از آنجایی که مارها تمایل دارند طعمه خود را به طور کامل بدون جویدن ابتدا ببلعند، توانایی مار در باز کردن دهان عامل اصلی در آنچه می تواند بخورد است. برخلاف آرواره‌های پایین انسان و سایر پستانداران، استخوان‌های فک پایین مارها به یکدیگر جوش نمی‌خورند، بلکه صرفاً توسط یک فنر به هم متصل می‌شوند که به دهان آنها اجازه می‌دهد تا باز شود.
به عنوان مثال، دانشمندان فلوریدا آمریکا پس از تشریح جسد یک مار پیتون برمه ای، متوجه شدند که این حیوان یک تمساح را به طور کامل بلعیده است!
بروس جین از دانشگاه سینسیناتی توضیح می‌دهد که در حالی که بیشتر مارها آرواره‌های کشیده دارند، پوست فوق‌العاده کشیده روی آرواره‌های پایینی پیتون‌های برمه نشان‌دهنده سطح جدیدی از قابلیت ارتجاعی است.
جین می گوید: کشش پوست بین فک پایین چپ و راست در پایتون ها اساساً متفاوت است. بیش از 40 درصد از دهان های باز آنها به طور متوسط از این پوست کشیده می شود.
بروس جین از دانشگاه سینسیناتی توضیح می‌دهد که در حالی که بیشتر مارها آرواره‌های کشیده دارند، پوست فوق‌العاده کشیده روی آرواره‌های پایینی پیتون‌های برمه نشان‌دهنده سطح جدیدی از قابلیت ارتجاعی است.
جین می گوید: کشش پوست بین فک پایین چپ و راست در پایتون ها اساساً متفاوت است. بیش از 40 درصد از دهان های باز آنها به طور متوسط از این پوست کشیده می شود.