یار یار

یار گرا را گویند که یار گرمابه و گلستان، غم و اندوه، شادی و شادی او را شاد و به وجد بیاورد.

خلاصه آنقدر دوست وفادار و فداکار باشد که عاقل و مبتکر در مقایسه با برادرش بیندیشند.

ریشه این ضرب المثل این است:برخی از مشرکان معتقد بودند که محمد (صلی الله علیه و آله و سلم) را باید زندانی کرد و از این رو از ترویج دین جدید جلوگیری کرد.

برخی می گفتند که او باید امروز طرد یا تبعید شود، اما اکثر مخالفان به ترور او رای دادند، اما از آنجایی که ترور او توسط اعضای قبیله خالی از ایراد نبود، در نهایت تصمیم گرفته شد که هر قبیله یک یا چند نفر داشته باشد. جوانی نیرومند و شمشیرکش در میان خود و این جوانان فوراً با شمشیر تیز بر محمد حمله می کنند و هر کدام به او ضربه می زنند و خون خود را می ریزند تا خون او در میان قبایل مختلف آلوده شود و بنی عبد. مناف نمی تواند رقابت کند انتقام بگیرید.

یار یار

محمد به علی بن ابی طالب دستور داد که در آن شب از فاطمه زهرا مراقبت کند و برد یمانی او را در رختخواب خود خواباند و او و ابوبکر نیمه شب مخفیانه از در کوچک پشت خانه ابوبکر بیرون رفتند و با دو شتر یاماز که از قبل آماده شده بودند به سمت جنوب رفتند و در غار تور پنهان شدند.

به محض اینکه یکی از قریش به غار رسید دید که تار عنکبوت راه ورودی غار را بسته است و دو کبوتر در دهانه غار نشسته اند که به دیدن او پرواز کردند.

پس رو به عنان کرد و به جوانان دیگر گفت: «مطمئن شوید که سال‌هاست کسی وارد این غار نشده است، زیرا عنکبوت‌های ورودی غار قبل از تولد محمد بافته شده‌اند!» که تار عنکبوت را پاره نکرد. .

این حکایت غار تور بود که از آن تاریخ ابوبکر را یارغر می نامند و او شهیدی استعاری و تمثیلی نسبت به دوستان مخلص و وفادارش.