به گزارش ایرنا به نقل از اوراسیا ، پس از سرنگونی طالبان در اواخر سال 2001 ، افغانستان شروع به ایجاد رسانه های پویا و آزاد با هدایت نسلی از روزنامه نگاران شجاع و توانمند کرد ، اما امروز این کشور وارد مرحله ای شده است که فعالان رسانه ای در معرض تهدید فزاینده ای هستند. مرور کنید ..
در تاریخ 3 ژوئن 2021 ، مینا حیری ، مجری آریانا نیوز ، مادرش و دو مسافر دیگر در اثر انفجار بمب در مینی بوس در کابل کشته شدند.
در تاریخ 2 مارس 2021 ، سه زن روزنامه نگار به نام های شهناز رفیع ، قاضی سعادت و مرسل واحدی در راه بازگشت به خانه جلال آباد ، استان ننگرهار توسط افراد مسلح ناشناس مورد اصابت گلوله قرار گرفتند. این سه خبرنگار در شبکه بازتاب خصوصی کار می کردند.
طبق گزارش مرکز روزنامه نگاری افغانستان (AFJC) تاکنون ، در سال جاری تاکنون 5 متخصص رسانه کشته شده اند. هشت رسانه در سال 2020 کشته شدند.
در تاریخ 10 دسامبر سال 2020 ، ملالی میوند ، خبرنگار رادیو و تلویزیون آناکاس و راننده وی توسط افراد مسلح ناشناس در شهر جلال آباد کشته شدند. او صریحاً در مورد چالشهای پیش روی زنان روزنامه نگار در افغانستان صحبت كرد و همچنین عضو اتحادیه بین المللی زنان در رادیو و تلویزیون بود.
در 12 نوامبر سال 2020 ، خبرنگار صدا و سیما ، الیاس دای در انفجار بمبی در لشکر گاچ ، مرکز استان هلمند کشته شد. در این حمله سه نفر دیگر زخمی شدند. در تاریخ 30 مه سال 2020 ، خبرنگار خورشید به نام میر احد شاه و یک تکنسین به نام شفیق امیری بر اثر بمب در کابل کشته شدند. از سال 2005 تاکنون ، در مجموع 110 روزنامه نگار مرد و 17 زن در افغانستان کشته شده اند.
به گفته مرکز روزنامه نگاری افغانستان ، در حالی که در 12 سالی که نیروهای خارجی مسئولیت امنیت را بر عهده داشتند ، در مجموع 29 کارگر رسانه ای بین 2002 و 2013 کشته شدند ، 89 نفر در هشت سال پس از 2013 ، هنگامی که نیروهای افغان این کار را به دست گرفتند. آنها کشته شدند.
اوضاع برای کارمندان رسانه ها ، مانند همه افغان ها ، از سال 2014 و عقب نشینی نیروهای خارجی بیشتر از کشور جنگ زده ، بدتر شده است.
روزنامه نگاران در بسیاری از مناطق افغانستان می گویند که دیگر در میان کشته شدن همکاران خود احساس امنیت نمی کنند. خبرنگاری که برای یک ایستگاه رادیویی در ولایت هلمند کار می کرد ، گفت: “ما دائماً از هدف قرار گرفتن می ترسیم.” ما در شهر و اداره و یا حتی در خانه احساس امنیت نمی کنیم.
افغانستان بیش از 2000 رسانه رسماً ثبت شده دارد و گفته می شود از مارس 2014 حداقل 100 رسانه تعطیل شده اند.
در تاریخ 3 مه ، کمیته امنیت روزنامه نگاران افغانستان (AJSC) ، با همکاری سازمان آموزشی ، علمی و فرهنگی ملل متحد (یونسکو) و مأموریت کمک سازمان ملل در افغانستان (یوناما) ، روز جهانی آزادی مطبوعات را برگزار کرد. در کابل همه سخنرانان این مراسم چالش های آزادی رسانه و ایمنی روزنامه نگاران و همچنین اقدامات لازم برای غلبه بر آنها را برجسته کردند. نجیب شریفی ، رئیس کمیسیون گفت: “اگر ما برای مقابله با چالش ها گام های اساسی و چشمگیری بر نداشته باشیم ، می توانیم یكی از بزرگترین دستاوردهای دو دهه گذشته را از دست بدهیم.” دبورا لیونز ، نماینده ویژه دبیرکل ، خواستار پایان دادن به خشونت ها شد.
پیش از این ، در تاریخ 10 مارس 2021 ، مرکز روزنامه نگاری افغانستان به همراه 40 سازمان جامعه مدنی دیگر از سراسر جهان ، نامه ای به شورای امنیت سازمان ملل و یوناما نوشت و خواستار همبستگی با روزنامه نگاران افغان شد ، با اشاره به موج قتل روزنامه نگاران در افغانستان در اول جولای ، روزنامه نگاران افغانستان نامه ای به اشرف غنی رئیس جمهور افغانستان نوشتند و از دولت خواستند تا به ایمنی و امنیت روزنامه نگاران توجه کند.
روزنامه نگاران در افغانستان با تهدیدها و کشتارهای عظیمی روبرو هستند که می تواند یکی از دستاوردهای بزرگ دوران پس از طالبان را تضعیف کند. ترس به ویژه زیاد است زیرا عاملان این حملات ناشناخته هستند و مجازات نخواهند شد ، که این نیز نشانه اوضاع امنیتی شکننده در این کشور است.