کدام فیلم را بیشتر دوست دارید؟
حناس (حسین دارابی): حناس تفسیری آزاد از زندگی یک دانشمند هسته ای است و داستان قتل او را روایت می کند. داستان از نگاه همسرش روایت می‌شود و وقتی زندگی‌اش را در آستانه سقوط می‌بیند، تمام تلاشش را می‌کند تا آن را نجات دهد. تریلر سیاسی با لحنی عاشقانه که مخاطب را تا انتها می برد.
بادیگارد (ابراهیم حاتمی کیا): این فیلم داستان محافظی است که مسئولیت حفاظت از یک دانشمند جوان هسته ای را بر عهده می گیرد. بادیگارد نیز مانند دیگر آثار حاتمی کیا عناصری آشنا از فیلم او دارد. داستان مردی که می خواهد از آرمان هایش محافظت کند. سکانس های اکشن و تعقیب و گریز فیلم اجرای خوبی دارد و هیجان زیادی را به مخاطب منتقل می کند.
داستان نیمروز (محمدحسین مهدویان): داستان نیمروز را می توان یکی از بهترین فیلم های سیاسی سینمای ایران دانست که به قتل های سازمان محاهدین خلک در دهه 60 می پردازد. این فیلم سعی دارد ایدئولوژی مجاهدین کلک را تغییر دهد و با سازمانی با ظاهری بی طرف مقابله کند.
سیانور (بهروز شعیبی): بهروز شعیبی در سیانور به بخشی فراموش شده از تاریخ معاصر ایران می پردازد. روایت تغییر مرحله‌ای سازمان مجاهدین کلک ایران که بعدها به منافقین معروف شد و اضافه شدن مضمونی عاشقانه به داستان نیز بر جذابیت‌های آن افزوده است.
اکسپدیشنالیت (حسین دارابی): اکسپدیشنالیته فیلمی خوش ساخت است که مستقیماً داستان خود را روایت می کند و با شخصیت پردازی مناسب، تماشاگر را در داستان دنبال می کند. اکسپدیشنیسم به درگیری نسل ها می پردازد و داستان آن در اوایل دهه 60 می گذرد.
آنتی (امیر عباس ربیعی): داستان آنتی در اوایل دهه 60 روایت می شود و یکی از متنوع ترین فیلم های سیاسی سینمای ایران است. کارگردان با افزودن داستان عاشقانه، ابعاد متفاوتی به فیلم خود می بخشد و با خلق شخصیت های همدل، تماشاگر را با داستان خود دنبال می کند.