ایران کاجار نام مستعاری است که به دوره 130 ساله تاریخ ایران بین سال های 1175 تا 1304 خورشیدی اطلاق می شود که تحت سلطه سلسله کاجار بوده است. نامه های رسمی ایران در این دوره علیه حکومت ایران و کشورهای ممنوعه ایران بود و در جهان غرب مانند دوره های قبل ایران را فارس می نامیدند. موسس ایران کاج آقامحمدخان کجار است. وی پس از فتح قفقاز و سرکوب تمامی حکام محلی، در تهران ساکن شد و آن را پایتخت نامید. آشنایی با تمدن غرب و معاهدات مهم موجب آغاز انقلاب مشروطه شد. پس از انقلاب مشروطه که در زمان مظفرالدین شاه رخ داد، پادشاه بعدی محمدعلی شاه با این امر مخالفت کرد و مجلس را تعطیل کرد. درگیری های داخلی و خارجی باعث ناآرامی در کشور شد و آخرین پادشاه قاجار احمدشاه قاجار بود که در سال 1304 سرنگون شد و رضا پهلوی شاه ایران شد.
