داروهایی که باعث پوسیدگی می شوند

به گزارش سلام نو به نقل از اقتصاد آنلاین، سلامت دندان به معنای پیشگیری از بیماری های دیگر از جمله مشکلات گوارشی است. اگر دندان ها آسیب ببینند، مشکلات دیگری به دنبال دارد. از طرفی درمان دندان های آسیب دیده نیاز به هزینه زیادی دارد. گاهی اوقات نمی توان به نتیجه دلخواه رسید. در این میان پیشگیری از بیماری های دندان اهمیت پیدا می کند.

اگر فردی احساس می کند که دندان هایش مستعد بیماری و پوسیدگی هستند باید به پزشک مراجعه کند. دندانپزشک ابتدا دندان های بیمار را معاینه می کند و پس از تشخیص عدم نیاز به ترمیم، در صورت لزوم دارو تجویز می کند. اکثر داروهایی که دندانپزشکان زیبایی برای دندان تجویز می کنند، سلامت آنها را کنترل می کنند. از جمله مهم ترین این داروها می توان به قرص های حاوی کلسیم اشاره کرد. این دارو با تامین کلسیم مورد نیاز بدن باعث استحکام دندان ها می شود، البته برخی از داروهایی که برای درمان این بیماری استفاده می شوند گاهی آسیب های جدی به دندان وارد می کنند. از جمله این داروها که بر سلامت دندان ها اثر منفی دارند می توان به موارد زیر اشاره کرد:

پوسیدگی دندان

برخی از داروها حاوی مقدار زیادی گلوکز (نوعی قند مصنوعی) هستند که اثرات مضری روی دندان ها دارد. به عنوان مثال، شربت های سرفه معمولا تلخ هستند. اما برای دلپذیر شدن طعم آنها از شیرین کننده برای آنها استفاده می شود. بنابراین توصیه می شود پس از مصرف داروهای شیرین، دهان را با آب شستشو دهید. به خصوص در کودکان این امر اهمیت بیشتری دارد تا دندان کودک در معرض پوسیدگی قرار نگیرد.

آسیب به مینای دندان

برخی از داروها حاوی ماده اسیدی هستند که به مرور زمان مینای دندان را از بین می برد. به عنوان مثال آسپرین یک داروی اسیدی است که هنگام جویدن، اسید آن مینای دندان را از بین می برد. پس از مصرف این دارو باید دندان های خود را به خوبی مسواک بزنید.

تغییر رنگ دندان

برخی از داروها می توانند با گذشت زمان رنگ دندان را تغییر دهند. مثلاً قطره آهن و داروهای تقویتی که عمدتاً در جوانان استفاده می شود باعث تیره شدن دندان ها می شود. با اینکه فقط رنگ دندان ها سیاه می شود، چهره کودک زشت می شود. در صورت استفاده از این داروها در بزرگسالان، دندان ها قهوه ای تیره می شوند که فقط با روکش قابل درمان است.

همچنین، اگرچه داروهای فلوراید دندان ها را تقویت می کنند، اما به مرور زمان دندان ها را تغییر رنگ می دهند. داروهایی که حاوی فلوراید هستند عبارتند از کلرهگزیدین (دهان شویه)، داکسی سایکلین و تتراسایکلین. خمیر دندان و آب نیز حاوی مقدار زیادی فلوراید هستند.اغلب آتروپین ها، آنتی هیستامین ها، ضد افسردگی ها و مسکن ها اثرات مضری بر روی دندان ها دارند، می توانند باعث ایجاد لکه های زرد دائمی یا خشکی دهان شوند.

مصرف دارو در دوران بارداری

به گفته متخصصان، مصرف برخی داروها مانند تتراسایکلین بر روی دندان کودکان تاثیر منفی می گذارد. تتراسایکلین در کلسیم بدن جنین رسوب می کند و باعث زرد شدن دندان ها پس از تولد می شود. با گذشت زمان، دندان های زرد شده در معرض نور شدید قرار می گیرند و زرد تا قهوه ای می شوند.

خون ریزی

استفاده از برخی دندان های دیگر به لثه آسیب می رساند و گاهی باعث خونریزی لثه می شود. از جمله استفاده بیش از حد از آسپرین و داروهای ضد انعقاد که از تشکیل لخته خون جلوگیری می کند و منجر به خونریزی لثه می شود. اگر فردی نیاز به جراحی لثه داشته باشد، خونریزی لثه از درمان جلوگیری می کند.

پوکی استخوان

برخی از داروها تراکم استخوان را کاهش می دهند. بنابراین روی دندان ها نیز تاثیر منفی می گذارند. در صورت وجود ایمپلنت در دهان، پوکی استخوان به آن آسیب جدی وارد می کند. استفاده زیاد از داروهایی مانند ایبوپروفن باعث پوکی استخوان می شود. در نتیجه دندان ها استحکام خود را از دست می دهند.

داروهایی که باعث خشکی دهان و پوسیدگی دندان می شوند

در این بخش، رایج‌ترین داروهایی را که می‌توانند باعث خشکی دهان و پوسیدگی دندان شوند، فهرست می‌کنیم و سپس به شما می‌گوییم که در مورد آن چه کاری می‌توانید انجام دهید.

آنتی اسیدها

اسید معده و رفلاکس می تواند باعث پوسیدگی دندان شود. درمان این بیماری ها با آنتی اسیدها می تواند برای سلامت دهان و دندان مضر باشد، زیرا آنتی اسیدها احتمال آسیب دندان ناشی از اسید موجود در دهان را کاهش می دهند، اما می توانند دندان را ضعیف کرده و باعث پوسیدگی آن شوند، همچنین اسیدها حاوی قند و شیرین کننده های مصنوعی هستند که یک عامل هستند. . در حفره ها، آنتی اسیدهای جویدنی به ویژه برای دندان ها مضر هستند و می توانند بین دندان ها گیر کنند و باعث پوسیدگی شوند.

داروهای مسکن

بیمارانی که درد مزمن را تجربه می کنند اغلب از بیماری های دندانی و پوسیدگی دندان به دلیل خشکی دهان رنج می برند زیرا عوارض جانبی داروهای ضد درد و مواد افیونی می تواند به خشکی دهان و پوسیدگی دندان کمک کند.

آنتی هیستامین ها و ضد سرفه ها

آنتی هیستامین ها برای جلوگیری از واکنش های آلرژیک، گیرنده های هیستامین را مسدود می کنند. اما همین عوارض در سایر قسمت های بدن از جمله دهان و دندان ها رخ می دهد.آنتی هیستامین ها از ترشح بزاق که عامل خشکی دهان است جلوگیری می کنند. مسکن‌های سرفه یکی دیگر از درمان‌های رایج برای آلرژی و سرماخوردگی است. داروهای ضد سرفه نیز باعث خشکی دهان می شوند. شربت سرفه می تواند سطح دیگری از آسیب دندان را ایجاد کند زیرا بسیار اسیدی است و مانند آنتی هیستامین ها می تواند باعث پوسیدگی یا تغییر رنگ دندان شود.

مسدود کننده های بتا و مسدود کننده های کانال کلسیم، دیورتیک ها، داروهای قلبی و آنژیوتانسین ها آنزیم ها را مسدود می کنند. بر این اساس برای درمان فشار خون در بالا تجویز می شوند. همه این داروها عوارضی مانند خشکی دهان دارند و احتمال پوسیدگی دندان را افزایش می دهند.

داروهای ضد افسردگی

داروهای ضد افسردگی اثرات منفی زیادی بر سلامت استخوان دارند که می تواند احتمال پوسیدگی دندان، بوی بد دهان، بیماری لثه، عفونت قارچی دهان و شکست ایمپلنت را افزایش دهد. مهمتر از همه، داروهای ضد افسردگی باعث خشکی دهان می شوند.

آسپرین

برخی از داروهای رایج مانند آسپرین که برای رقیق شدن خون تجویز می شود، عوارض دندانی مانند خونریزی لثه دارند. اگر قبلاً به التهاب لثه مبتلا هستید و برای مدت طولانی برای درمان مشکلات قلبی آسپرین مصرف می‌کنید، احتمالاً با مصرف آسپرین خونریزی لثه‌ها را تجربه خواهید کرد. با قطع این دارو می توان خونریزی لثه را درمان کرد، اما این بسیار خطرناک است.

مکمل آهن و دندان سیاه

آیا برای کمبود آهن و کم خونی مکمل آهن مصرف می کنید؟ مصرف مکمل های آهن به صورت شربت باعث سیاه شدن دندان ها حتی پس از چند روز استفاده می شود. معمولاً دندان های سیاه پس از قطع دارو از بین می روند، اما بهترین راه استفاده از قطره چکان برای جلوگیری از تغییر رنگ دندان و نوشیدن آب بلافاصله پس از مصرف قطره آهن است. اگر احساس می‌کنید دندان‌هایتان تیره می‌شود و نگران هستید، هرگز مصرف مکمل‌های آهن را به تنهایی متوقف نکنید و ابتدا با یک متخصص مشورت کنید.

دهانشویه و تغییر رنگ دندان

علاوه بر قطره آهن، برخی از دهانشویه ها نیز می توانند باعث زرد شدن دندان ها یا بریس ها شوند. بیشتر این دهانشویه ها حاوی کلرهگزیدین هستند. معمولا اثر این نوع دهانشویه بعد از 15 روز استفاده قابل مشاهده است. به همین دلیل بهتر است بیش از 10 روز از آنها استفاده نکنید. اگر متوجه تغییر رنگ دندان های خود شدید، فورا استفاده از دهان شویه را متوقف کنید و در حین مسواک زدن دندان های خود را کاملا بشویید.