نظر برخی از افراد در این است که اگر احتمال آسیب و جراحت دیگران وجود داشته باشد از آن منتفع می شوند. پاسخ این دسته از افراد همان است که در عنوان این ستون آمده است.
در مورد «حاج میرزا آقاسی» نخست وزیر محمدشاه قاجار در برنامه این عارف و روحانی دو موضوع پرتاب توپ و حفر کانال در راس موضوعات قرار گرفت. وی افزایش توپخانه برای تقویت ارتش و حفر قنات را عامل اصلی توسعه کشاورزی دانست. هر وقت وقت آزاد داشت به موچینی می رفت و آنها را به حفر چاه و قنات تشویق می کرد.
اگر برای من آب نیست، برای تو نان هست
روزی حاجی میرزا آقاسی به بازدید یکی از کانال ها رفت تا از عمق چاه مادر و میزان آب آن مطلع شود. موکنی گفت: هنوز به آب نرسیده ایم و فکر نمی کنم در این چاه آب باشد. حاجی گفت: به کار خوب خود ادامه دهید و ناامید نشوید.
چند روزی از این مقدمه گذشت و حاج میرزا آقاسی دوباره به چاه رفت و از نتیجه حفاری جویا شد. من قبلاً گفته بودم که حفر چاه در این مکان فایده ای ندارد و به آب نمی رسیم.»
بار سوم حاجی میرزا آقاسی به عیادت مادر چاه رفت، مکتنی سرش را بلند کرد و گفت: «حضرت صدر اعظم، باز هم تکرار می کنم که این چاه آب ندارد و ما برای کبوتران خدا لانه می سازیم! توصیه می شود از ادامه حفاری در این منطقه خودداری شود.
حاجی میرزا آقاسی که عشق و علاقه عجیبی به توپ انداختن و کندن کانال داشت و گوشش مدیون کلمه نفی در این دو مورد نبود، با شنیدن جمله ای که اخیراً مکنی می گوید، عصبانی شد:
«احمق، چه بلایی سرت آمده که روی این زمین آب نیست«اگر برای من آب ندارد، برای تو نان دارد.
