محمد درویش
تصاویری را که می‌بینید، تازه‌ترین وضعیت دریاچه ارومیه است که توسط محسن قاصد روز گذشته – ۲۱ بهمن ۱۴۰۲ منتشر شده است.
کافی است بدانیم حجم مخزن فقط چهارده عدد از سدهای حوضه آبخیز دریاچه ارومیه، یعنی: شهید کاظمی، اشنویه، باراندوز، حسنلو، زولا، ساروق، سیمینه‌رود، شهرچای، زرینه‌رود، شهید مدنی، علویان، قلعه‌چای، مهاباد و نازلو بیش از ۳.۲ میلیارد متر مکعب – ۳۲۰۷.۱ میلیون متر مکعب – گنجایش دارد. این در حالی است که شمار سدهای موجود در حوضه که هم‌اکنون در حال فعالیت هستند از مرز یکصد گذشته و چندین سد مخزنی هم در دست مطالعه و ساخت هستند.
اگر کل جمعیت مستقر در این حوضه آبخیز را حدود شش میلیون‌نفر در نظر بگیریم و فرض کنیم صد در صد آب شرب و بهداشتی خود را از منابع آب سطحی تامین می‌کنند – که البته چنین نیست – کل نیاز آب شرب مردم می‌شود ششصدمیلیون متر مکعب در سال.
بنابراین، فقط اگر دریچه همین تعداد سد را پس از کسر ششصد میلیون متر مکعب نیاز شرب و بهداشتی مردم بازکنند، تقریباً بیش از هفتاد درصد از حقابه سالانه دریاچه تامین خواهد شد. این در حالی است که در این محاسبه حجم ورودی آب از زاب که قرار بوده از سیصد میلیون متر مکعب در سال گذشته به دوبرابر افزایش یابد و حجم دیگر مخازن و نیز برداشت از حدود نود هزار حلقه چاه درنظر گرفته نشده است.
یکبار دیگر اعلام می‌کنم: مردم آن بخش از استان‌های آذربایجان شرقی، غربی و کردستان که در قلمرو حوضه آبخیز دریاچه ارومیه قرار دارند، باید بدانند که اگر مطالبه آنها اختصاص حقابه دریاچه مقدم بر کشاورزی و صنعت باشد، دریاچه دوباره تاب‌آوری خود را در کمتر از شش سال بدست خواهد آورد.