به گزارش سلام نو که به انتخابات اشاره می کند، محمدجواد شکوری مقدم، مدیرعامل هلدینگ صبائیده (فیلیمو، آپارات و…) در یک گروه فرهنگی هنری به اتفاقات و ستراهای اخیر واکنش نشان داد.
شکوری مقدم نوشت:
” سلام
من در اینجا اساساً یک شنونده و یادگیرنده هستم، اما احساس کردم شاید لازم است کمی قلبمان را باز کنیم.
ما ابتدا با صدا و سیمای آقای جبلی عزیز شروع به تعامل کردیم. چندین نامه به آقای جبلی نوشتیم و در مورد تعامل محتوا و پاکسازی محتوا بحث کردیم. اما همه آنها بی پاسخ و قانع کننده بودند. ما همه چیز را از ساترا به دلیل شخصیت و ماهیت پخش او دیده ایم، به خصوص در دوره اخیر که ساترا توسط Atmosphere معاونت فضای پخش مجازی مدیریت می شود. بزدلانه، ناعادلانه و مخل بود. بدون پایان، یک چرخه کاملا اشتباه. روزهای اول به سادگی شروع شد، مجوز انتشار و ممیزی کلی وجود داشت! در روزهای اخیر حتی پست های شبکه های اجتماعی ما هم باید تایید می شد، خیلی سخت، سخت و بسته.
همه تولیدات ما خوابیده است، همان دوستی که نامش را گفتید (حسامپور) به مدت دو ماه روی میزش نامه ای به فرودگاه امام برای معرفی تیم سازنده ساخت سریال «جگی» گذاشت و 200 کارگر تولید روی آنتن بودند. . چون معتقد بود سریال سیاه است! دوستان ارشاد می دانند که نامه های منجی هنر در ارشاد در کمتر از یک ساعت امضا می شود و کار تهیه کننده را شروع می کند.
سریال یاغی در 19 هورداد 1400 پس از مطالعه کامل فیلمنامه مورد تایید سترا قرار گرفت، اما پس از اتمام 90 درصد ساخت، بزرگواران ده صفحه اصلاحیه در فیلمنامه دادند! تمام احساسات و روح ما را سوزاندند.
هر یک از سریال های ما پر از چالش های خنده دار است.
مجموعه «ساخت ایران» را در سامانه ساترا در سال 1400 در برج 5 ثبت کردیم، پس از التماس و التماس بسیار در برج 11، در سال 1400 شفاها با انتشار آن موافقت کرد. باورتان می شود دو روز بعد گفتند 10 سال در کولا 1400 نامه توقیف نامه برای آقای بهرنگ علوی فرستاده شده و سریال قابل انتشار نیست! هر چه توضیح دادیم این نامه می تواند عطف به ماسبق باشد؟ با پروژه تمام شده چه کنیم!
آیا می دانید پیشنهاد نهایی تیم حفاظت سد و سیما چه بوده است؟
گفتند آقای شکوری باید از بهرنگ علوی و تهیه کننده سریال شکایت کند و از دادگاه خسارت مالی بخواهد؟!؟ اینهمه فحش در منطق!
خون در دل ماست، خانم ها و آقایان عزیز، برای هر سریالی شخصیت، روحیه و انگیزه ما را از هم می پاشند.
اصلاً عجیب نیست، الان در صدا و سیما این فضا تبدیل به یک روال عادی و روزمره شده است، اما این بخش خصوصی است، هر کاری با بیت المال انجام می دهند، دست خودشان و خدایشان است.
ما هیچ حرف ناآشنا نداریم، فقط می گوییم رگولاتور ما نباید رقیب یا کاربر باشد.
این کلمه از نظر شرعی، اخلاقاً و شرعی صحیح و صحیح است. حرف های دیگر سکوهای VOD تا یک ماه پیش هم همین بود و چند نامه همکاری به سران قوای مختلف نوشتیم. اما امروز تصمیم آنها ممکن است چیز دیگری باشد که برای من قابل احترام است، اما من و همکارانم در فیلم حق خود را برای جستجوی یک تنظیم کننده بی طرف دنبال می کنیم.
برادر عزیزم جناب آقای جبلی، در سازمانی با این گستردگی، طول، پیچیدگی، مشکلات و رکود، تیم های جوان بخش خصوصی و شرکت های دانش بنیان چگونه می توانند با سرعت و انگیزه زیاد مدیریت کنند؟ هرگز، حتی اگر از رشد و پیشرفت ما راضی باشند، که منطقاً باورش سخت است.
در سازمان ابزار و سیستم فکری-عملیاتی لازم وجود ندارد
آیا ما اشتباه نمی کنیم؟ قطعا داریم.
همه محتوای ما از نظر فرهنگی و کیفی کامل است، قطعاً خیر.
آیا در تلویزیون ملی می توان ادعای کمال کرد؟
بسم الله نقد کنیم.
اما از 4 سال پیش که شروع به تولید کردیم تا به امروز می توان از پیشرفت و بهبود روند و مسیر یادگیری ما کاملاً قدردانی کرد. سینمای کشور حداکثر 300 میلیارد تومان در سال تولید دارد، اینجا در VOD به 1300 میلیارد تومان در سال رسیده ایم.
این موضوع جدی را نمی توان به طور کامل تحت کنترل صدا و سیما و حتی در این مقطع زمانی خاص از نظر تولید و بیننده قرار داد.
برای تنظیم این صنعت به عقل سلیم بیشتری نیاز است.
شورای عالی انقلاب فرهنگی، وزارت ارشاد، شورای عالی فضای مجازی، صدا و سیما، وزارت ورزش و جوانان.
فیلیمو علاقه زیادی به رگولاتور دارد، اما رگولاتور آگاه، بی طرف و علاقه مند به رشد صنعت است.
آیا ممکن است هنوز چهار ردیف آیین نامه تولید به ما ابلاغ نشده باشد و انتظار داشته باشند در چارچوب های انتزاعی تولید کنیم؟
تا کی باید سلیقه شخصی آقای ایکس و ایگارگو به جای یک چارچوب مشخص که تولید بخش خصوصی را تنظیم می کند، باشد؟ خدا نمی تواند. به خدا این جاده به جایی نمی رسد.
زیاد گفتم ببخشید
اما دعای من را در نظر بگیرید.»