سوخت های فسیلی منابع انرژی تجدید ناپذیری هستند که از بقایای گیاهان و جانوران مرده در طی میلیون ها سال به وجود می آیند. آنها شامل زغال سنگ، نفت و گاز طبیعی هستند که از پوسته زمین استخراج می شوند و برای تامین انرژی صنایع مختلف و سیستم های حمل و نقل استفاده می شوند. سوخت‌های فسیلی برای قرن‌ها منبع اولیه انرژی برای تمدن بشری بوده‌اند، اما استفاده از آنها در سال‌های اخیر به دلیل تأثیر منفی بر محیط‌زیست مورد توجه قرار گرفته است.
یکی از نگرانی های اصلی مرتبط با سوخت های فسیلی سهم آنها در تغییرات آب و هوایی است. هنگامی که سوخت های فسیلی می سوزند، دی اکسید کربن و سایر گازهای گلخانه ای را در جو آزاد می کنند که گرما را به دام می اندازد و باعث افزایش دمای جهانی می شود. این امر منجر به تعدادی از مشکلات زیست محیطی مانند ذوب شدن یخچال های طبیعی، بالا آمدن سطح آب دریاها و رویدادهای شدید آب و هوایی مانند طوفان و خشکسالی شده است.
سوخت های فسیلی علاوه بر تاثیر بر تغییرات آب و هوایی، بر کیفیت هوا نیز تاثیر منفی می گذارند. سوزاندن زغال سنگ باعث آزاد شدن دی اکسید گوگرد و اکسیدهای نیتروژن در هوا می شود که می تواند باعث مشکلات تنفسی مانند آسم و برونشیت شود. نشت نفت همچنین می تواند اثرات مخربی بر زندگی دریایی و اکوسیستم داشته باشد.
با وجود این نگرانی ها، سوخت های فسیلی به دلیل مقرون به صرفه بودن و در دسترس بودن هنوز به طور گسترده مورد استفاده قرار می گیرند. با این حال، علاقه فزاینده ای به منابع انرژی تجدیدپذیر مانند انرژی خورشیدی، باد، برق آبی و زمین گرمایی به عنوان جایگزینی برای سوخت های فسیلی وجود دارد. این منابع تجدیدپذیر هستند زیرا بر فرآیندهای طبیعی متکی هستند که می توانند در طول زمان تجدید شوند.
در نتیجه، در حالی که سوخت‌های فسیلی در چند قرن گذشته نقش مهمی در توسعه انسانی داشته‌اند، نمی‌توان تاثیر منفی آنها را بر محیط زیست نادیده گرفت. برای کاهش اتکا به منابع تجدید ناپذیر مانند زغال سنگ، نفت و گاز طبیعی، هم برای افراد و هم برای دولت ها مهم است که منابع انرژی جایگزین را که پایدار هستند، کشف کنند. به این ترتیب می توانیم تغییرات آب و هوایی را کاهش دهیم و در عین حال کیفیت هوا را برای نسل های آینده بهبود دهیم.