هنرمندان ایرانی و سطح تحصیلات آنها

آیا واقعاً همه مسیرهای خوشبختی به دانشگاه ختم می شود؟ در میان چهره های مختلفی که از دنیای فرهنگ و هنر می شناسید، کم نیستند چهره هایی که به راهنمای سمت راست برخورد کرده و آن را به سمت چپ می چرخانند! پس از قبولی در آزمون ورودی در فرم انتخاب رشته، کد رشته فنی، پزشکی و انسانی را وارد کرده و چهار سال یا بیشتر در کلاس ها شرکت کردند، اما از آن زمان فقط گواهینامه مربوطه را در کیف خود نگه می دارند.

هنرمندان ایرانی

روزگار آنها را برگردانده و با پیگیری و علاقه و پشتکار اکنون در موقعیتی قرار گرفته اند که به سردرگمی روز انتخاب رشته و سختی ها و نارضایتی های سال های دانشگاه می خندند.

پیمان قاسم خانی – فیلمنامه نویس

در دبیرستان انفورماتیک اهواز به عنوان سرباز درس خواند و تصمیم گرفت تاجر شود. در یک شرکت صادراتی یکی از دوستانش اصول تجارت را یاد گرفت اما بعد از سه روز متوجه شد که راه درستی نیست و از تجارت و بازی های ال سی متنفر بود. در 25 سالگی آگهی دوره فیلمنامه نویسی را در مجله «فیلم» دید و در 25 سالگی در آزمون ورودی کلاس شرکت کرد. وقتی برای اطلاع از نتیجه امتحانش تماس گرفت، جواب شنید که «اسم تو نیست و قبول نشدی!» اما قانع نشد و گفت: «اشتباه می‌کنید، آقا، دوباره نگاه کنید. و پاسخ شنید: “بله، ببخشید، شما پذیرفته شده اید!” اکنون او موفق ترین طنزپرداز ایران است.

لیلا حاتمی – بازیگر

فارغ التحصیل رشته ریاضی و فیزیک. تحصیل در رشته مهندسی الکترونیک را در دانشگاه پلی تکنیک آغاز کرد، اما پس از دو سال تحصیل، این رشته را نیمه تمام رها کرد و به دانشگاه لوزان سوئیس رفت. در آنجا ادبیات فرانسه خواند، اما به دلیل بیماری پدرش مجبور شد تحصیل را نیمه تمام رها کند و به ایران بازگردد. او به چهار زبان انگلیسی، فرانسوی، آلمانی و ایتالیایی مسلط است اما اکنون بازیگر است. البته اگر مهندسی برق یا ادبیات فرانسه خوانده بود، لیلا حاتمی را اصلا نمی شناختید.

امیررضا کوهستانی – نمایشنامه نویس و کارگردان تئاتر

“من فارغ التحصیل مهندسی صنایع از دانشگاه شیراز شدم. به همین دلیل وارد کار فرهنگی شدم چون چیز دیگری بلد نبودم! تا نوزده یا بیست سالگی با تئاتر کاری نداشتم. سپس در یک دوره کوتاه کار در انجمن سینمای جوانان، با گروه تئاتر کودک مهر که آشنا شدم، در یک کارگاه شش ماهه بازیگری شرکت کردم و بعد که دیدم استعدادی ندارم، به علاقه اصلی ام یعنی نویسندگی بازگشتم.

کوهستانی تمام زندگی خود در دانشگاه را تنها در چند جمله توضیح داد. باید اضافه کرد که این نویسنده و کارگردان پس از شروع فعالیت در تئاتر در رشته مطالعات تئاتر در دانشگاه منچستر انگلستان به تحصیلات آکادمیک خود ادامه داد.

مهتاب کرامتی – بازیگر

بی دلیل نبود که یونیسف او را به عنوان سفیر خود انتخاب کرد. کرامتی در رشته میکروبیولوژی در دانشگاه آزاد تحصیل کرد اما مسیر خود را تغییر داد و پس از گذراندن دوره های آموزشی بازیگری، ابتدا برای بازی در نقش هلن در سریال مردان فرشته انتخاب شد و از آن زمان به دنیای بازیگری پیوست. او از دوران تحصیل و دانشگاه تنها به عنوان نماینده یونیسف در مبارزه با ویروس اچ آی وی فعالیت داشته است که البته داوطلبانه بوده و سالیانه فقط یک دلار به او دستمزد می دهند. او همیشه به شوخی می گوید: «هنوز یک دلار حقوق نگرفته ام!

رضا یزدانی – خواننده

آن را از زبان خودش بشنوید: “در دهه 1970 موسیقی جدی وجود نداشت، کنسرت نداشت و موسیقی به اندازه امروز برای مردم اهمیت نداشت.” طبیعتاً والدینم فکر می کردند که موسیقی نمی تواند به من درخشندگی بدهد. آینده. به همین دلیل از من خواستند که در کنار تحصیل به موسیقی ادامه دهم. تکنیک چوب و کاغذ را از طریق پدرم آموختم. در واقع به دانشگاه رفتم تا بتوانم با خیال راحت در موسیقی کار کنم».

صابر ابر – بازیگر

او هنوز 30 ساله نشده بود که رشته مدیریت را برای تحصیل در دانشگاه انتخاب کرد و فارغ التحصیل شد. او هنوز مدیریت را دوست دارد، اما بازیگری، نقاشی و پروژه های داخلی را ترجیح می دهد. او کار خود را با اجرای برنامه رنگین کمان و مسابقات تیپ «در 100 ثانیه» آغاز کرد و اکنون در 29 سالگی تجربه اجرا تا کارگردانی در تئاتر را دارد. همین الان که این متن را می خوانید آخرین روزهای سربازی خود را می گذراند.

گردآوری: مجله اینترنتی دالگرم