ایسنا / قم با نگاهی به آمارهای رسمی ، می بینیم که سهم مردم از مشکلات ایجاد شده در زمینه آب و برق آنچنان که انتظار می رود نیست. مشکل اصلی عدم مدیریت صنعت و کشاورزی و حتی سیستم های شهری است.
صحبت در مورد برق و شنیدن در مورد برق و شکایت از کمبود برق نقل قول های رایج این روزها است. وقتی سر کار هستیم ، برق نه برای نیم ساعت و یک ساعت بلکه برای دو ساعت و سه ساعت متوقف می شود. وقتی به خانه رسیدیم نوبت ماست که برق را روشن کنیم. کوم امان در این گرمای طاقت فرسا از زندگان و غیر زنده ها قطع می شود.
هنوز کسی نمی داند مشکل از کجاست. مزارع کوچک یا آمار صادرات که هر روز منصرف می شوند. بارانی که امسال مانند سال های گذشته از ما عصبانی شده بود ، بر سر ما نمی بارد. همه چیز دستاویز بهانه های قطع برق است.
اما در این میان ، کارمندان توصیه هایی دارند. مانند توصیه آقای آهنین پنجه ، مدیرعامل شرکت توزیع برق استان قم ، که اظهار داشت: غلبه بر وضعیت اضطراری فعلی در استان نیاز به همکاری مردم دارد.
این سخنان آشنا است ، اما چرا مردم؟ در مورد آب ، مردم همیشه می گویند که باید رعایت کنند ، که البته باید این کار را انجام دهند ، اما وقتی به آمارهای رسمی نگاه می کنیم ، به این نتیجه می رسیم که بیشترین میزان مصرف آب کشور به کشاورزی و صنعت اختصاص یافته است. ، و مصرف آب داخل کشور فقط 2 تا 4 درصد است. در مورد برق هم همین طور است که کم و بیش درست است.
اگر این آمار را با سایر آمارهای آقای آهنین پنجه مقایسه کنیم ، به نتایج جالب تری خواهیم رسید.
مدیرعامل شرکت توزیع برق قم گفت: 20 هزار مشترک برق پرمصرف در قم وجود دارد که هزینه های برق مصرفی آنها 16 درصد بیشتر از نرخ مصوب است.
وی افزود: 8 درصد برق قم به دستگاه های اجرایی ، مدارس و دانشگاه ها ، 13 درصد به بخش کشاورزی ، 30 درصد به صنعت و 36 درصد به بخش خانگی متصل است.
وی همچنین خاطرنشان کرد که اگر 80 مگاوات پس انداز در بخش کشاورزی انجام شود ، کسوف در بخش داخلی صفر خواهد شد.
یعنی وقتی نیروهای ما به کشاورزی ، دفاتر و مراکز دیگر نرسند ، باید سر مردم را خالی کنیم. بخش کشاورزی در کشور ما و استان کوم به دلیل کمبود سیستم های مدرن و برداشت زیاد منابع زیرزمینی در کشور ما با یک بحران دردناک برای آینده کشور ما مواجه است.
به نظر می رسد هر کجا که برنامه ای نداریم ، مردم را در جاده ها قرار می دهیم و از آنها می خواهیم خودشان اداره کنند. اما وقتی به آمار خود مقامات نگاه می کنیم ، می بینیم که آنها خود تشخیص می دهند که بخش دولتی کمترین سهم را در این روند دارد و البته این بخش باید اصلاح شود و همین آمار از 36٪ به کمتر از باید با افراد بیشتری همراه شود.
ما گزارش ها و سخنرانی های مردم و کارمندان را از گوشه و کنار می شنویم و بازگو کردن آنها خالی از لطف نیست. به عنوان مثال ، آقایی که دیشب از کنار حیاط مرغ شهر Cuds عبور کرد ، تصویری برای ما ارسال کرد که همه چراغ های این باغ بسته روشن است. این در قلب کوهی بود که تا سال گذشته برق نداشت و خاموش بود.
اکبری به ایسنا در کوم پیامی فرستاد: من نمی دانم چرا این پرهیز از مصرف گرایی باید فقط برای ما باشد ، اما آن فضاهای شهری که به برق احتیاج ندارند باید کاملاً مشخص باشند. من نمی دانم ، شاید مسئولان بخواهند بگویند چه فضای زیبایی برای مردم ایجاد كرده اند ، اما آنجا كه بسته است ، چرا باید اینقدر برق در آن باشد؟
حمدولا ساعدی ، راننده تاکسی نیز به ایسنا در کوم پیغام داد: دیروز به یکی از شرکت ها رفتم و صحنه ای را دیدم که درک آن برای من دشوار بود. آقای معاون با دو کولر در اتاقی نشسته بود که کت و شلواری شبیه لباس عروسی داشت. یکی بالای سرش و یکی سمت راستش. به عبارت دیگر ، برای خدشه دار نشدن اعتبار معاون و پاره نشدن کت او ، باید دو کولر گران قیمت بالای سر او باشد.
مسعود هنرور همچنین به ایسنا پیغام داد که درست است که همه ما باید یاد بگیریم که مصرف بهینه داشته باشیم ، اما آیا آنها برای برق از ما پول نمی گیرند و همچنین کسانی که هزینه های بالایی دارند جریمه می کنند؟ آیا آنها در مورد قطعی برق هشدار نمی دهند و اگر چند روز دیر شود آیا برق را قطع نمی کنند؟ پس آنها چه بهانه ای برای ما دارند؟ مصرف اکثر مردم منطقی است و مانند گذشته نیست که مردم برق و آب بی احتیاطی مصرف کنند. هزینه کل آنقدر زیاد شده است که هیچ کس به اندازه قبل مصرف نمی کند. فکر نمی کنم مردم ما مقصر باشند.
روزی نیست که چنین گزارش های عمومی به ایسنا و سایر رسانه ها ارسال نشود. از مردم خواسته می شود که مانند تاج ، آنها همیشه باید تنها کسانی باشند که وظیفه دارند و باید اطاعت کنند. در همان زمان ، آیین نامه کرونر بانک ها و سایر م institutionsسسات در حال اجرا بود و مردم از خود می پرسیدند که چرا فقط فروشگاه های ما باید تعطیل و دفاتر باز شود؟
به نظر می رسد تنظیم اصول تنظیم در کشور ما باید با کاربردهای درک اجتماعی همراه باشد. وقتی چنین اصولی رعایت نشود ، مردم همیشه این س haveال را دارند که چرا ما که در این شرایط کمترین گناه را داریم ، باید رعایت و حمایت کنیم.
انتهای پیام