مقامات قضایی کشور به ویژه دادستان کل کشور که مسئولیت حفظ حقوق عامه را بر عهده دارد، خطاب به دادستان های کشور، احتمال اعمال مجرمانه را ندانسته و خواستار رسیدگی و شناسایی عوامل پشت صحنه شدند. برخی روزنامه ها اخیرا انگشت اتهام را به سمت “تلاش های غرب و متحدان داخلی آنها برای احیای ناآرامی ها پس از خاموش شدن اعتراضات” نشانه رفته اند.
از سوی دیگر، عموم مردم و به ویژه اولیای دانش آموزان به درستی انتظار دارند که مسئولین رهاسازی این نوع گازها که فضای جامعه دبیرستانی و دانشگاهی را ناامن کرده است، از تمام توان خود استفاده کنند و به این امر خاتمه دهند. جنایت علیه امنیت داخلی
یکی از عناوین مجرمانه در قوانین ایران، فصل پنجم قانون مجازات اسلامی است که به شرح جرایم رایج علیه امنیت کشور و مجازات آنها می‌پردازد که در نهایت منجر به اخلال در نظم عمومی می‌شود. بدیهی است که اقداماتی از این دست در رابطه با مسمومیت دانش آموزان، مصداق عینی اقدامات علیه امنیت داخلی است.
اما این سوال پیش می آید که چه کسانی پشت چنین اقداماتی هستند؟ اگر در روزهای اول که هنوز موضوع علنی نشده بود، شخص یا افرادی می توانستند از بی اطلاعی مسئولان مدرسه سوء استفاده کنند و به هر نحوی مطالب مربوطه را به مدارس ببرند، طبیعی است که پس از انتشار خبر، وحشت در خانواده ها به خصوص خانواده های دانش آموز حاکم شده است.حساسیت سوال امکان دستگیری عامل یا عاملان آن را فراهم می کند، قضیه سوال متفاوت است.
به گفتگوی یکی از دانشجویان با خبرنگار روزنامه همشهری توجه کنید؛ من به چشم خودم دیدم که از پنجره چیزی را به داخل کلاس پرتاب کردند.» کلاس ما رو به حیاط است.» فردی که این کار را کرده حتماً در حیاط مدرسه بوده است. می دانیم که نمی توان به مدارس به خصوص مدارس دخترانه وارد شد، مگر مسئولان مدرسه و کسانی که به هر حال اجازه ورود دارند. از طرفی اکثر مدارس دارای دوربین های مداربسته هستند و دوربین های مداربسته تمامی حرکات و این گونه حرکات را ضبط می کنند. به سادگی، مدارس شناخته شده ای وجود دارد که دانش آموزان در این مدت مسموم شده اند.
مشخص و واضح است که تیمی از کارآگاهان زبده اداره آگاهی زیر نظر بازرس جنایی تمامی دوربین ها را کنترل و این دشمن خارجی و عوامل داخلی آنها را شناسایی و از این ردیابی ردیابی و ردیابی بیشتر آثار ضد -اقدامات امنیتی علیه منافع ملی.معرفی افراد. در تمام مدارسی که دانش آموزان مسموم شدند، وقتی دانش آموزان وارد مدرسه و کلاس شدند، اوضاع کاملا آرام بود، اما پس از مدتی به گفته یکی از شاهدان عینی، «…در کلاس نشسته بودیم که آنها ناگهان گفت بیا کلاس را ترک کنیم. سریع رفتیم، بوی عجیبی در راهرو به مشام رسید. مثل گوگرد و تخم مرغ گندیده. همه بچه ها نفسشان بند آمده بود و اصلا نمی توانستند راه بروند. خودمان را به زور وارد حیاط کردیم. جلوی مدرسه چندین آمبولانس بود و از ما مراقبت می کردند. همین خبر برای پیگیری انتشار گازهایی که دانش آموزان را مسموم کرد کافی است. یعنی صبح که دانش آموزان برای اولین بار وارد مدرسه شدند، محیط کاملا امن بود و البته مدیران و مسئولان مدرسه نیز امنیت را رعایت کردند و اجازه ورود به مدرسه و کلاس ها را به آنها دادند. اما دو ساعت بعد ورق برگشت و دیدیم که اوضاع به حدی خطرناک شده که از کلاس با بچه ها تماس گرفتند و به اورژانس اطلاع دادند تا بچه ها کلاس را ترک کنند آمبولانس ها وارد مدرسه شده اند.
اگر دوربین های مدرسه و دوربین های اطراف و همان مدرسه مورد بررسی قرار گیرد، احتمالا کسانی که امنیت کشور را تهدید می کنند شناسایی می شوند و دستگیری آنها آرامش را به جامعه باز می گرداند. گسترش مدارس از یکی دو شهر کما و بروجرد به شهرهای دیگر کشور و پوشش جغرافیایی وسیع به استان های مختلف تا به امروز نتیجه کوتاهی هایی است که تاکنون انجام شده است که اگر همین دستورالعمل را اجرا می کردیم. یعنی بازرسی دوربین در مدارس ابتدایی قطعاً انجام نمی‌شد، اجازه داده می‌شد، عوامل خارجی و دژخیمان داخلی آنها می‌توانند اقدامات مجرمانه خود را از کومو و بروجرد تا استان‌ها و شهرهای دیگر کشور انجام دهند.
حالا دو روزنامه کیهان و همشهری آنگو به عوامل خارجی و زورگویان داخلی اشاره کردند و از آنجایی که این دو روزنامه اخبار موثقی دارند، طبیعی است که در این شرایط حساس نه تنها به گمانه زنی بلکه به اطلاعات پشت پرده نیز تکیه کنند. برای طرح نقشه راه مخالفان.مسئولان نشان می دهند. این بهترین زمان است که می توان با در اختیار داشتن اسناد فراوان در دوربین مدارس مورد حمله در اختیار مقامات قضایی و امنیتی، از حدس و گمان و محکومیت این و آن فاصله گرفت و اسفندیار را متوجه دشمن خارجی و داخلی آنها کرد. شکنجه گران و به هرج و مرج که امنیت خواهد بود بروید کشور را آسیب پذیر کنید، بیایید به آن پایان دهیم.