آیا می دانید شش آسیاب بادی جهان کجا هستند؟

به گزارش سلام نو، این بنا 180 سال پیش در دوره قاجار ساخته شده است که در سال 1371 هجری قمری ساخته شده است. ق بازسازی شده است. این آب انبار که زیباترین آب انبار جزدا محسوب می شود توسط حاجی حسین میرالله ساخته شده است.

این اثر در تاریخ 4 فروردین 1357 با شماره ثبت 1600 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

این آب انبار که زیباترین آب انبار جزدا محسوب می شود توسط حاجی حسین میرالله ساخته شده است. به گفته وی فردی به نام بهشتیان این مخزن را پر کرده تا مردم از محل قنات دریزد استفاده کنند. او 20 سال پیش درگذشت. مردم ساکن در بخش قدیمی جزدا ده سال پیش از شیشه جلو استفاده می کردند.

این بنا دارای دو ورودی (یکی در شمال و دیگری در جنوب آب انبار)، شش بادگیر و یک آب انبار بزرگ به حجم دو هزار متر مکعب است. این تانک پنجاه و پنج پله دارد. ورودی تجمع در قسمت جنوبی است و بین پله های بیست و پنج و بیست و شش آن، ایوانی آجرکاری شده و پس از ایوان، طاق آب انبار آغاز می شود. شیر آب آن نیز در ورودی شمالی است. ورودی شمالی مخزن شیر نسبت به ورودی جنوبی متقارن است. مخزن دارای گنبدی بیضی شکل است.

ارتفاع جلوپنجره ده متر است. انباشته ها از جمله تأسیسات متصل به قنات هستند که در زمستان برای ذخیره و در تابستان مورد استفاده قرار می گرفتند. این آب انبار بزرگ و حجیم 2000 متر مکعب گنجایش دارد و دارای دو شیر یا راه دسترسی به آب انبار است که یکی برای استفاده مسلمانان و دیگری برای استفاده اقلیت دینی زرتشتی است.

این انباشته دارای شش بادگیر است که سه بادگیر از ابتدا ساخته شد و سه بادگیر دیگر بعداً اضافه شد. با کمی دقت در قالب بادگیرها، تفاوت سه بادگیر قدیمی با دیگر بادگیرهای آن مشهود است. شش بادگیر انباشته با توجه به شرایط اقلیمی و جهت باد در این منطقه به شکل 8 وجه است. برای شهرهای کویری مانند یزد ارزش آب بیش از هر جای دیگری احساس می شود. در این شهر بیش از ۷۵ آب انبار وجود دارد که ۱۸۰ سال پیش در دوره قاجار ساخته شده است.

تانک ها

انبار نوعی مخزن آب داخلی بود که اغلب در زیر سطح زمین ساخته می شد تا آب مصرفی از قنات ها و رودخانه ها عبور کند و برای استفاده عمومی ذخیره شود. آب انبارها از جمله بناهای اصیل ایرانی هستند که تقریباً در تمام شهرهای ایران پراکنده هستند. قدیمی ترین آب انبارها در کاشان، قزوین، سمنان و جزد ساخته شده است. برخی از مخازن خصوصی و برخی عمومی بودند. مخازن شخصی در زیر خانه های مخصوص برای تامین آب مستاجرین آن خانه ساخته می شد. آب انبارهای عمومی ساختمان های بزرگتری بودند که در شهرها، روستاها و حتی بین راه ها حفر و ساخته می شدند تا آب مورد نیاز مردم منطقه و مسافران را تامین کنند. بیشتر تانک ها چهار عنصر مشترک داشتند. خزانه، گنبد، طومار و جلوپنجره.

هر یک از این چهار عنصر در حفظ آب نقش داشتند. این گنج به دلیل غلبه آب و دمای پایین آب در قلب کشور حفاری شد. گنبد به شکل نیمکره در محوطه خزانه به منظور جلوگیری از آلودگی آب ساخته شده است. پاشیر از پله هایی تشکیل شده بود که برای کشیدن آب ساخته شده بودند و بادگیرهایی ساخته شده بودند تا هوای سرد را خنک و به داخل خزانه هدایت کنند. تعداد آبپاش ها و بادگیرها در مخازن مختلف متفاوت است. به عنوان مثال، آب انبار مریم آباد دارای یک بادگیر و شش بادگیر دارای شش بادگیر است. در شهر یزد بیش از صد آب انبار وجود دارد که آب انبار شش باد یکی از این آثار به جا مانده از تاریخ کهن ایران است.

منبع: تریپ یار