محققان رابطه بین دریافت پروتئین و کالری دریافتی را بررسی کردند.
آنها دریافتند که بین خوردن پروتئین کمتر و کالری بیشتر از چربی و کربوهیدرات ارتباط وجود دارد که می تواند خطر چاقی را افزایش دهد.
چاقی با برخی از علل اصلی مرگ زودرس قابل پیشگیری از جمله بیماری قلبی، سکته مغزی، دیابت نوع 2 و سرطان مرتبط است.
برای اولین بار در سال 2005، فرضیه اهرم پروتئین (PLH) ارائه شد. این نظریه می گوید اگر نیاز بدن به مصرف پروتئین تامین نشود، مصرف چربی ها و کربوهیدرات ها افزایش می یابد و با کاهش سیگنال سیری، مصرف غذا افزایش می یابد.
مطالعات نشان داده اند که با کاهش درصد انرژی حاصل از پروتئین در رژیم غذایی، نرخ چاقی افزایش می یابد.
اخیراً محققان داده های سلامت جمعیت را برای درک رابطه بین مصرف پروتئین و چاقی تجزیه و تحلیل کردند.
آنها ارتباطی بین دریافت پروتئین کمتر در اولین وعده غذایی روز و کل دریافت غذا در طول روز پیدا کردند.
محققان داده‌های بررسی ملی رژیم غذایی و فعالیت بدنی اداره آمار استرالیا در سال‌های 2012-2011 را تجزیه و تحلیل کردند که شامل داده‌های 9341 نفر با میانگین سنی 46.3 سال بود.
آنها همچنین متوجه شدند کسانی که در اولین وعده غذایی خود پروتئین کمتری مصرف کردند، غذاهای بسیار فراوری شده بیشتری در طول روز مصرف کردند.
پروفسور دیوید راوبنهایمر، سرپرست تغذیه در دانشگاه سیدنی استرالیا، نویسنده این مطالعه گفت: “مطالعه ما نشان می دهد که خوردن یک وعده غذایی کم پروتئین در اوایل روز منجر به دریافت انرژی اضافی (چربی و کربوهیدرات) می شود.
او می افزاید: «اگرچه افرادی که صبحانه کم پروتئین می خورند تمایل دارند وعده های غذایی با پروتئین بالاتر را دیرتر (در ناهار و شام) انتخاب کنند، اما به طور کامل شروع کم پروتئین را جبران نمی کنند.
به گفته محققان، پروتئین هضم و جذب قندها و کربوهیدرات های غذای ما را کند می کند در حالی که چربی نیز همین کار را می کند. اگر صبحانه ای سرشار از غذاهای بسیار فرآوری شده یا شیرین بخوریم، به سرعت آن غذاها را هضم و جذب می کنیم.
در نتیجه، سطح انسولین ما به سرعت بالا می‌رود و باعث می‌شود سلول‌های ما قند (گلوکز) را خیلی سریع از خون خارج کنند، که باعث می‌شود سطح قند خون به سرعت پایین بیاید و می‌تواند باعث شود دوباره احساس گرسنگی کنیم، که اشتها را تحریک می‌کند. ، حتی اگر “واقعا گرسنه” نباشیم.