خود هادی اسلامی اصرار داشت که این تصویر ضبط شود ، او احتمالاً فکر می کرد که یادگاری از زمان عکس های نامزدی باشد و شاید فکر نمی کرد که این یکی از علائم عشق او به خانواده اش برای سالها باشد. بعد.
به گزارش ایسنا ، امروز هفتم مرداد بیست و هشتمین سالی است که هادی اسلامی با مرگ ناگهانی خود محافل هنری و دوستانش را شوکه کرد. بازیگری چیره دست که در دهه 60 اولین جوان سینما بود و هنوز فرصتهای زیادی برای درخشش داشت ، دست سرنوشت مرگ زودرس و دیرهنگام را برای او رقم زد.
درباره مهارت بازیگری وی در صحنه و جلوی دوربین سینما بسیار گفته شده است. بنابراین ، در این مقاله به جنبه دیگری از شخصیت این هنرمند می پردازیم؛ هادی اسلامی به اندازه یک مرد خانوادگی یک بازیگر قدرتمند و کارگردانی دقیق بود.
فضای کار هنری سنگین و بیرحمانه است. نه زمان و نه مکان در هنر شناخته شده نیست. اثر هنری جمعه ، شنبه ، روز ، شب ندارد. طبیعتاً در این بین ، گاهی هنرمند فرصت کمتری برای حضور م presenceثر در خانواده خود دارد. با این وجود ، هنرمندانی هستند که از هر فرصتی برای بودن در کنار خانواده خود قدردانی می کنند و هادی اسلامی یکی از آنها بود.
او که در حافظه عمومی زنده است و در فیلم “خواستگاری” بازی می کند ، عکس خود را که هنگام ضبط همان فیلم به ندرت دیده می شد ، ترک کرد.
اسلامی که در این فیلم نقشی مسن تر از سن واقعی خود داشت ، از پشت صحنه عکاس بهروز صادقی در حالی که آرایش کرده بود ، خواست تا از او در حالی که پسر کوچکش آرش را در آغوش گرفته است ، عکس بگیرد.
آرش اسلامی یکی از کودکانی است که در “سرب” مسعود کیمیایی بازی کرد. همان فیلمی که اسلامی از بازی در آن راضی بود و آن را بهترین بازی دوران حرفه ای خود می داند.
هادی اسلامی در یکی از گفتگوهای خود از زمانی صحبت می کند که پسرش و پسرانش مسعود کیمیایی و محمود کلاری از پدرانشان پول می گرفتند تا به سینما بروند. آنها دقیقاً همان کاری را کردند که پدرانشان قبلاً انجام داده بودند.
زندیاد یدولا صمدی کارگردان “اتوبوس” که در آن هادی اسلامی جایزه اول بازیگری جشنواره فیلم فجر را بدست آورد ، در کتاب خاطرات خود نوشت که وی و اسلامی در آخرین روز فیلمبرداری یکدیگر را بغل کرده اند. اسلام: «بیا عزیزم! “خیلی خوب بود” و اسلامی پاسخ داد: “روز خیلی خوبی بود.” فقط دومی نگران همسر و فرزندانم بود.
طبق داستان زنده یاد صمدی ، هادی اسلامی در پایان چهارمین جشنواره فیلم فجر همچنان نگران همسر و فرزندان خود بود ، در حالی که سیمور بلورین برای بازی در فیلم “اتوبوس” جایزه بهترین بازیگر مرد را دریافت کرد. روزی که خبری در شبکه های اجتماعی و رسانه های زیادی نبود ، این بازیگر می خواست زود به خانه بیاید و جایزه خود را به خانواده اش نشان دهد. او چنین بازیگری بود.
پس از مرگ هادی اسلامی ، مطابق معمول در رسانه ها ، دوستانش در یادداشت هایی به او گفتند که برخی از آنها را در این گزارش بررسی خواهیم کرد:
دیوید رشیدی:
ما آمدیم تا رهبر اسلامی سینما و تئاتر را جشن بگیریم و همه کسانی که در منطقه هنر را امتحان کردند ماندند و رفتند. تجلیل از راهنما ، جشن همه افکار متعالی است که در عشق آشکار می شوند و به ابدیت ، یعنی ارزش بودن ، پیوسته اند.
ما بار دیگر آمده ایم که ایمان بیاوریم و بگوییم هادی جان ، تو برای ما و مردم زنده هستی.
مهین دیهیم (استاد هادی اسلامی):
هادی پسر کوچکی بود که از رادیو آمد و خودش را به من معرفی کرد. این بسیار خوب کار کرده است ، امیدوارم بهترین مکان ها – آسمان – جای خود باشد. امیدوارم بیشتر فکر کنیم
محمدرضا اصلانی:
زندگی یک رهبر اسلامی نیز “عالی” بود. در سریال “سمک عیار” صحنه آیینی داشتیم که در آن عیار به نان ، نمک ، آب و نور قسم خورده و خودش را تصفیه می کند. هادی مسئول انجام این تصفیه بود ، اما دست او می لرزید و در هنگام اجرا بسیار هیجان زده بود. به هر عنصر و افسانه دراماتیک حساس بود و قلب او لرزید ، و این لرزش بود که بعدا چنین رسانایی را شکست.
کار هنری هادی اسلامی در یک نگاه
هادی اسلامی زاده در نوامبر 1318 در نوجوانی متولد شد و همزمان در دبیرستان دارالفنون تحصیل می کرد. او به مدرسه تئاتر رفت و برای اولین بار با نمایش روسری قرمز حضور خود را روی صحنه آزمایش کرد.
او جوانی مشتاق بود و با تعدادی از هم سن و سالان خود گروهی را به نام گروه تئاتر جاوید تشکیل داد. گروهی که در هنر ایران چهره هایی چون سیروس جورجیا ، تانیا جوهری ، خسرو شکیبایی و ابوالفضل پورعرب حضور داشتند.
با این گروه بود که نمایش “زیر گذر لوطی صالح” ارائه شد. نمایشی که به خودی خود اثری درخشان است و گروه جوان و توانمند خود را به عنوان استعدادهای تازه در هنر ایران معرفی می کند. برای هنرمندان تئاتر با موهای سفید ، نام هادی اسلامی همیشه یادآور این نمایش است.
“زیر گذرگاه لوتی صالح” آغاز شکل گیری دومین گروه هنر ملی یا شاخه دوم گروه هنر ملی با حمایت عباس جوانمرد است.
هادی اسلامی در تئاتر به کار خود ادامه داد و در نمایش هایی چون “شاهزاده ادیپ” و “آنتیگون” به کارگردانی جمشید ملک پور ، “پرومتئوس در زنجیر” و “بیایید شکوفا شویم” بازی کرد.
وی خود نمایش “ارباب شب” را در سالن اصلی تئاتر شهر به صحنه برد و قصد داشت بار دیگر نمایش “زیر گذر لوطی صالح” را بازی کند اما مجوز اجرای این نمایش تنها پس از مرگ وی با مشکل روبرو شد ، گروهی از دوستانش ، با همراهی پسرش آرش ، این نمایش به مدت دو ماه در تئاتر شهر و تماشاخانه سنگلایی روی صحنه رفت.
برای علاقه مندان به سینما ، بازی وی در فیلم هایی مانند مسعود کیمیایی سرب و اتوبوس یدولا صمدی به یاد ماندنی است. “دست شیطان” ، “رمز و راز” و “مرگ سفید” ساخته حسین زندباف ، “ساده” ، “خواستگاری” و “شتابزده” به کارگردانی مهدی فهیم زاده محمدی ، “شاخه های بید” ، کارگردانی امرولا احمدجو و “جهیزیه” برای رباب »ساخته سیامک شایقی از دیگر آثاری است که وی در آنها بازی کرده است.
این بازیگر که به خاطر چهره با شکوه و نگاه نجیبش از نسل های گذشته به یادگار مانده است ، در حالی که هنوز کارهای ناتمام و ایده های ناتمام زیادی وجود داشت ، دوستان خود را در روز هفتم مرداد 1372 شوکه کرد. پیکر وی در مقبره ابن بابویه ، جایی که جهان پهلوان تاهتی آرام می گیرد ، دفن می شود.
انتهای پیام