در سال ۱۳۵۱، نوزادی در خیابان مولوی تهران پیدا شد؛ کودکی که بعدها به نام “اشک” شناخته شد. او به دلیل گریه‌های مداومش توسط پرستاران پرورشگاه به این نام خوانده شد. سرنوشت اما داستان دیگری برای او رقم زد: یک خانواده سوئدی او را به فرزندی پذیرفتند و به سوئد بردند.
سال‌ها بعد، این کودک که حالا نوجوانی به نام اشک دالن بود، متوجه ریشه‌های ایرانی‌اش شد و تصمیم گرفت هویت خود را کشف کند. او یادگیری زبان فارسی را آغاز کرد و این مسیر او را به دنیای ادبیات فارسی کشاند. در نهایت، دالن توانست مدرک دکتری خود را در زمینه معرفت‌شناسی اسلامی و هرمنوتیک کسب کند و به عنوان استادیار در دانشگاه استکهلم مشغول به تدریس شود.
دالن به عنوان فردی عاشق فرهنگ و زبان فارسی، انجمن ایران‌شناسی اسکاندیناوی را تأسیس کرد و تلاش کرد تصویر درستی از ایران به جهانیان ارائه دهد. همچنین، او با مانا آقایی، شاعر ایرانی، ازدواج کرد و این پیوند فرهنگی را عمیق‌تر کرد.
در سال ۱۳۷۸، دالن به ایران بازگشت و با آموزگاری که سال‌ها پیش او را نجات داده بود، دیدار کرد. این دیدار برای او فرصتی بود تا قدردانی خود را نشان دهد و ارتباطات بیشتری با مراکز ادبی و زبانی ایران برقرار کند. او از آن زمان به نوشتن و نشر کتاب‌های مرتبط با زبان و ادبیات فارسی پرداخته است.
جالب است بدانید که داستان زندگی اشک دالن الهام‌بخش سریال تلویزیونی “سفر سبز” (۱۳۸۱) با بازی پارسا پیروزفر بوده است.
اشک دالن نمونه‌ای روشن از تأثیر فرهنگ ایرانی است که حتی در دورترین نقاط جهان، ریشه‌های خود را پیدا می‌کند و به افتخاری برای همه ایرانیان تبدیل می‌شود.