امیرحسین گارکانی وی روز پنجشنبه در گفت و گو با ایرنا ، در پاسخ به سوالی درباره وضعیت زنان و کودکان در بازسازی پس از سانحه ، گفت: «اصولاً اقدامات پس از سانحه را نمی توان به طور دسته بندی شده به چند مرحله تقسیم کرد. اقدامات مرحله بهبودی اولیه (شناسایی نیازها) در ابعاد مختلف همزمان با اقدامات مرحله واکنش به بلایا آغاز و ادامه می یابد و با بهبودی طولانی مدت (بازسازی و توان بخشی) همراه است.
وی افزود: بنابراین این مراحل هم از نظر زمان و هم از نظر عمل بهم پیوسته اند و همپوشانی زیادی دارند. همچنین ، اگر بازسازی را به عنوان اقدامات نظارتی مربوط به بدنه “مقیاس خرد” پس از سانحه در نظر بگیریم و توانبخشی را به عنوان ترمیم خدمات اساسی و امکانات برای عملکرد جامعه آسیب دیده از ضربه “بعد غیر فیزیکی” تعریف کنیم (اجتماعی سردرگمی) و عدم تعاملات اجتماعی) تقسیم فعالیتهای مرتبط و روابط متقابل آنها بحث برانگیز است.
وی ادامه داد: تجربه حوادث گذشته نشان می دهد که مشکلات و مسائل افراد آسیب دیده محدود به بعد جسمی نیست و ابعاد غیر فیزیکی آن چنان بر افراد تأثیر می گذارد که بازگشت آنها به شرایط عادی زندگی را دشوار یا غیرممکن می کند. . “بنابراین لازم است همزمان با بازسازی پس از حادثه مقابله با توان بخشی انجام شود ، زیرا غفلت از آن همچنین چالش های زیادی را برای بازسازی ایجاد می کند.
مدیر انستیتوی تحقیقات بلایای طبیعی و رئیس یونسکو برای مدیریت حوادث ، از جمله عواقب حوادثی که باید در بازسازی و توانبخشی مورد توجه قرار گیرد ، پیامدهای روانی – اجتماعی را توصیف کرد و گفت: “در همین حال ، برخی گروه ها بیشتر تحت تأثیر قرار می گیرند تصادفات از دیگران “
گارکانی گفت: “تجربه سختی و خشونت بیشتر علیه زنان و کودکان نمونه بارز آن است.” توانبخشی روانی – اجتماعی یکی از ابعاد توانبخشی است که برای توانمند سازی و ارتقا the مقاومت جامعه آسیب دیده و از سرگیری زندگی باید مورد توجه قرار گیرد.
وی افزود: بعد از تصادفات ، همه افراد جامعه تحت تأثیر آن قرار می گیرند ، اما برخی از گروه ها به دلایل مختلف از جمله فرهنگ ، توانایی های جسمی و روحی و غیره از جمله زنان و کودکان از اثرات تصادفات رنج می برند. . .
وی ادامه داد: عینی ترین مثالی که در این زمینه می توان استفاده کرد استفاده از توالت و سرویس بهداشتی است. وقتی خانواده ها به خانه های موقت می روند مانند پناهگاه ها ، مردم مجبور به استفاده از توالت و حمام عمومی می شوند. این اغلب از نظر بهداشت و فرهنگ از نظر زنان یک چالش است.
رئیس موسسه تحقیقات بلایای طبیعی همچنین گفت: بسیاری از زنان به همین دلیل با مشکلات و بیماری های مختلفی روبرو هستند. از طرف دیگر ، به دلیل شرایط فرهنگی در جامعه ، زنان نیز پس از تصادفات با مشکلات زیادی روبرو می شوند ، بنابراین به دلیل فضای کم مسکن موقت و نیاز به بیرون رفتن ، همیشه با مشکلات و چالش های مختلفی روبرو می شوند.
گارکانی گفت: “علاوه بر این مشکلات ، زنانی که در نتیجه یک تصادف سرپرست خود را از دست می دهند نیز از یکسری مشکلات رنج می برند که مورد توجه قرار نمی گیرند.” مسئله مهم دیگر مسئله خشونت علیه زنان است که شاید کمتر در مورد آن صحبت شود ، اما بسیاری از زنان در شرایط سخت پس از تصادفات مورد آزار و اذیت قرار می گیرند.
وی افزود: شرایط پس از سانحه چنان پر از چالش است که مسئله کودکان در حال تبدیل شدن به یک موضوع فراموش شده است. کودکانی که ممکن است سرگرمی های معمول خود مانند تماشای تلویزیون را از دست داده باشند ، کودکانی که ممکن است حداقل برای مدتی از تحصیل محروم شوند ، مانند گذشته ، کودکانی که ترس را تجربه کرده اند و ممکن است به اختلالات روانی مختلف مانند اختلال اضطراب حاد و مزمن مبتلا شوند ، ترس از افسردگی و بی نظمی.
وی ادامه داد: “کودکانی که به دلیل شرایط نامساعد پس از سانحه می توانند انواع خشونت ها و پرخاشگری ها را تجربه کنند ، گاهی فراموش می شوند. در حالی که آینده و زندگی این قشر از جامعه ممکن است تحت تأثیر پیامدهای حوادث به طور کلی تغییر کند.
وی گفت: در نتیجه ، یكی از مهمترین موارد در توانبخشی پس از حادثه ، كمك و خدمات بدون تبعیض به زنان و توجه ویژه به كودكان است. در حقیقت ، مسئله انصاف ، سن و جنسیت شرایط بازتوانی است.
گارکانی گفت: “اگرچه این امر برای برخی غیرضروری و آرمان گرایانه به نظر می رسد ، اما واقعیت این است که توجه به زنان و کودکان و اطمینان از دریافت خدمات و پشتیبانی متناسب با ظرفیت آنها نیاز به توان بخشی است ، همانطور که تجربه گذشته نشان داده است.” به این دلیل که زنان و کودکان اگرچه آسیب پذیرتر هستند اما فرصت کمتری دارند.
وی گفت: “تجربه ما از بازسازی پس از سانحه نشان می دهد كه زنان و كودكان كاملاً فراموش شده اند یا كمتر متفكر هستند. برای جلوگیری از تبعیض علیه زنان و كودكان ، شناخت ویژگیهای فرهنگی اجتماعی جامعه آسیب دیده است. برنامه ها و اقدامات پس از حادثه ضروری است.
مدیر انستیتو بلایای طبیعی و رئیس یونسکو برای مدیریت حوادث تأکید کردند که باید بدانیم چه کسانی تحت تأثیر حوادث و شرایط اضطراری قرار گرفته اند؟ افراد مبتلا به چه چیزهایی نیاز دارند؟ آنها برای خودشان چه کاری می توانند انجام دهند؟ و هنگامی که به این سالات پاسخ دادیم ، می توانیم خدمات بهتری به آنها ارائه دهیم.
گارکانی گفت: ارائه خدمات بهداشتی منظم و همچنین خدمات مشاوره ای از جمله مواردی است که باید با مشارکت کارشناسان مربوطه برای زنان و کودکان برنامه ریزی و اجرا شود.
به گزارش ایرنا ، ایران 6 درصد از قربانیان بلایای طبیعی جهان را تشکیل می دهد ، فقط یک درصد از جمعیت جهان و مطالعات جهانی می گوید خطر خسارت اقتصادی ناشی از بلایای ایران به طور متوسط 5 میلیارد دلار در سال است. و به دلیل احتمال 53 خطر یکی از 10 کشور آسیب پذیر جهان و چهارمین کشور آسیا است.
خطر یا حادثه تحت استراتژی ملی مدیریت بحران ایران مشخص شده است ، از این تعداد 14 مورد اولویت هستند ، آتش سوزی (جنگل ها و مراتع – صنعتی و ساختمانی) ، آفات گیاهان و بیماری های دامی ، مرغ و آبزیان ، آلودگی هوا ، بیش از حد جمعیت آنها بر بیابان زایی ، بیماری های گسترده انسانی ، جابجایی زیستگاه ، حوادث جاده ای ، خشکسالی ، زلزله ، سیل ، رانش زمین ، طوفان های گرد و غبار و گرد و غبار و امواج سرد تمرکز دارند که با توجه به نیازها و خطرات احتمالی می توانند به روز شوند.
در همین حال ، تجربه و تحقیقات نشان می دهد که وقتی مرحله حاد حادثه فروکش کرد ، مشکلات روانی و اجتماعی در میان زنان و کودکان جدی تر شده و برای مدت طولانی باقی می ماند و این سنگینی بار افراد آسیب دیده به ویژه دو گروه است. این حساسیت حادثه را دو چندان می کند. این نیاز به برنامه ریزی مناسب برای مقابله با چنین عواقبی را نشان می دهد. مداخلات تقویت کننده روابط اجتماعی بین افراد نقش مهمی در جلوگیری از مشکلات روانی ناشی از حوادث دارند.
پس از یک حادثه ، زنان و کودکان نیازهای روانشناختی متفاوتی دارند که باید به طور مناسب رفع شود. سازمانهای مسئول باید برای حمایت و تقویت انعطاف پذیری آنها ، شناسایی آسیب های روانی و واکنش مناسب برای جلوگیری از اختلالات روانپزشکی شدیدتر ، انعطاف پذیر و متناسب با نیازها و شرایط اجتماعی مردم باشند.