در اوستا از خروس با نام «پرودش» یاد شده که به معنای فالگیر و پرنده مقدس و فرخنده است.
اعتقاد بر این بود که خروس صبح با فریاد خود در اطراف حیاط می دوید و نماد پیروزی نور بر تاریکی است.
در اوستا از خروس با نام «پرودش» یاد شده که به معنای فالگیر و پرنده مقدس و فرخنده است.
اعتقاد بر این بود که خروس صبح با فریاد خود در اطراف حیاط می دوید و نماد پیروزی نور بر تاریکی است.