بهرام امیراحمدیان روز دوشنبه در مصاحبه با خبرنگار سیاسی ایرنا ، درباره اختلاف طالبان قدیم و جدید اظهار داشت: در افغانستان ناامنی مداوم وجود دارد و برخی از مردم می روند و برخی نیز می روند و می روند. مردم در افغانستان خسته و بی تفاوت هستند ، آنها می گویند که برای تأمین امنیت به دولت مرکزی مالیات می دهند ، اما امنیت وجود ندارد ، سپس بازیگر جدیدی مانند طالبان روی صحنه می آید و می گوید به ما مالیات بدهید تا امنیت شما را تأمین کنیم ، اما عدم اطمینان ایجاد می کند.
وی گفت: “طالبان با زور و سرنیزه از خاک اشغالی خود دفاع می کنند و هیچ کس نمی تواند صحبت کند.” مردم پراکنده و خسته اند. هیچ انقلابی در جامعه نمی تواند اتفاق بیفتد مگر اینکه کودتایی رخ دهد. در افغانستان یک جنگ مداوم و صلح موقت وجود دارد و این مشکل دائمی در تاریخ افغانستان در حال بازگشت به بافت سنتی است.
امیراحمدیان خاطرنشان کرد: من مقاله ای از آندره روآ را در سال 1981 در کایهن خواندم. در آن زمان وی گفت که افغانستان هرگز صلح نخواهد یافت. زیرا هر روستا و هر خانواده ای برای خود پادشاهی دارند. آنها تا زمانی که جامعه منسجمی ایجاد نکنند ، نمی توانند به سمت یک جامعه دموکراتیک حرکت کنند.
وی افزود: کشورهایی که موفق به تشکیل یک کشور ملی شدند موفق بودند و کشورهایی که شکست خوردند به این دلیل بود که هر یک از اجزای آن ادعایی دارد و هیچ یک ادعاهای آنها را برآورده نمی کند. این در بسیاری از مناطق خاورمیانه صادق است و با حذف قدرت و قدرت ، نیروهای خاموش بیدار می شوند.
امیراحمدیان درباره موضوعات مطرح شده درباره سقوط کابل گفت: “چنین چیزی بعید است ، زیرا جنگ داخلی پیچیدگی های خود را دارد.” اکنون کابل پنج میلیون نفر جمعیت دارد و همین افراد با طالبان روبرو هستند. زیرا آنها می دانند که اگر این شهر را از دست بدهند و کوچ کنند ، دیگر جایی برای رفتن ندارند. مناطق دیگر ناامن هستند و نمی خواهند به راحتی امکانات و دارایی خود را ترک کنند.
این کارشناس روابط بین الملل در پاسخ به سوالی درباره دلایل ضعف دولت مرکزی افغانستان گفت: این دولت بد کار نمی کند اما تبلیغات کشور دیگر زیاد است. افغانستان 300000 نیروی مسلح دارد که بسیاری از آنها در اطراف ستادها و وزارتخانه ها مستقر هستند. آنها اجازه نمی دهند و طالبان موفق نخواهند شد. طالبان به هرات آمده اند ، اما مزارشریف بسیار قدرتمند است. همه این مناطق دارای زیرساخت های قوی هستند.
وی گفت: “بعید است طالبان در قالب یک چریک شهر را فتح کنند.” طالبان روستاها را تصرف می کنند و مردم پس از تصرف این مناطق فرار می کنند. زیرا آنها نمی خواهند تحت سلطه طالبان قرار بگیرند. آنها می گویند وقتی نمی توانیم مقاومت کنیم بهتر است برویم صحنه را خالی کنیم. بنابراین ، آنها حکومت طالبان را قبول ندارند.
امیراحمدیان در پاسخ به این سوال که چرا دولت مرکزی به پیام های طالبان به کشورهای جهان برای صلح و مذاکره پاسخ نمی دهد؟ وی گفت: “دولت مرکزی می گوید همه اینها تبلیغات است.” واقعیت این است که هر طرف در شبکه های اجتماعی قویتر است ، طرف مقابل قویتر است و اکنون همه تمرکز خود را بر طالبان گذاشته اند.
این کارشناس سیاسی در مورد پیامدهای به قدرت رسیدن طالبان ، این گروه را به “سیل” تشبیه کرد و گفت: کشورهای غربی با افغانستان توافق نامه همکاری استراتژیک دارند و به آن کمک می کنند.