروف + عکس

بیوگرافی فرامرز آصف خواننده و آهنگساز قدیمی + عکس